CHAPTER 19
1014 Words
AIRA POV
"So what? Nakalimutan ko lang naman," sagot ko.
Nakuha ko na ang susi ng condo ko at binuksan ko na ito. Pag pasok ko sa loob ay mabilis namang sumunod si Peter sa akin sa loob. Nagulat naman ako ng bigla siyang sumunod sa akin sa loob at tinulak ako sa likod ng pintuan.
Nagka titigan kaming dalawa at punong puno ng pag nanasa ang kanyang mga mata.
"Te... teka lang..." nauutal na sabi ko, nanlamig ang katawan ko sa pawis... ganitong ganito rin ang tingin sa akin ni sir Jordan sa akin kagabi habang may nangyayari sa aming dalawa.
"Bakit? Akala ko ba na miss mo ako?"
"Ehhhh... hindi eh... medyo pagod lang talaga ako ngayon..."
"Tara s*x na tayo baby... di ba mahal mo naman ako? Ibigay mo na ito sa akin ngayon..."
Nagulat naman ako sa sinabi niyang ito, the fact of the matter is, di na rin ako virgin ngayon at ang mas masaklap pa ay di siya ang naka una sa akin. Pero still, gusto ko pa ring pakasalan si Peter dahil sa mahal na mahal ko siya.
"Ha... wait lang... di ba dapat kasal muna tayo bago yan?"
"Kasal? Wag na... hindi na ako makapag hantay baby... di ba tayo rin naman ang ikakasal so what is the difference kung ngayon tayo magse s*x? Come on, ito naman talaga ang pinunta ko rito. Di ba virgin ka pa naman? Ibigiay mo na ito sa akin..." sabi niya pa sa akin.
Ramdam na ramdam ko na ang libog na umiiral kay Peter sa ngayon. Hindi ko talaga alam kung paano ang gagawin ko sa kanya. Bukod sa di na ako virgin kagaya ng inaasaha niya, masakit pa talaga ang katawan ko pagkatapos ng nangyari sa aming dalawa ni sir Jordan. Feeling ko nga ay one week akong magpapahinga nito eh.
"No... eh di mas maigi siguro kung mag pakasal tayo ng maaga diba? Kasi naiintindihan ko naman na mayroon kayong pangangailangang mga lalaki kaya lang..."
"Sus... ano ba baby... hindi naman kita iiwan pagkatapos ng mangyayari sa ating dalawa eh. Sa katunayan nga, mas lalo pang titibay ang relasyon nating dalawa pagkatapos nating mag s*x. Ikakasal naman tayo kaya wala nang kaso kung may mangyayari sa atin di ba?" pangungulit pa ni Peter.
Pero kailangan kong mag matigas ngayon. Dapat ay ikakasal muna kaming dalawa bago may mangyari sa amin. Kapag ikinasal na kaming dalawa at nalaman niyang di na ako virgin, tatanggapin pa rin naman siguro niya ako kahit na ganito ako.
"No please... kapag pinilit mo ako... itutulak talaga kita... makakapag hintay naman siguro ito di ba?" muli kong pag tanggi sa kanya.
Napa simangot naman siya sa sinabi kong ito, "Ang dami mo namang alam, baka naman may iba nang gumalaw sayo ha? Baka ibinigay mo na yan sa iba?" pag bibintang niya pa.
Napa lunok na lamang ako sa sinabi niyang ito sa akin. I was almost caught.
"Hindi ah? Anong tingin mo sa akin? Parausan lang ako ng mga lalaki?" sabi ko pa.
"Then why not give it to me now? Sige nga, patingin ako para malaman ko kung totoo ang sinasabi mo."
Sa galit ko sa pangungulit niyang ito, sinampal ko na talaga siya. Ayaw ko nang makipag talo sa kanya ngayon at nababastusan na ako. Mahal ko si Peter pero naniniwala naman ako na sa relasyon naming dalawa ay kailangan pa rin ng respeto.
"Sorry Peter..."
"Forget it," sabi niya sa akin, "Wag ka nang magpapakita sa akin ha? At wag na tayong mag pansinan pa sa school." dagdag niya pa sabay walk out.
Na guilty tuloy ako sa ginawa kong ito sa kanya. The last thing I will do is to inflict pain on him but I ended up doing it because of my emotions. Sinubukan ko siyang habulan sa labas pero hindi na talaga siya lumilingon kahit na ano ang gawin ko.
Masakit man ito sa kalooban ko pero wala na akong magagawa pa. Does it really mean na ayaw na niya sa akin dahil lang sa di ko siya pinag bigyan?
Natutulala na lamang ako sa sarili ko sa mga sandaling ito. Ngayon lang ako nag sisisi na isinuko ko sa ibang lalaki ang dapat sana ay para kay Peter.
Ngayon, wala na siya, di ko na alam kung ano ang gagawin ko. Kung tapos na nga kaming dalawa, di ko na rin siya hahabulin pa. Lumipas ang tatlong araw, nag kulong lamang ako sa aking kwarto at di muna lumabas. Wala muna akong pakialam sa mundo, sa trabaho ko man o sa pag aaral.
Wala pa akong mukhang ihaharap sa ngayon. Ang gulo gulo pa ng buhay ko at di ko alam kung paano ito aayusin. Di na rin sumasagot sa mga text messages at mga tawag si Peter so I guess wala na talaga kaming dalawa.
Samantala, habang nagkakape ako at nanonood ng tv, bigla na lamang mayroong kumatok sa pintuan. Baka ito na ang pina deliver kong pagkain para sa lunch ko.
Meanwhile, as I opened the door, nagulantang naman ako dahil imbes na delivery ang bumungad sa akin, si sir Jordan pala ito. At naka suot pa siya ng coat. Ang sama ng titig niya sa akin, para bang nakagawa ako ng kasalanan.
Ang haggard ko pa naman ngayon. Buhaghag ang buhok ko at halos kita na ang kaluluwa ko sa suot ko. Di pa ako nakaka ligo kasi tinatamad ako. Tapos ngayon, pupunta siya rito ng wala man lang pasabi sa akin.
"Sir..."
"Bakit hindi ka pumasok ng three consecutive days? What is wrong with you?" seryosong tanong niya pa sa akin.
"Sir... sorry..."
"You are not even answering my calls, emails, and chats. What has gotten into you?" tanong niya pa ulit.
"Sorry sir... may personal problem lang din po talaga ako ngayon kaya hindi ko po nagawang maka pasok..."
"I understand that. Pero kaya lang, dapat ay inalala mo rin na may trabaho ka. I set aside natin ang mga personal problems natin kapag nasa work tayo. You are an adult now kaya di ka na dapat pinag sasabihan pa."
- Writer
