เธอไม่รู้ว่าควรบอกให้เขาปล่อยมือเธอดีไหม แต่ลึกๆ แล้วก็ไม่ได้รังเกียจที่เขาจะจับมือเธอไว้อย่างนี้ หากทำแล้วเขารู้สึกดีขึ้นก็...ทำไปเถอะ
“ไม่ดีหรอก ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้คนป่วยหรอก” เขาเอียงคอมองเสี้ยวหน้าของอีกฝ่าย ค่อยรู้สึกดีขึ้นมาที่ละนิดแล้ว
“ไม่หรอกค่ะ”
“เคยป่วยนานๆเหมือนพี่ไหมล่ะ”
ชานนท์หัวเราะเสียงแหบแห้ง ช่วงนี้เขาพยายามไม่พึ่งพายาแก้ปวดใดๆ ทั้งสิ้น เพื่อให้ร่างกายได้ฟื้นตัวเร็วขึ้นและตับไตไม่ต้องทำงานหนักเกินไป ไม่เช่นนั้นขาหายดีแต่คงได้ต้องเปลี่ยนไตใหม่แน่ ณิชาโกหกไม่เก่งจึงได้แต่ส่ายหน้าไปมา ท่าทางครุ่นคิดของเธอทำให้เขาได้แต่ถอนหายใจ
“ป่วยมันไม่ดีหรอก แต่ที่ดีคือทำให้เรารู้ใจคนที่เรารู้จักมากขึ้น คนที่เป็นเพื่อน คนที่เคยไว้ใจ จริงๆแล้วพวกเค้าไม่ได้เป็นแบบที่เราคิด ซึ่งก็โทษใครไม่ได้เหมือนกัน “
“แต่เพราะพี่นนท์ป่วย ก็ทำให้พี่นนท์ได้มาที่นี่ แล้วเตยก็ได้เจอพี่นนท์ด้วย”
