Captivated Hearts

KABANATA6

Kabanata 6

Totoo na malaki ang utang na loob ko sa kanya at kaya ako nandito ngayon at pinagpapasalamat ko 'yon kay Octavious.

Mariin ang naging pagpikit ko at kinalma ang sarili. Hindi ko dapat pairalin ang inis sa kanya dahil kung hindi ko gagawin 'yon ay baka ipaalam n'ya kay Stephan na nandito ako at hindi 'yon pwedeng mangyari!

Tumingala ako dito na may maluwang na ngiti sa mga labi. Pansin ko ang pagkunot ng kaniyang noo sa ginawa ko.

"Yes, of course! Thank you for saving me. Malaking bagay yung pagtatago mo sa akin kanina. Again, thank you so much." Isang matamis na ngiti pa ang binigay ko dito bagay na tila hindi kumakagat sa kanya.

Bahagya nang tumaas ang kilay ko sa ginawa n'ya. Mabilis kong pinustura ang sarili at muli tiong tiningala.

"Diba gusto mo magpasalamat ako? Ayan nag-thank you na ako sa'yo!"

Ngunit imbes na matuwa sa ginawa ko ay madilim ang mga tingin siyang yumuko sa'kin.

"Sa tingin mo gano'n ko na lang palalampasin ang nangyari kanina? Narinig mo naman siguro ang usapan namin nila Derek kanina. Nawalan ako ng kliyente dahil sa kagagawan mo. What would you expect from me? Matuwa sa'yo?!" aniya sa mababa ngunit madiin na boses.

Marami kasing napapadaan sa pwesto namin kung saan may ilan pang tumabi sa amin para maghagis ng coins sa fountain. Kagat labi akong umiwas ng tingin. Sa tingin ko ay hindi n'ya basta-basta na lang tatanggapin ng gan'n ang sorry ko pero susubukan ko.

Mas malapad ang pinamalas kong ngiti sa kanya bago muli nagsalita.

"Okay, I'm sorry... I'm sorry kung pati ikaw nadamay sa nangyari kanina. Hindi ko naman gusto na sa suite mo pumasok. Kung may pagpipilian lang ako bakit naman ako papasok sa silid mo?!" Tumaas ng bahagya ang boses ko kaya halos napalingon ang ilang tao sa paligid.

The murmurs riffled around the circle like a wave through the fountain hall.

"Grabe naman, siya pa talaga ang pumupunta sa sa pad ng lalaki,"

"Sabagay hindi mo rin masisisi. Ang gwapo naman kasi ni kuya!"

"As if naman papatulan siya. Mukhang pinagsaraduhan ng pinto kaya galit na galit si girl," sambit pa nila.

Halata naman pinarinig nila sa'kin ang mga salita na 'yon kaya sumulyap ako sa mga ito at tinaasan sila ng kilay matapos isa-isa ang mga itong tiningnan ng masama na tila deadma lang sa akin.

Marahas naman akong humarap muli kay Octavious para muli itong komprontahin sa pananahimik niya kanina pa.

I looked at him but he came up close and I felt his breath on my cheeks. I take stock of his dark brown eyes. the face that was arranged into a permanent frown.

Hindi agad ako nakapagsalita. I almost stuned and surprised by his sensual scent. Kung kanina ay malakas pa ang loob ko ngayon ay tila kinakain na n'ya ako ng buhay.

"Akala ko nagbago ka na Constantia. But I'm very disappointed that you're still the spoiled brat girl that I have known before," aniya na sunod-sunod na umiling.

Bago pa ako bumuka ang mga labi ko'y mabilis na itong tumalikod sa'kin. Litong lito naman na sinundan ko siya ng tingin na muling pumasok sa loob.

Huwag n'ya sabihin na kilala n'ya ako? No! That's impossible. Sigurado ako na ngayon ko lang siya nakita. Yeah, he looks familiar but I can't recognized him.

Maybe he's one of Stephan's acquaintances or his colleague? Hindi malabong mangyari. Pero kung kilala n'ya nga talaga si Stephan bakit naman n'ya ako tinulungan kanina? Malamang na wala silang koneksyon na dalawa.

Umiiling ako't kinagat ang ibabang labi. Hindi maganda ito. Hindi na rin ako sigurado ngayon na ligtas ako dito!

Kailangan ko nang makaalis sa lalong madaling panahon. Baka mamaya bigla na lang sumulpot dito ang mga Santillan. Mabilis na gumana ang utak ko't hinanap si Lorna.

Naabutan ko itong kasayaw ang grupo nina Derek at Luke. Naglikot ang mga mata ko at hinanap sa lamesa si Octavious ngunit hindi ko siya namataan doon. Muling bumalik ang tingin ko kay Lorna na mukhang nag-e-enjoy na kasayaw si Luke.

Humakbang na ako upang lapitan ito ngunit agad na may humarang sa daraanan ko. I slowly looked up and as I expected si Octavious ang tumigil sa harap ko.

"Where do you think you're going?" he asked lowly, keeping his tone cold and emotionless.

"Who are you?" I squinted my eyes. Gusto kong malapad mula mismo sa kanya ang kasagutan ngayon.

"Hindi na importante kung sino ako. Ang mahalaga ngayon sa'kin ay kung paano mo mababayaran ang nawala sa'kin," he stated coldly.

Isang bagay na nagpapabilis ng kabog ng aking puso. Hindi ako dapat magpasindak sa mga sinasabi n'ya. Alam ko naman ang gusto niyang kapalit kundi pera!

Pera lang naman ang nagpapatakbo ng lahat. The hell with money! Kaya ako nandito ngayon at nagtatago na parang daga ay dahil din sa pera. They are all after my money!

"I can pay you. Magkano ba ang kailangan mo, huh?"

His lips quirked as an unpleasant gleam of wicked laughter sparked in his gaze. "How could you possibly think na pera mo ang kailangan ko?!"

Lumunok ako ng sagad. Kung hindi pera, ano ang gusto n'ya sa'kin?

Umangat ang gilid ng aking mga labi nang mapagtanto ang gusto niyang sabihin.

If he's not into my money then, he would probably... wanting me."

Lakas loob kong hinaplos ang pisngi na n'ya na tila nagulat sa ginawa ko. Saglit na nagtagal ang palad ko doon habang hindi inaalis ang mga titig dito. He looked more handsome in a short distance. How I couldn't recognized him? Saan ko ba siya nakita?

My fingers running over his lips. Octavious looked surprised of what I did. Alam kong alam n'ya ang naging epekto nito sa kanya kaya hindi ko na hinintay pa ang susunod niyang gagawin nang hilahin ko siya at tinungkian ng halik.

It's barely a brush, just a soft kiss but enough to ignite my entire body. And I slowly pressed and opened my mouth. I could taste the sweet liquor coming from his mouth as I entered my tongue devouring each other. Those tingly senses of excitement rushed down my veins and my heart throbbed hard.

Parang umangat mula sa lupa kasabay ng malamyos na tinig ang aking mga paa dahil sa halik na 'yon ngunit tila binuhusan ako nang malamig na tubig nang bigla n'ya akong itulak palayo.

My face flushed red as I bit my lower lip.

"This is your way of paying me back?" he whispered as his lips settled into a devilish grin.

Bago pa man ako makatanggi ay sinakop niyang muli ang aking mga labi at siniil ako ng maalab na halik. . .