"เอาเป็นว่า ระหว่างที่นาวกำลังตัดสินใจ พี่โทรไปนัดคุณแม่ไว้เลยก็แล้วกัน"
เขาบอกแบบนั้น พลางล้วงมือเข้าไปหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงยีนส์อีกครั้ง มือหนาสางผมที่ตกลงมาปรกหน้าผากลวกๆ ก่อนที่เขาจะเอาโทรศัพท์มือถือแนบหูแบบที่พูดจริงๆ
"วันนี้เที่ยง ผมจะกลับไปทานข้าวที่บ้านนะครับ ไปสองคนครับ.."
เขาบอกแบบนั้น ก่อนที่ดวงตาคมจะตวัดมาหา สายตาของเขา ยังทำให้เธอใจสั่นได้เฉกเช่นทุกครั้ง ยิ่งเห็นรอยยิ้มบางๆผุดประกายที่มุมปาก หัวใจของเธอมันยิ่งสั่นระรัวรุนแรง
"จะพาสาวไปเซอร์ไพรส์คุณแม่ครับ คนนี้สวยมาก แม่รู้จักด้วย.."
"...ลูกชายคุณแม่เจ้าชู้ด้วยเหรอครับ คุณแม่ก็บอกเองนี่นา ว่าถ้าคนไหนใช่ ให้พากลับบ้าน ผมกำลังสนองความต้องการของคุณแม่อยู่นะครับ.. ชื่อหรอครับ ชื่อมะนาวครับ แต่ถ้าเรียกว่าน้องนาว คุณแม่อาจจะคุ้นเคยกว่า"
แน่นอนว่า ณ ตอนนั้น หัวใจของคนฟัง มันรัวสั่น คล้ายจังหวะของคนตีกลอง มือบางประสานจับ
