บทที่ 23
ไทเรลล์ชะโงกมองดวงหน้านวลของงามระยับที่ยังคงนอนหลับอุตุอยู่ด้วยความเอ็นดูระคนขบขัน เมื่อคนที่บอกว่านอนไม่หลับแน่ๆ ถ้าถูกกอดทั้งคืน กลับเป็นหล่อนที่นอนหลับเอาๆ ในขณะที่เขานอนไม่หลับเลยตลอดทั้งคืน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะว่าเขาตื่นตัวรุนแรงยังไงล่ะ
ริมฝีปากหยักสวยกำลังจะแตะลงบนแก้มนวล แต่คนตัวเล็กหยีตาขึ้นเสียก่อน และก็รีบยกมือดันใบหน้าหล่อจัดที่ก้มลงไปหา
“คุณไทเรลล์จะทำอะไรคะ”
“ก็จูบเธอรับอรุณไง”
งามระยับหน้าแดงแต่ก็รีบส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่ต้องแสดงมากนักก็ได้ค่ะ ในห้องนี้ไม่มีคุณแม่ของคุณอยู่สักหน่อย”
“ถึงไม่มีคุณแม่อยู่ แต่การที่เราทำบ่อยๆ มันจะทำให้เราไม่หลุดพิรุธออกไป หลับตา ฉันจะจูบปากเธอแล้ว”
“แต่...”
“ไม่มีแต่ หลับตาด่วน” คนสั่งแสร้งทำหน้าตาดุดัน จนคนตัวเล็กหน้าซีดสลับแดง
“ก็...ได้ค่ะ แต่ต้องจ่ายเงินนะคะ ตามที่ตกลงเอาไว้เลย”
“ยัยจอมงก”
เขาพึมพำชิดปากอิ่ม ก่อนจะจัดกา
