เช้าวันรุ่งขึ้น...
XC University
ฉันกับเพื่อนเข้ามานั่งรอเรียนคาบเช้า ช่วงเวลานี้ส่วนใหญ่เพื่อนคนอื่นๆ ยังไม่มากันหรอก ส่วนใหญ่จะมาตอนใกล้ๆ เวลาเรียน
แต่ที่ฉันมาก่อนเพราะเดย์ซี่กับกอบัวมันเข้าไปรับที่หอกันแต่เช้า...ไม่ใช่อะไรหรอกนะ มันอยากรู้เรื่องของฉันเมื่อคืนว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง...
“ นี่มึงรอเขาถึงตี 2 เลยหรอ -0- !!” ฉันพยักหน้าให้เดย์ซี่ก่อนจะฝืนยิ้มให้เพื่อน
จริงๆ ฉันรอเขานานกว่านั้น รอจนฉันรู้ จนแน่ใจว่ายังไงเขาก็คงไม่มา...
“ อิเหี้ยมึง พอเหอะจริงๆ...” กอบัวพูดก่อนจะมองหน้าฉัน แววตาที่เพื่อนมองมาที่ฉัน ฉันรับรู้ได้ว่าเพื่อนเป็นห่วงฉันจริงๆ
และฉันเองก็รู้สึกว่า ฉันต้องพอจริงๆ
ครืดดด ครืดดด
ฉันก้มหน้ามองโทรศัพท์ตัวเองที่กำลังสั่นอยู่บนโต๊ะที่นั่งเรียนก่อนจะเห็นว่าเป็นเขาที่โทรเข้ามา
เขาโทรหาฉันตั้งแต่เช้าแล้วละ แต่ฉันก็ไม่ได้รับเลยสักสายเดียว...
“ มึงโอนเงินคืนเขาไปเลย จบ
