สมิงมานั่งคอยท่าเพื่อลงเรือตั้งแต่เช้า หมายจักไปบ้านบางอินกับคณะของคุณหลวง ซึ่งตามจริงควรเรียกว่ามาคอยทั้งคืนจึงจักถูก
ร่างสันทัดโพกผ้ามิดชิดปิดบังใบหน้า ความตรอมตรมทำให้ไม่แตะต้องข้าวปลาอาหารเลยสักนิด ในยามนี้แม้นผู้ใดก็หาได้เข้าหน้าติดไม่ พวกไอ้อ่ำจึงถูกไล่ให้ไปเล่นที่ตลาด
สมิงนั่งอยู่คนเดียวที่เดิมเยี่ยงนั้นราวกับรูปสลักไร้วิญญาณไม่ไหวติง อยากจะไปให้ไกลจากเรือนนี้โดยไวใจจักขาด แต่เพราะเหตุว่าวันนี้เพลาเช้า คุณหลวงปราบยศมีข้อราชการด่วน จึงจำต้องเลื่อนเดินเรือเป็นเพลาบ่าย
น้ำค้างเมื่อคืนผนวกกับมิได้พักผ่อนกินข้าว ทำให้สมิงมีทีท่าอิดโรย ความทุกข์ระทมถูกถ่ายทอดผ่านดวงตาคมโตเศร้าหมอง
ชายหนุ่มยังมิอาจทำใจให้ยอมรับได้ ก็เมื่อวานเขายังได้ชื่อว่าเป็นเมียเดียวของฤาชาอยู่เลย ไฉนพ้นคืนจึงเปลี่ยนเป็นอื่นเสียไปได้หนอ
คิดวนกลับไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก็ให้ใจเจ็บนัก อยากฉีกทึ้งทั้งผัวแลชู้สวาทจนนับร
