ฉันเดินกลับมาที่สนามกีฬาก่อนจะมองหาเพื่อนตัวดีทั้งสองคน
“ หายไปไหนกันนะ...” ฉันบ่นกับตัวเองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะโทรหา แต่ก็ฉุกคิดได้ว่าฉันควรจะกลับห้องเลย
คิดได้แบบนั้นฉันก็รีบไลน์ไปในกลุ่มเพื่อบอกเดย์กับกอบัวว่าฉันจะกลับแล้ว
ปึก !
ในระหว่างที่ฉันไลน์เข้าไปในกลุ่มเสร็จจังหวะที่ฉันจะหันหลังฉันเองก็ไม่ทันระวังเลยทำให้หันไปชนเขากับคนที่พึ่งเดินมาอย่างจัง...
“ ขอโทษค่ะ...” ฉันเอ่ยขอโทษก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองบุคคลที่ฉันชนอกเขาไปเต็มๆ เมื่อกี๊...
แต่ทว่าพอฉันเห็นใบหน้าของผู้ชายที่ฉันชนไป ฉันถึงกับชะงัก
“ หวัดดี...” มาแทนเอ่ยด้วยน้ำเสียงขี้เล่นก่อนจะส่งยิ้มให้ฉัน...
“ เอ่อ..หวัดดี...”
“ สบายดีนะ ?”
“ ก็สบายดี เดี๋ยวเราขอตัวก่อนนะ...” ฉันรีบตอบก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปอีกทาง แต่แล้วมือหนาก็เอือมมารั้งข้อมือฉันไว้...
ฉันหันไปมองมาแทนก่อนที่สายตาตัวเองจะเหลือบไปมองร่างสูงที่เดิน
