ยามนี้สีหน้าของสองแม่ลูกจึงไม่ต่างกันนัก
ฮั่วผิงมองอยู่ครูหนึ่งจึงตัดสินใจเอ่ยปาก “ฮูหยิน ช่วงเช้าที่ผ่านมามิใช่ว่าหญิงผู้นั้น บอกว่าตนเองเป็นบุตรสาวของท่านโหวหรอกหรือ ถ้ายังไงเราใช้คนผู้นั้นรับเคราะห์แทนเป็นอย่างไร อีกอย่างคนผู้นั้นก็ไม่ได้มีชื่ออยู่ในสาแหรกตระกูล ต่อให้แต่งออกไปคงไม่ทำให้ตระกูลท่านโหวเกิดเรื่องกระมัง”
“มีคนมาบอกว่าเป็นบุตรสาวของท่านพ่อหรือ” ครานี้ เจิ้นเหยาเหยาเบิกตากว้าง
“นางเป็นบุตรสาวท่านพ่อจริงหรือไม่” เอ่ยปากถามแล้วก็เขย่าแขนคนเป็นแม่ทันที
“มารดาบอกข้าสิ”
เจียงซื่อทอดถอนใจออกมาคราหนึ่งแล้วพยักหน้า “ก่อนหน้านี้แม่ไม่มั่นใจ แต่ว่าเมื่อครู่แม่เพิ่งกลับจากเรือนของท่านย่า ท่าทีของท่านย่าบ่งบอกว่าสตรีผู้นั้นเป็นหลานสาวอีกคนหนึ่งจริงๆ”
ถ้าเป็นครึ่งชั่วยามก่อน เจิ้นเหยาเหยาคงอาละวาดใหญ่โตไปแล้ว แต่ยามนี้กลับมีท่าทีสงบนิ่ง “ในเมื่อเป็นบุตรสาวของท่านพ่อก็คือพี่น้องข
