Excited na excited akong naligo, nagbihis at nagpaguwapo. Tiniyak ko na mabangong-mabango at poging-pogi ako. I should be the Jai Zeke wouldn't be able to resist.
This is it. Sabi nga ng isang Pilipinang artista, this is really is it. Tama ba ako? Whatever. Ang importante, nabigyan din ako sa wakas ni Zeke ng pagkakataon na makausap siya ng sarilinan, makasama siya na kami lang dalawa. Walang Chamick na istorbo. Walang Chamick na sumisingit. Eto na yung pinakahihintay kong pagkakataon para masabi ko sa kanya ang mga dapat kong sabihin, ang mga dapat niyang malaman, ang mga kailangan kong sabihin. Kung kinakailangan na lumuhod ulit ako sa harap niya at magmakaawang patawarin niya o kaya ay iiyak ko ang lahat ng tubig sa katawan ko, ayos lang yun. Ang importante ay magkaaminan na at malaman
