CHAPTER6
1197 Words
"W----hoah! Salamat naman umalis na siya!" biglang sabi ng isang lalaki. Napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya.
"Mapapanis laway ko, kapag kasabay na'tin si Boss Klayt eh!" ani ng isa pang lalaki.
"Y--ow! Miss? Puwede ka ba i-kama?" biglang tanong ng isang lalaki. Tinignan ko ito. Nakangisi pa ito sa akin. Kinabahan ako sa sinabi n'ya. Napalunok ako bigla ng laway. Bakit kase iniwan ako dito eh? Bakit ba, napaka bastos ng bunganga ng lalaking ito.
"F*ck you, Bro! Ayusin mo buhay mo! Kung gusto mo pa mabuhay nang matagal. Kay boss Klayt 'yan!" sabi ng isang pang lalaki. Anim kami na nandito sa lamesa.
"Kahit na. Titikman ko lang naman at saka hindi naman n'yo ako isusumbong! Mukha namang pinagsawaan na 'yan ni boss!" binatukan naman siya ng isang lalaking kaharap ko. Ang bastos nang bunganga n'ya. Hindi s'ya marunong rumespeto sa babae. Mukha ba akong laspag sa paningin niya?
"Gago ka! Isumbong kaya kita sa kuya. Nang magising ka sa kagaguhan mo!" ani nito pinagmasdan ko naman siya. Kahawig nga n'ya ang lalaking 'yon.
"Nagbibiro lang naman ako. Huwag naman. Ayoko pa mamatay!" ani nito na halata mong. Natakot sa sinabi ng lalaki.
"Tss. Umayos kayo! Nasa hapagkainan tayo! Miss, bilisan muna kumai, baka magalit pa si boss 'pag nagtagal ka pa. Ayaw na ayaw ni boss na pinaghihintay!" sabi ng isang tahimik na lalaki. Tumango na lang ako 't kumain na.
"Huwag mong intindihin ang kutong lupang. Lalaking 'to. Walang magawa 'yan sa buhay eh!" ani pa ng isang lalaki. Med'yo natawa naman ako sa sinabi niya.
"Baka ikaw ang mukhang kutong lupa!" nagtawanan na lang sila at parang may dumaang Anghel dahil sa biglang pagtahimik sa paligid.
"Miss. Ano ba pangalan mo?" tanong ng isang lalaki sa akin. 'yong lalaking kapatid ni Klayt.
"She's Lucy. Ang ganda n'ya 'di ba?" pakilala sa akin Helyvin nakakagulat s'ya tinawag n'ya akong ate. Napangiti ako, dahil ngayon lang may tumawag sa akin na ate.
"I'm Shavin. Nice meeting you!" ani nito. "Sana matagalan mo ang Kuya ko!" ani nito. Matatagalan ko kaya ang lalaking 'yon? Baka wala pa ako isang linggo dito. Patay na ako, dahil sa lalaking 'yon. Tumango ako sa kanya at ngumiti nang pilit.
"I'm Ailden Monte Carlo!" pakilala ng isang lalaki, 'yung sumaway kanina sa lalaking mukhang manyak. Tumango ako at tipid lang na ngumiti sa kaniya. Maya maya lang biglang may dumating pang isang lalaki at isang babae.
"Yow, zup guys!" ani ng isang lalaki.
"Who is she?" mataray na tanong ng isang babae. Kinilatis ko s'ya mula ulo hanggang paa. Maputi , Sexy at Maganda s'ya, nahiya naman ako.
"She's ate Lucy. Asawa ni Kuya!" ani ni Helyvin, dahil sa sinabi n'ya nasamid ako. Agad naman akong inabutan ni Helyvin ng tubig.
"Are you alright?" tanong ni Helyvin.
"Ayos lang ako!" sagot ko l, nang matapos ako uminom.
"Seriously? She's wife of my Baby Klayt? What the hell? No way!" ani ng babae.
"Why? Do you have any problem with that?" tanong ni Shavin.
"No way! Why, I don't know this! Kakausapin ko si Klayt!" sabi nito na halata mong inis na inis. Nagseselos ba s'ya? Malamang halata naman sa reaksyon niya.
"Tch. Selos ka lang e--h. Ano naman kung may asawa na si kuya?" tanong ni Helyvin.
"Bakit ako magseselos e--h. Mas maganda naman ako sa kaniya. Du--hhh!" mataray na ani pa nito na. Kahit hindi ako nakatingin. Alam kong iniirapan n'ya ako.
"Maganda ka nga? Gusto ka ba?" sarkastikong tanong ni Helyvin.
"Kung ako sa'yo. Ako na lang gustuhin mo paliligayahin pa kita sa kama!" ani naman ng lalaking bastos ang bunganga. "Umaasa ka kay boss. Baka pumuti na lang ang buhok mo. Hindi ka pa rin niya papatusin!" ani pa nito. Nagtawanan silang lahat, dahil sa sinabi ng manyakis na lalaking 'yon.
"Bwisit kayo!" sabi nito na halata mong inis na inis. Umalis ito at umakyat ng hagdan natawa pa ako nang bahagya nang biglang matalapid ito sa hagdan. Nagtawanan ang mga lalaking kasama ko. Kahit ako, hindi ko maiwasan ang hindi matawa.
"Lucy umakyat ka na. T'yak may gerang magaganap!" ani Shavin. Kahit nagtataka tumango na lang ako at tumayo para pumunta na rin sa taas. Sumakay na ako ng elevator papunta sa ika apat na palapag. Nang makahinto na ang elevator nakarinig agad ako nang sumisigaw na babae. Akala mo na sa palengke.
"Who is she? Who's that's girl? you're brother said. She's you're wife? It's is true?" sunod-sunod na tanong ng babae. Girlfriend ba ito ni Klayt?
"That's none of your f*****g business! Get out or else i will f*****g kill you!"
"Paano ako? I love you Klayt! Hindi ko kayang may iba kang babae!" ani pa nito. Grabe naman 'yong babae. Mahal nga n'ya si Klayt pero hindi ibig-sabihin n'on. Hindi na puwedeng magmahal si Klayt nang iba. Maya maya lang nakarinig ako nang putok ng baril. Narinig ko na lang ang malakas na hiyaw ng babae.
"I don't care about you're feeling! Get out of here!" sigaw nito sa babae. Maya maya lang bumukas ang pinto ng office ni Klayt at lumabas ang babae. Nang makita ako nito masama ang tingin nito sa akin. Parang gusto yata akong patayin eh. Hawak n'ya ang braso nito na duguan. Gusto ko sana s'ya alalayan pero. Umalis na s'ya. Ako naman pumasok na baka mamaya mapatay pa ako. Pagpasok ko umalingawngaw ang putok ng baril. Naramdaman kong parang dumaplis ito sa braso ko. Naistatwa ako dahil sa ginawa n'ya. Habang nakatulala pa rin ako lumapit ito sa akin at naramdaman kong dumapo ang kamay nito sa mukha ko. Doon na ako tuluyang nagising napaiyak ako dahil sa ginawa niya. Bakit ba ang hilig nito manapak?
"F*ck you! Stupid Woman! You're f*****g useless!" ani nito. "Isa kang basura!" ani pa nito. Tumulo ang luha ko. Mas masahol pa s'ya sa magulang ko. Bakit ba lahat sila tingin sa akin. Isang basura? Walang kuwenta! Bakit? Bakit ganito sila? Siguro nga basura ako. "Damn, sh*t!" ani pa nito. Bago ulit ako sampalin tinanggap ko lang ang sampal nito akin. Masakit syempre. Oo. Ganyan ba talaga siya hindi ko siya maintindihan. Bakit kailangan n'yang manakit ng babae? Tuloy tuloy lang ang agos ng luha ko mula sa aking mga mata. Sampal sa magkabila kong pisngi ang natanggap ko mula sa kaniya.
"Damn it! Bullsh*t!" mura nito nang tigilan n'ya akong sampalin. Bigla na lang itong umalis, naiwan naman akong umiiyak. Napasalampak ako sa sahig, pagod na ako umiyak. Ano ba nagawa ko? Bakit kailangan ipagkait sa akin ang maging malaya? Maging masaya? Sobrang hirap nang ganito! Bakit ba ako binuhay. Kung ganito lang din mangyayari sa akin. Puro paghihirap? Kaylan ko ba mararanasan ang tumawa? Umalis nga ako sa bahay namin. Kase gusto kong maging malaya sa mga magulang ko. Bakit napunta naman ako sa taong ito na mas masahol pa kay santanas? Umiyak ako nang umiyak wala na akong maramdaman, dahil manhid na ang katawan ko. Hindi ko alam kung bakit nahihilo na ako. Parang ano mang oras mawawalan na ako nang malay.
"O---h, s--hit! Ate Lucy! Are you okey?" tanong ni Helyvin. Ngunit hindi na ako nakasagot at, bigla na lang dumilim ang paligid ko.
- Writer
