บทที่ 25
“แคทเธอรีนเข้ามาหาผมหน่อย”
สิ้นเสียงเรียกผ่านอินเตอร์คอมของไทเรลล์ ร่างของแคทเธอรีนก็มาปรากฏตรงหน้าทันที
“คุณหมอมีอะไรให้แคททำเหรอคะ”
ไทเรลล์จ้องหน้าแคทเธอรีน
“ผมโทรติดต่องามระยับไม่ได้เลย คุณช่วยส่งคนไปดูที่บ้านให้หน่อย แล้วบอกให้งามระยับโทรกลับหาผมด้วย”
“เอ่อ...”
“ด่วน”
น้ำเสียงย้ำหนักแน่นของไทเรลล์ทำให้แคทเธอรีนที่ไม่เต็มใจนักต้องรีบก้มหน้ารับคำสั่ง
“ค่ะคุณหมอ”
“ออกไปได้แล้ว”
“ค่ะ”
แคทเธอรีนรีบออกมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง และต่อสายหาลินดาทันที
“คุณผู้หญิงคะ คุณหมอให้แคทส่งคนกลับไปที่บ้าน เพื่อไปดูงามระยับค่ะ”
“ดีมากที่โทรมารายงานฉันก่อน” ลินดากรอกเสียงไปตามสาย
“แล้วจะให้แคททำยังไงล่ะคะ คุณหมอดูท่าทางกระวนกระวายด้วยค่ะ”
“ไม่ต้องทำอะไร ก็บอกไทเรลล์ไปว่าส่งคนไปดูแล้ว และนังนั่นกำลังนอนหลับอยู่ แค่นั้นแหละ”
“จะดีเหรอคะ”
“ดีสิ ทำตามนี้นั่นแหละ”
แคทเธอรีนจำต้องทำ
