CHAPTER 19
“รู้แล้วจะได้อะไร?”
ไม่ต้องการฟังการถามกลับนะรุ้งต้องการคำตอบ!
ทำไมเฮียถึงได้ดื้อขนาดนี้บอกให้น้องดีๆ ไม่ได้หรือไงตั้งปริศนาให้สงสัยโน้นเก็บคำพูดนี่มาคิดบอกตรงๆ ว่าฉันไม่ใช่นักสืบโคนันที่จะสามารถแกะเรื่องไขคดีนั่นคดีนี้ได้เองรู้แค่เพียงว่าอะไรที่เกี่ยวข้องกับเร็นฉันก็อยากรับรู้เรื่องราวทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหนก็ตามดีหรือไม่ดี
ฉันรู้ดีว่าบางครั้งอาจเข้าไปก้าวก่ายงานของเร็นมากจนเกินไปแต่ทุกครั้งที่เร็นพูดมันเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับฉันไปซะทุกเรื่องเตือนโน้นชี้นี่ทั้งที่มันไม่เกี่ยวกับฉันแบบนี้จะไม่ให้สงสัยหรือยังไง
“จะได้แก้ไขไงเฮีย”
“อยากปรับปรุงตัวเองว่างั้น”
ฉันพยักหน้างึกๆ ยอมรับ
“ก็มีบ้างแต่อยากรู้เรื่องที่ควรรู้ไม่ใช่ปิดบังตลอดจนมาแก้ไขทีหลังไม่ทันแบบนั้นมันจะแย่นะเฮีย”
มันจริงไหมที่ฉันควรรับรู้แต่นี่อะไรไม่มีใครปริปากบอกฉันเลนสักคนถ้าเป็นแบบนี้ก็อย่าพูดอะไรให้
