“งั้นเตยคงต้องมารบกวนพี่นนท์ แล้วเตยต้องเตรียมอะไรบ้างคะ”
“ถ่ายรูปสินค้า เอามาถ่ายรูปที่นี่ก็ได้ พี่ทำให้ได้” ก็บอกแล้วถ้าเรื่องที่ไม่ต้องใช้ขา เขาก็ทำได้ไม่น้อยหน้าใครหรอก
“วันนี้เตยว่าง เราเริ่มวันนี้เลยได้ไหมคะ” ณิชาพูดด้วยความตื่นเต้นแล้วก็หยุดยิ้มไปจนชายหนุ่มบนรถเข็นแปลกใจ
“เตยขอโทษค่ะ เตยลืมไปว่าพี่นนท์ไม่สบาย”
“ไม่สบายที่ไหน มัน เอ๊ย! คุณนนท์สบายดีจะตาย” ปกรณ์ขยิบตาให้
“ครับ พี่ไม่เป็นอะไร เราเริ่มวันนี้ก็ได้”
“ค่ะๆ เตยกลับไปเอาของที่บ้านก่อนนะ”
เพราะบ้านอยู่ใกล้ ณิชาปั่นจักรยานไปกลับแค่ไม่กี่นาทีก็ได้ของที่ต้องมาเพียบ ชานนท์หยิบกล้องตัวใหญ่ที่ไม่ค่อยได้ใช้ออกมาเตรียมพร้อม เขาสั่งให้ณิชาจัดวางสินค้าอย่างสวยงาม และน่าสนใจ หญิงสาวเรียนรู้ได้เร็ว บางครั้งก็วิ่งไปเด็ดดอกหญ้ามาประกอบฉาก ทำให้สินค้าของเธอดูน่าสนใจมากขึ้น
การนั่งถ่ายรูปไม่ใช่อุปสรรค แต่มันได้มุมไม่สวย เขาต้องฝ
