ทรงครุ่นคิดตามคำพูด แต่ดูท่ามันไม่เหมาะสักเท่าไหร่ หากน้องชายยิมยอมยกให้นั้นคืออีกเรื่อง ตอนมาซาฮาฟตอบว่านางคือใครยังแสดงท่าทางหวงเสียขนาดนั้น ไม่อยากเปิดศึกสายเลือดขึ้นมา เท่าที่เป็นอยู่ก็ทรงดูแลพระองค์ไม่ขาดตกบกพร่องอยู่ แถมยังนับถือกันและกันไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งหรืออิจฉาแม้แต่น้อย
“อย่าดีกว่าอารีมา ข้าไม่อยากมีปัญหากับมาซาฮาฟ” ทรงปฏิเสธเพราะใคร่ครวญถึงผลเสีย
“แน่ใจเหรอเพคะว่าพระองค์ไม่ต้องการ จะเสียใจภายหลังไม่ได้นะเพคะ นางเองก็คงพอใจในพระองค์ไม่น้อย ไม่เช่นนั้นคงไม่ให้หม่อมฉันมาทูลเช่นนี้หรอกเพคะ” เธอโกหกคำโตเพื่อให้ได้สิ่งที่ประสงค์ เจ้าชายเซบาสชะงักแล้วสบพระเนตรกับพระสนม
“เจ้าพูดจริงหรืออารีมา” ทรงถามกลับแววพระเนตรจริงจัง
“จริงสิเพคะ ถ้าหากนางไม่ถามถึงพระองค์กับหม่อมฉัน มีหรือหม่อมฉันจะกล้ามาทูลถามเจ้าชาย”
“หากนั้นเป็นสิ่งที่นางต้องการมีหรือข้าจะปฏิเสธ แล้ว... เมื่อไหร่ข้าจะได้
