เรือนบาป เล่ห์เมียบ่าว

ในวันที่สายธารจากฟ้าเทกระหน่ำกว่าทุกวันในหน้ามรสุม ท้องฟ้ามืดครึ้มจนมองไม่เห็นสิ่งใดกระทั่งมือต้นเอง เสียงกึกก้องดังคลืนๆผนวกกับแสงสายไฟฟาดแปล็บ ๆ ส่องสว่างวาบเป็นระยะ เรือนไม้หลังน้อยตั้งโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางหมู่แมกไม้ในสวน หากเงี่ยงหูฟังให้ดี ๆ จักได้ยินเสียงครางลากยาวดังก้องผสานอยู่กับเสียงฟ้าฝน  "อาาาาา อาาาาาา อ้าาาาาาา" ชายหนุ่มผู้ร้องเสียงประหลาดเปลือยกายนั่งคล่อมควบอยู่บนลำใหญ่แข็งตรงของคนร่างกำยำกว่าที่นอนอยู่ ใบหน้าหล่อเหลา ดวงหน้าคมสวย จมูกโด่งเล็กรั้ง ปลายหายตาเฉี่ยวแลดูเป็นคนหยิ่งผยองอย่างไม่อาจเลี้ยง ปากอิ่มสีแดงเรื่อจือเจ่อ เผยให้เห็นฟันหน้าแลเขี้ยวเล็กๆทั้งสอง ขับให้ดวงหน้างดงามมีเสน่ห์ "อาาาา คุณฤา"ชายร่างเล็กกว่าที่ขย่มร่องรูเข้าใส่ลำเอ็นตั้งแข็งครางเรียกชื่ออีกคนพร้อมตอกตนเองบนตอใหญ่เร็วถี่ขึ้นเรื่อยๆ "ซี๊ดดดดด หมิงจ๋าาาา" เสียงทุ่มจากคนเจ้าของตอใหญ่ครางพอใจกับรสสวาทที่บ่าวผู้เป็นเมียมอบให้ในคืนนี้ มือหนาลูบไล้เรือนกายนุ่มหนับของเมียไปพรางอย่างหลงใหล ยิ่งเห็นผัวมีอารมณ์สุขสมหมาย อ้ายหมิง หรือสมิง บ่าวหนุ่มในเรือนเบี้ย ก็ยกก้นงอนขึ้นสูง แลจึงตอกตนเองเข้าใส่ลำลึงห์ของผัวจนมิดลำ ทำเองก็เสียวเอง อ้ายหมิงกรีดร้องครวญครางดังควายจักถูกเชือด คุณฤาเองก็เช่นกัน ถึงขีดสุดจนอดรนทนเสียไม่ไหว ลุกขึ้นมาจับอ้ายหมิงนอนหงาย จากนั้นก็จ้วงตำตอกลำเอ็นอันเท่าแขนกระหน่ำแทงเร็วแรงปานพายุฝน "อ๋าๆๆๆๆอ๊าาาาา!!!!" "ซี๊ดดดดด ข้างในกายนี้…สุดยอด" หากมิมีเสียงฝนมากลบ ชาวบ้านร้านตลาดคงได้ยินเสียงประหลาดนี้ดังไปทั่วคุ้งอย่างไม่ต้องสงสัย ลำเอ็นแข็งแรงอันใหญ่ พัวพันรอบด้วยเส้นเลือดปูดนูน ชำแรกผ่านช่องทางน้อย แหวกผนังเนื้อที่บีบอัดกันแน่น เข้าๆออกๆภายในกายของอีกฝ่าย ตอกอัดตัวตนเข้าใส่เมียรักจนสาแก่ใจ เมื่อถึงจุดสูงสุด ไอ้ช่อนที่มุดซอกอยู่ในรูก็สั่นส่าย แลระเบิดน้ำกามสีขุ่นจนเต็มช่องทางรักของอีกคน  ผนังอ่อนนุ่มด้านในก็หาได้ยอม บีบเค้นรัดแน่นตอดเต้นดูดดึง ราวจักรีดเอาน้ำของผัวไม่ให้เหลือเพียงสักหยด "อาาาา คุณฤาขอรับ"อ้ายหมิงยังตกอยู่ในอาการสั่น ถึงแม้นพวกเขาจะสำเร็จกิจจนน้ำแตกพุ่งใส่กันออกหมดสิ้นแล้ว ลำร้อนในกายเสียบคาอยู่ สองกายกอดกันแน่น จนอาการตอดกระตุกตอบรับกันสิ้นสุดสงบลง "แฮ่กๆๆๆ หมิงหิวน้ำ" บ่าวหนุ่มผู้เป็นเมียว่าอ้อนผัว คุณฤาเจ้าของร่างกำยำจึงผละออกจากการสอดใส่เพื่อไปตักน้ำยังตุ่มบนโต๊ะใกล้ๆมาบริการให้ ภายนอกเสียงฝนยังเป็นใจให้พวกเขาได้เริงรักกันได้อีกอย่างน้อยก็หนึ่งรอบ หากไม่เพราะทั้งคู่จัดหนักกันมาแต่หัวค่ำ ก็คงจักต่อกันไหวอยู่ดอก ฤาชาหยิบกระบวยวักน้ำจากในตุ่มเล็กมาให้เมียจนเต็ม ทั้งคอยประคองป้อนจนหมิงดื่มเสร็จ "รสเลิศเหมือนเดิมเลยหนาเมียพี่" คุณฤาว่าเย้าบอกคำหวาน พร้อมหอมแก้มเมียหลายฟอด สมิงยิ้มอายหน้าแดงที่ถูกผัวชม  ต้องรสเลิศซี คุณฤาจะได้ไม่เบื่อหมิง "แต่ละคืนแทบจะไม่ซ้ำท่า พ่อก็ขยันสรรหาความหฤหรรษ์มาให้พี่แปลกใจได้ตลอด" "ปากหวานไปเถิด หมิงก็ทำแต่ท่าเดิมๆวนไปวนมา จักมีกระไรให้แปลกขอรับ"ว่าอย่างไว้ที "ไม่รู้ซี เอากับหมิงทีไร พี่รู้สึกตื่นเต้นดังเอากันครั้งแรกทุกคราเลย ลุ้นว่าวันนี้หมิงจักทำกระไรให้พี่บ้างหนา ถึงท่าจะซ้ำเดิมบ้าง พี่ก็ยังตื่นเต้นเสมอ"ฤาชาบอกตามจริง ก็ตั้งแต่ได้กันครั้งแรกในครานั้นเมื่อเกือบปีมาแล้ว เขาผู้เป็นหนุ่มสำราญ ก็หาได้มีผู้ใดในสายตาอีก หลงใหลได้ปลื้มอยู่แต่กลับเมียผู้นี้ ห่างไปที่ใดก็ให้คำนึงหาอยู่เสมอ เริงสวาทร่วมรักกันตลอดทุกคราที่มีโอกาส ร่างกำยำสูง กล้ามเนื้อแน่นหนับไปทุกส่วน นั่งชันขาข้างหนึ่งอยู่ใกล้โต๊ะตัวเตี้ย ภายในมีกล่องบรรจุยาสูบหลายมวลที่สมิงทำไว้ให้ผัว  ฤาชาเลือกหยิบออกมามวลหนึ่ง จุดปลายด้านหนึ่งกับไฟในตะเกียงที่ตั้งอยู่ข้างกันนั้น ไม่นานควันกลิ่นหอมไหม้กลุ่มใหญ่ก็ลอยเคว้งอ้อยอิ่งอยู่กลางอากาศ สมิงนอนก้นระบมมองผัวด้วยความรักใคร่เทิดทูน "จักสามยามแล้วหนา รีบหลับนอนกันเถิดขอรับคุณฤา ประเดี๋ยวหมิงตื่นสายอีก"ผู้เป็นเมียชวน "หมิงเป็นเมียพี่หนา มิให้ไปทำงานเยี่ยงคนอื่นๆ จักตื่นกี่เพลาก็ย่อมได้ ใคร่อยากตื่นตอนตะวันเลยหัว พ่อก็ตื่น" "มิเอาดอกขอรับ เช่นตอนนี้ก็เป็นขี้ปากเขาจะแย่" "เรื่องกระไร ผู้ใดมันนินทา"เสียงทุ่มแสดงความมีอำนาจ "ห่วงจะทำชื่อคุณฤาเสียหายเสียมากกว่า หมิงไม่อยากทำตัวขวางคลอง เกรงคุณหลวงด้วยก็ประการหนึ่ง" สมิงสำเหนียกตนอยู่กลายๆ ด้วยความที่ฐานะตนตอนนี้เป็นแค่บ่าวในเรือน จักทำกระไรก็ให้เกรงอกเกรงใจเจ้าของเรือนบ้าง ถึงแม้นได้ชื่อว่าเป็นเมียบุตรชายเจ้าของเรือน แต่ได้ตำแหน่งสะใภ้เรือนเสียที่ไหน ฤาชาเห็นด้วยจึงเงียบเสีย อันว่าเขาก็เกรงคุณหลวงผู้เป็นบิดาเช่นกัน "อือ พ่อนอนก่อนเถิด พี่จักสูบมวลนี้ให้แล้วเสร็จแล้วจักไปนอนกอดหนา" "ขอรับ" หมิงยิ้มตอบผัว รู้สึกปลื้มใจทุกคราที่คุณฤาแสดงความรักกับตน แม้นเพียงเรื่องเล็กน้อยก็ตาม