“ฉันแค่สงสัยน่ะค่ะว่าทำไมเมื่อวานพี่ถึงได้กลับพร้อมกับพี่แทนไท” ฉันขมวดคิ้วเข้าหากัน นึกว่าเธอรู้เรื่องที่ฉันกำลังตามจีบแทนไทอยู่ หรือว่ารู้แต่แกล้งทำเป็นอินโนเซนต์ หนูไม่รู้ ๆ แบบนั้น
“ก็เราสองคนกุ๊กกิ๊กกัน” ฉันว่าพร้อมกับยักไหล่ขึ้น
“เหรอคะ แต่พี่แทนไทบอกว่าไม่ใช่” อ้าว เห็นไหมว่ารู้อยู่แล้ว แต่ทำไร้เดียงสา
“แล้วเธอชอบแทนไทเหรอ”
“เอ่อ...” พั้นซ์อึกอัก ใบหน้าเล็กจิ้มลิ้ม ดวงตากลมโต ผมยาวสลวยสีดำ พั้นซ์มีหน้าตาน่ารักเหมือนกับตัวการ์ตูนญี่ปุ่น
“หึ ฉันไม่ได้คิดแย่งเธอหรอกนะ แต่ว่าเธอกับเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรกันไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องห่วงหรอกย่ะ ถ้าคิดว่ามีดีเขาก็คงชอบเธอไปแล้ว” ฉันยกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเดินไปเปิดประตูขึ้นรถ ซึ่งคำพูดของฉันก็ทำให้พั้นซ์ตกใจมาก
...ฉันกลับมาคอนโดมิเนียมโดยไม่ลืมที่จะซื้อเบียร์มาหลายกระป๋องอีกตามเคย แม้ว่าฉันจะพูดกับพ่อไปแบบนั้นแต่ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะทำใจ
พ
