Please Teacher

Kabanata 8

Kabanata 8

He deeply sigh. Iniisip niya ngayon kung paano niya mapapaalis si Kristina sa trabaho nito. He can't think an easy idea to make her resign.

Nakuyom niya ang kanyang mga kamao. The reason why he don't want Kristina to work where he is, it's because people might know that she's his wife and he don't want that to happen. It will bring a huge chaos if that things spreads the entire University.

He don't want to get involved with any other girls even with Kristina. Ayaw niyang mapalapit kay Kristina. Never!

Now what the he should do to get rid of her from working there. Nasapo niya ang kanyang noo. She's really giving him a hard time.

NAGISING bigla si Kristina nang maalimpungatan siya. Napasarap yata ang tulog niya at hindi na namalayan ang mga sumunod na nangyari pagkatapos lumabas ni Kei ng bahay para kausapin si Sally.

Napatingin siya sa kanyang suot na relo. It's almost lunch break na. Kaya pala gutom na gutom na ang kanyang pakiramdam. Hindi niya maalala kung nakain ba niya ang breakfast niya kanina o hindi.

Nag-unat-unat siya ng kanyang mga braso bago tuluyang bumangon. Nang akmang babangon na siya ay aksidente naman siyang nahulog sa sofa.

"Aw! s**t! Kristina! Ugh!" galit niyang wika sa sariling katangahan.

"Clumsy."

Namilog naman ang kanyang mga mata nang marinig niya ang boses ni Kei. Dali-dali siyang bumangon at sumilip sa likod ng sofa.

Nakita niyang nagbabasa si Kei ng libro habang nakasalampak sa sahig.

"Kanina ka pa riyan?"

"Don't talk to me Kristina. I'm reading."

Napanguso naman siya at umayos sa pag-upo sa sofa.

"Wala pa ba iyong doktor na titingin sa injury ko?" bigla niyang tanong.

Narinig naman niya ang pagsirado nito ng libro. Nang balingan niya ito ay nakatayo na ito at ibinalik sa shelves ang librong binabasa nito kanina.

Umikot ito at umupo sa kabilang sofa na kaharap niya.

Mataman lamang siyang nakatitig kay Kei. Hindi niya malaman kung anong tinatakbo ng uyak niyo. Seryoso lang siya nitong tinitigan at para bang hinihintay din siya kung magsasalita ba siya o hindi.

"Ano?" basag niya sa matinding katahimikan.

"Since you can't keep your mouth shut. How about we talked about your resignation?"

Napaayos naman siya sa pag-upo.

"Sinabi ko naman na sa iyo. Makailang beses na." Huminga pa muna siya nang malalim.

"Ayoko!" mariing wika niya. Tinaasan naman siya ng kilay ni Kei.

"You know what Kristina. I'm giving you a nice option here. Resign and I won't bother you kung saang lupalop ka man magturo. But not in the University where I am attending my studies."

"Ayoko nga. Bakit ba ang kulit mo?"

"You're not thinking, aren't you? Paano kapag nalaman ng iba na asawa kita? Sa tingin mo ba hindi malaking gulo iyan?"

Nakagat niya ang kanyang ibabang labi.

"Alam ko namang malaking gulo iyon kapag nangyari iyon at nagkabistuhan na pero nag-iingat naman ako Kei."

"Stop calling me like that," inis nitong ani. Napaikot naman siya ng kanyang mga mata.

"And you're not thinking about the consequences here."

"Naiisip ko naman iyon pero ang hirap kasi mag-resign. Kaka-hired ko lang sa trabaho Kei, saka ang hirap maghanap nang mapapasukan ngayon. Sobrang limited ng slot saka sobrang nag-effort ako na makuha ang slot na iyon sa Watson University. Nakapasok ako na walang recommendation galing kay Ysa or sa iyo."

"I don't care about your efforts Kristina. Huwag mong sabihin na ako pa dapat ang mag-adjust sa ating dalawa? I'm the co-owner of the school at ako ang masusunod sa ating dalawa. Resign!"

Napakuyom siya ng kanyang mga kamao. Napatayo siya.

"Ayoko! At hindi mo ako mapipilit sa gusto mong mangyari! Buhay ko 'to Kei!"

"And your dare forgot that I am your husband! Sa pamahahay na ito, ako rin ang masusunod!"

"Wala akong pakialam! Kasal lang tayo sa papel!" galit niyang ani. He clenches his jaw. Mukhang nagalit ito nang husto sa kanyang sinabi. Maging siya ay sandali ring natigilan. She was just carried away by her emotions. Hindi niya intention na ipamukha rito ang totoong status nilang dalawa.

Kei stand up straight. Giving her a glare.

"Then I will make sure that you will regret everything for disobeying me. I will make sure, your work there will be as hellish, more than you can imagine. And lastly, I will make sure your life there as a teacher will be miserable until you crawl and beg for me stop everything. Remember that Kristina. Remember that," mariin nitong ani. Pagkatapos niyon at umalis na ito sa kanyang harapan. Lumabas na ito ng study room. Naiwan siyang tulala at may ilang butil ng luha sa gilid ng kanyang mga mata.

Nang makabawi siya sa pagkagulat ay nanlulumo siyang muli na napaupo sa sofa. Nanghihina ang mga tuhod niya dahil sa mga narinig mula kay Kei. At alam niyang hindi ito nagbibiro. Talagang totohanin nito ang banta nitong pahihirapan siya hanggang sa siya na ang kusang sumuko.

Pinahiran niya ang kanyang mga luha. Ginusto niya ito kaya kakayanin niya lahat. Patutunayan niya kay Kei na kaya niya kahit wala itong suporta sa kanya.

Pinahiran niya na ang kanyang magkabilang pisngi at inayos ang kanyang sarili. Lumabas siya ng study room. Sumalubong naman sa kanya ang katulong nilang si Maya.

"Ma'am, kakain na po ba kayo?"

"Puwede bang i-akyat mo na lang sa kuwarto ko Maya? Salamat," aniya at agad din naman na pumanhik sa hagdan.

Pumasok siya agad sa kanyang kuwarto at sumampa sa kama niya. Tinakpan niya ang kanyang mukha gamit ang unan at doon nagsisisigaw sa lahat ng mga frustrations niya. Galit siya at naiinis sa kanyang sarili. Kung hindi na lang sana siya pumayag sa arrange marriage na ito noon, 'di sana ay malaya sana niyang nagagawa lahat ngayon. But sad to say, her fate doesn't seem to be in sync on what she wants to be in her life. Everything turns upside down and all left to comfort her was herself only. She's all alone with this problem.

Bigla namang nag-ring ang kanyang cellphone. Kinuha niya ito sa bulsa at agad na tiningnan kung sino ang kanyang caller. It was Maggie, her cousin's Lucas wife. Sinagot niya agad ang tawag nito.

"Hey Kristina!" masiglang bati nito sa kanya.

"Hi Maggie, napatawag ka. Bakit?" agad niyang usisa.

"Well, I need your help regarding about the baby shower that I am supposed to organize. I don't know what to do first so I need your help."

"Ha? Pero Maggie, wala akong alam sa mga ganyang bagay."

"Well, Lucas told me, you know how to design stuffs so I guess, I really need a hand about it."

Napangiwi naman siya. Napapa-isip pa kasi siya kung kailan ba siya free.

"Kristina, are you still there?" pukaw ni Maggie sa kanya sa kabilang linya.

"Ha? Oo, kailangan ba iyan Maggie?"

"Can we do it today? My baby shower will be on Sunday."

Napatingin naman siya sa kanyang suot na relo. It's Friday so she only have one day to help Maggie fix everything.

"Maggie, can I just supervise the design, details and other stuff. And I need an extra hand for your request."

"Oh sure! Don't worry Kristina, nag-hire na ako pero mas gusto ko talaga na ikaw maghandle."

"Oh, great! I'll be there in a few hours Maggie. See you later."

"Oh, my! Thanks a lot Kristina. I owe you this one." Bigla naman siyang napangiti sa sinabi nito. Maggie is so genuine about owing her things like this. Iba kasi si Maggie mag-return ng favor. Bongga rin at nakakalula.

"No worries about it. See yah!"

Pagkatapos niyon ay pinatay na nito ang tawag. Napabuga siya ng hangin at bumaba sa kanyang kama.

Hindi niya oras ngayon para magmukmok at kailangan siya ngayon ni Maggie. Saka na siya mag-e-emote ulit mamaya kapag feel na naman niyang maging malungkot para sa sarili niya.

Lumapit siya sa kabinet at binuksan ito. Naghanap siya ng damit na maisusuot at pagkatapos niyon ay agad din naman siyang nagpalit.

Pagkatapos niyon ay humarap siya sa salamin para ayusin ang kanyang naburang make up. Light make up lang ang inilagay niya para kahit stress na stress ay looking fresh pa rin siyang tingnan. Malay niya, may makasalubong siyang lalaki sa daan at baka iyon na ang kanyang man of her dreams.

She giggles at that thought. Pagkatapos niyang mag-ayos ng sarili ay agad din naman siyang lumabas ng kuwarto. Sandali pa siyang natigilan dahil kalalabas lang din ni Kei sa kuwarto nito.

Masama lang siya nitong tinitigan at nilagpasan siya. Umuna ito sa pagbaba sa hagdan. She sighs. Taas noo siyang sumunod at bumaba rin sa hagdan. Pagkatapos niyon at diretso siya agad sa pinto palabas ng bahay.

Sumakay siya agad sa isa pa niyang sasakyan at agad din naman na bumusina para pagbuksan siya ng gate ni Mang Jose.

Nang makalabas siya ng Manila bakuran ay agad din naman niyang pinasibad ang sasakyan palabas ng subdivision.

She went immediately to Lucas house. Malapit lang din naman ang bahay nito at nasa kabilang village lang din. Maybe it takes to five minutes to reach there.

On the way there, dumaan muna siya sa store para bumili ng pagkain. Pasalubong niya kay Maggie dahil may gana na itong kumain ngayon.

After buying food, she immediately went to their village. Nang naroon na siya sa tapat ng gate nila Lucas ay agad din naman siyang bumusina. The guard hastily run towards the gate to open it for her. When it's wide open, agad din naman niyang ipinasok ang kanyang sasakyan. After that, she went outside of the car and grab those food she buy a while ago.

Nasa entrance pa lang siya ng masion ng kanyang pinsan ay sumalubong na sa kanya si Maggie.

"Kristina! My pretty sissy!" bulalas ni Maggi sa kanya. She shyly smile. Mas maganda pa rin kung tutuusin si Maggie dahil isa itong modelo. Kahit nga buntis, ay sobrang fashionista pa rin nito.