Midnight Embrace (COMPLETED)

Chapter 2

Chapter Two

CEDRIC’s POV

“Dude, you really need to stop smoking. Ang sakit sa ilong.” Reklamo ni Jonathan habang sumabay sa paglalakad ko. I let out a puff of smoke before I narrowed at him. I really dislike having him around for three reasons.

One, he’s bubbly for a guy. Two, he's a prankster. Third, he always try to stop me from doing something like smoking. What is he, my mother? And not only that he reminds me someone I know, he would probably pass as a long lost twin of Ms. Prankster. I grunted at the thought of her.

Suffice to say, that girl I’m talking about really gave me a head ache. Okay, enough with it. I don’t want to recall all the bad things she did to me.

Kasalukuyan na naglalakad kami sa corridor patungo sa office ni Sir Benedict dahil pinapatawag niya kasi ako. Probably, he had finally realize that I need to work my ass off to prevent myself to get bored.  Hindi ko na kailangan pang magkayod sa trabaho becase i have big amount of cash in my bank. At ka-business partner ko sa isang business sina Felix at Byron.

“Shut up, Jonathan Raymond Anchenta.”

“Okay!” Tinaas ang dalawang kamay na sign na suko siya. Nang nasa pinto na kami ay kumatok muna ako bago pumasok, hindi ko binigyan ng tingin ang dalawang babae sa loob ng office ni Sir Benedict at deretsong sinalubong ang titig niya sa akin.

“You call?”

MAXINE’s POV

Naman, Maxine! Stop oogling him, you might fall in love with him again! Not a second time dahil kapag ginawa mo iyan ay baka balabugin mo na naman ang tahimik niyang buhay! Sita ko sa sarili but seriously sabi-sabi ko lang iyan na second time kahit ang totoo niyan I’m still in to him. Although, pinipigilan ko na ang sarili ko.

 Afraid to jump at him with open arms and refuse to let him go.

Ayaw ko na kasi na maulit na mangyari ang noon. He was a varsity player,  dahil doon ay may full scholarship siya pero dahil sa akin ay natangalan siya, nasa last year pa naman siya ng criminology.

But before I explain how did it happen niyon ay sasabihin ko muna ang pangyayari sa amin dalawa ni Cedric. Since fourth high school pa ako ay patay na patay na ako sa kanya pero wala epek ang alindog ko sa kanya (Walang kokontra). Kaya ang ginawa ko ay ako na ang nanligaw sa kanya, habol habolin siya like as if we switch our gender. Parati ko siya ginagawan ng cakes, binibigyan ng bouquet kapag nanalo ang team nila sa isang competition. I even bring a mega phone para mag-cheer sa kanila kaya hayun agaw pansin ang alindog ko.

So balik na tayo kung pano natanggal ang scholarship niya.

Nang gabi kasi na nag-practice sila ay nandoon pa kasi ako kahit na sinabihan na ako na umuwi na dahil gabi pero matigas ang ulo ko.

And there was Marky, ang lalaking mukhang walking-stick, gwapo at matangkad pero payat naman na parang walis tingting tas ang liit ng boses. Pinagtangkaan niya ako mabuti na lang nandoon si Cedric at niligtas ako, binugbog niya ang hinayupak na pinagpasalamat ko naman pero dahil anak ng coach si Marky at hindi naniniwala sa amin sa ginawa ng anak niya ay tinanggalan si Cedric ng scholarship.

Sinisi niya ako dahil doon kung nakinig daw ako ay hindi sana siya mapapasabak sa gulo.

I was sad when he said, he will never love me back and never will he allow it. It was as if I was slap me from realization and made decision to stay away fom him dahil wala na akong ginawa kundi gumawa ng gulo sa buhay niya.  

Kaya lumayo na ako sa kanya dahil alam ko na sakal na sakal na siya sa akin.

At iyon ang pagtatapos ng mahaba kong kwento.

I pull down my hoodie to hide my face, hindi ko alam kung ba’t ginawa ko pa iyon eh.

“I called you here to tell you that I’ll be giving you a special assignment. You will be assign as a personal bodyguard of an actress dahil may nagtatangka sa buhay niya, gusto ng anonymous na ito na iwanan ang profession niya.”

“Ba’t hindi na lang niya iwan ang trabaho niya? I think this is bullshit. You know I hate this kind of a job!”

 Ouch naman, paano pa kaya kung malaman niya na ako 'yong protektahan niya?

 Inabala ko na lang ang sarili sa pagkuntingting sa mp3 at nagpatugtog ng Neon Lights by Demi Lovato. Minsan ay napapasilip ako sa talukbong na suot ko, ah nakaka-addict talaga tingnan siya!

Baby, when they look up at the sky

We'll be shooting stars just passing by

You'll be coming home with me tonight

We'll be burning up like neon lights

“Wala kang choice, Mr. Madrigal.” Mahina lang kasi ang volume kaya naririnig ko parin sila.

“Ibigay niyo na lang ito kay Jonathan.”

“No. May ipapagawa pa ako sa kanya na siya lang ang pwede gumawa. Anyway, wala rin naman problema kung siya ang maging employer mo dahil mukhang naging school mate naman kayo.”

Be still my heart 'cause it's freaking out, it's freaking out, right now

Shining like stars 'cause we're beautiful, we're beautiful, right now

You're all I see in all these places

You're all I see in all these faces

So let's pretend we're running out of time, of time

Oh my gosh! Bakit kinakabahan ako? s**t! Nagkita na kami ilang buwan na ang nakalipas noong kinasal ang kaibigan ko si Joermiana sa best friend niyang si Byron kaya dapat hindi na ako magkaganito! I had manage before to make my heart steel whenever his around but the question now…kaya ko kaya ngayon?

Lalo na magiging bodyguard ko siya 24/7 hangang sa madakip na nila 'yong anonymous na iyon? I doubt. Baka bibigay ako agad!

Shining like stars 'cause we're beautiful, beautiful

Isa pa itong kanta parang pinapalala pa niya ang naramdaman ko. Akmang e-off ko na 'yon pero pakiramdam ko ay nasa akin ang tingin ng lahat. Parang gusto ko kumaripas ng takbo dito, away from the man whom I desperately avoid to.

“A school mate?”

“Yes. Her name’s Maximillian El’ Greco but her she prefer to be called Max or Maxine.” I know my name’s sound like a boy but believe me, I AM 100% girl from head to toe.

Kaya mo ito, Max! Acting mode muna ako. Inalis ko ang talukbong sa ulo ko tas nginitian si Cedric na mukhang hindi nagulat o nagulat siguro pero hindi lang halata because he remain his stoic expression. And while me on the other hand, deep inside me ay parang may kun anon nahalungkat.

You're all I see in all these places

You're all I see in all these faces

Be still my heart 'cause it's freaking out, it's freaking out, right now

“Hi…?”