Eve geldiğimde annem yine sinirli beni bekliyordu. ‘’Nereye kaçtın gittin yine?’’
‘’Sevgilimle buluşmaya.’’ dedim sitemle. Madem evlilik diye tutturuyorlardı öyle olsundu. Bu saatten sonra gerçekten aşık bir insan gibi davranacaktım. Sözlerimle o dikenlerini öylece geri çekti.
‘’Serkan’ın yanında mıydın?’’
‘’Evet.’’ dedim. ‘’Elinizden gelse bugün evlendireceksiniz. Neyi, nasıl isteriz diye sorma gereği bile duymuyorsunuz. Biz de kendimiz konuştuk.’’
Eli yanağımı tutup sıktı. ‘’Oyy, benim güzel kızım büyümüşte evlenecek miymiş?’’
Elini geri ittim. ‘’Kopardın yanağımı. Bir dakika önce kızıyordun şimdi seviyorsun. Sen de hayret bir şeysin ha.’’ Yanından geçecekken hep yaptığı gibi popoma şaplağı indirdi.
‘’Geliyor şimdi terlik.’’
Cevap vermeden odaya kaçtım. Şaka gibi resmen evleniyo
