“แล้วมนก็ตอบตกลงพ่อคุณธีร์ว่าจะแต่งงานกับเขาเพราะท่านเคยช่วยเหลือครอบครัวมน แต่จริงๆ แล้วถ้าแลกกับการที่มนช่วยชีวิตคุณลุงธนามนไม่แต่งก็ได้นี่ คุณพ่อคุณธีร์เขาไม่ได้บังคับมนไม่ใช่หรือไง มนจะเปลี่ยนใจไม่แต่งคุณลุงเขาก็คงไม่ได้ว่าอะไรหรอก”
ประโยคพูดยาวเหยียดจากเพื่อนสาวที่สนิทสนมที่สุดหลังจากที่มนพัทธ์เล่าเรื่องให้ฟัง ทำให้มนพัทธ์หน้าเจื่อน ยายเพื่อนรักคิดไม่ต่างจากธีภพแต่พูดมากกว่าหล่อนเลยโดนบ่นเสียยาวเหยียด
กับธีภพหล่อนตัวเย็นเฉียบเมื่อเห็นเขาโกรธจนไม่กล้าอธิบาย แต่กับเพื่อนต่อให้บ่นมาแค่ไหนก็กล้าพูด
“ที่แต่งไม่ใช่เพียงแค่เพราะว่าเขาให้เงินหรอกนะ ซาบซึ้งในบุญคุณก็ส่วนหนึ่ง แต่ที่ยอมแต่งงานเพราะห่วงคนที่ดีแบบคุณธีภพเหมือนที่พ่อเขาห่วง แฟนเก่าของเขาอาจจะกลับมาหาเขาซึ่งเขาสองคนไม่ควรพบกัน เราไม่อยากให้เขาต้องขึ้นชื่อว่าเป็นชู้ใคร”
“ก็แล้วทำไมต้องเอาตัวเองเข้าไปยุ่ง หรือว่ามนแอบชอบเขา ต้องใช่แน่ๆ เลย มนใจดีก็จริง แต่เรื่องแบบนี้มนคงไม่ตอบตกลงหรอกถ้าไม่คิดอะไรกับคุณธีร์ มนแอบหลงรักเขาหรือไง”
“...” แม้จะสะดุ้งกับคำถามเพื่อน แต่หล่อนก็ตกใจจนพูดไม่ออก
มนพัทธ์เงียบไปเช่นนั้น คนที่สนิทกันจึงพอรู้ว่านั่นไม่ต่างจากเป็นคำตอบ แล้วเนตรตรียาก็บ่นมนพัทธ์อีกยาวเหยียดโทษฐานที่จะตกหลุมรักทั้งทียังไปตกหลุมกับคนไม่มีหัวใจอย่างธีภพแต่บ่นไปก็ปลดปลงเมื่อคิดได้ เมื่อจะวางสายเนตรตรียาเลยปลอบใจเพื่อนก่อนที่มนพัทธ์จะคิดมากจนไม่เป็นอันทำอะไร
“รักเขาก็รักไปเถอะ อย่างน้อยเขาก็คงเป็นว่าที่สามีของมน คงไม่โชคร้ายมานั่งอกหักหรอกนะ”
เนตรตรียาไม่รู้เลยว่ายิ่งเจ้าตัวปลอบ มนพัทธ์ยิ่งรู้สึกหวาดหวั่นว่าหล่อนอาจจะเป็นผู้โชคร้ายที่หลงรักสามีแล้วเขาไม่รัก เปอร์เซ็นต์ที่หล่อนจะโชคดีเพราะเขารักน้อยจนละเหี่ยใจ แต่หล่อนก็ถอยไม่ได้เพราะป้าของหล่อนจะเข้ารับการฉายรังสีรักษาพรุ่งนี้ รวมทั้งบิดาของธีภพก็เข้ารับการผ่าตัดวันนี้เช่นกัน ท่านหายเมื่อไหร่หล่อนจะถูกเรียกตัวเข้าพิธีแต่งงานในทันที
งานนี้คอร์สเจ้าสาวคงไม่ต้อง ที่ต้องฝึกคือการเอาตัวรอดจากสายตาพิฆาตของสามี หรือไม่ก็ต้องซ้อมการใช้ชีวิตกับคนที่เย็นชาแต่ทว่าร้ายกาจ
ชีวิตมันไม่ง่ายเลย