"Papa Noel 'please ayaw ko pp tumira sa Cebu, kausapin mo si mama Nena na dito na lang ako mag aaral ng high school.”
"Gerald h’wag kana mag mokmok dyan hayaan mo at kakausapin ko ang mama Nena mo. Pero hindi ako nangangako sa'yo na mapapapayag ko iyon. May mga bagay na hindi mo pa maiintindihan kong bakit ito ginagawa ng mama Nena mo.”
"Ano po ba ang mga nangyayari? Everytime na lang lumilipat tayo ng lugar. Mula ng magka isip ako naka tatlong lipat na tayo at bakit hanggang ngayon hindi nagpapakita sa akin ang tunay kong mama? Ang sabi ninyo mayaman ang totoo kong papa pero bakit ganito wala tayong permanent na tirahan?”
Hindi malaman ni Noel kong paano na niya sasagutin ang mga tanong ni Gerald. Masyado itong matalino, mula ng sila na ang nagpalaki sa bata at natutong magsalita. Hindi titigil hanggat hindi nakakakuha ang sagot mula sa kanilang mag asawa.
"I'm not a kid anymore papa Noel, twelve years old na po ako”
"Okay!” Pagsuko niya sa anak anakan. "Makinig kang mabuti okay?”
"Yes po.”
"Ang tunay mong ina ay minsang na link sa isang billionaire. Hanggang isang araw umuwi ang iyong ina na nagdadalangtao. Itinakwil siya ng iyon lolo at pinalayas at ang sabi ay h’wag babalik hanggat hindi kasama ang lalaking ama ng ipinagbubuntis. Dahil lasing ang mommy mo ng mga panahong nangyari ang bagay na iyon ay hindi niya kilala ang lalaki. Lumipas ang mga araw, buwan at isinilang ka ay walang maipakilalang lalaki ang mommy mo kaya tuluyan na siyang inalisan ng karapatan ng iyong lolo. Kaya tayo palipat lipat dahil nasangkot ang tunay mong ina sa illegal na gawain. For your safety ay isinakripisyo ng mommy mo ang buhay niya para manatili kang buhay. Hanggang sa huling sandali ng buhay niya ay ikaw ang kaniyang ibinibilin sa amin. May naiwan siya sa iyong mama Nena na envelope at maari mo lang buksan iyon pag nasa tamang edad kana.”
"You mean my real mom is already in heaven?”
"Oo anak, kaya hanggang ngayon ay hindi tayo maaring mag stay sa isang lugar dahil baka matunton ka ng mga masasamang tao. Bago namatay ang mommy mo ay nalaman ng boss niya ang tungkol sa iyo.”
Nanatiling nakikinig si Gerald, hindi alintana ang mga luha na dumadaloy sa kanyang pisngi. Ang matagal na niyang inaasam asam na makita ay wala na pala at kailanman ay hindi na niya mayayakap pa.
"And how about my real dad? Hanggang ngayon ba wala kayong idea ni mama Nena tungkol sa kanya?”
"Wala anak.”
"Anong pinag uusapan ninyo?”
"Ah w-wala!”
"Papa Noel told me everything, huwag mo siyang pagalitan mama Nena ako po ang nangulit sa kaniya.”
"H-hindi mo mauunawan sa ngayon anak, kaya nga hanggat maari hindi mo pa dapat malaman.”
"Mama Nena sorry po pero hindi na ako bata, gusto kong makilala kong sino ang tunay kong ama. Ayaw ko po ng buhay na mayron tayo ngayon na palagi tayong nagtatago. Nabubuhay tayo ng puno ng takot sa mga criminal. Ang sabi ni papa Noel ay mayaman ang aking ama?”
"Hayaan mo anak, darating din ang panahon na makikilala mo ang daddy mo. Sa ngayon sundin mo muna ang mga sinasabi namin sa'yo. Pangako hindi kami titigil ng papa Noel mo at hahanapin namin siya.”
"Salamat po mama Nena 'papa Noel.”
Nagising na pawis na pawis, bahagyang bumangon at sumandal sa headboard ng kama. Bakit lately napapanaginipan nanaman niya ang tungkol sa kaniyang pagkatao. Kailangan ba niyang bumalik sa Cebu para sa mga kinikilalang mga magulang? Sa edad niyang twenty eight ay hindi parin niya nahahanap ang tunay na ama. Nawalan na din ng pag asa sa pangako ng adopted parents. Bata pa siya noon ng mag umpisa na hanapin ang kaniyang biological father. But until now wala pa din linaw ang paghahanap nila. Bumangon at bumaba sa kitchen, nawalan na siya ng antok kaya naghanap ng maiinom.
Tomorrow he's the first day of new work. Hindi ma imagine na three months old ang kaniyang babantayan. Curious siya kong bakit sa edad ng bata ay kailangan nito ng personal bodyguard. Nang mainom ang dalawang bote ng can beer ay nakaramdam na siya ng antok. Kailangan niya pang matulog para sa unang araw ng kaniyang trabaho. Kong wala lang siyang hinahanap at pinag iipunan ay hindi niya tatanggapin ang trabaho na iyon.
Tunog ng malakas na alarm clock ang gumising sa kaniyang kamalayan. Medyo masakit ang ulo sa pakiramdam na kulang sa tulog. Nang masulyapan ang orasan ay agad na pumasok sa banyo at mabilis na nag shower.
Kinuha ang special double blade swiss knife at isinuksok sa kabilang paa. Hindi iyon nawawala sa kaniyang katawan. Mas imporante pa sa kaniya ang bagay na iyon kumpara sa baril.
All black ang suot niya at military hair cut. Sinigurado na presentable bago tuloyang sumakay ng kotse.
"Are you Mr. Colt Gerald Montereal?"
"Yes i am."
"Tumuloy kana sa loob, Don. Manolo is waiting for you."
"Salamat."
Tatlong knock the door at ng narinig ang nagsalita ay pinihit ang doorknob.
"Good morning Don. Manolo."
"Have a sit, open the folder and read it. Kung may gusto kang baguhin or hindi sang ayon ay sabihin mo agad.
Masyadong strict ang aura ng matanda, nakaka intimidate ito kaya lang baliwala iyon sa kaniya. Sanay na siya sa mga ganitong nagiging amo. Matapos mabasa ang tatlong papel at tumingin ng tuwid sa matanda.
"Any against the contract?"
"No sir, but just one thing i want to know."
"What is it?"
"Any treat for your grandson? Why he need a Prof. Personal Body Guard?"
"My grandson is the only heir, yeah i have one deathtreat. Hindi ko na hihintayin na maunahan nila ako. I need someone trusted person like you. Protect the heir and i am willing to pay you, even triple your salary that i offer to you."
"I will sir."
"Make sure na walang sino man ang makakalapit sa kaniya. Even the mother, just only you!"
"And how about the father?"
"No! My grandson don't have one. Maasahan ko ba ang kaligtasan ng apo ko?"
"I assure you sir, i protect him and i will die for him."
"Salamat, but not finish yet."
"Sir?"
May isa pang forder na inabot sa kaniya.
"This is very confidential, read it and please sign all the papers."
Hindi muna siya nag sign, umayos ng upo at diretso ang tingin sa mata ng Don.
"Disagree?"
"Why me?"
"Stop asking, just do it."
"I will."
Kinuha ang pen at mabilis na nag sign at ibinalik iyon sa matanda. May inabot na gadget at may ipinabasa sa kaniya. Agad naman siyang tumango at nag iwan ng isang pangako.
"Itago mo ang isang copy, hanggang hindi kailangan ay huwag mo iyang ilalabas. Please zip your mouth and keep the code in your mind."
"I will sir."
Umakyat siya sa ikatlong pala pag kong saan naroon ang kaniyang babantayan. Naabutan niya ang yaya nito na nag aayos ng higaan ng bata.
"Hi, i'm the Personal Body Guard of him."
"Yes i know, it's already inform to all of us. The schedule is there in the wall."
"Thanks."
Kahit ang yaya ay napaka strict, ni hindi yata marunong ngumiti.
"Where is the young master?"
"Over there, he's still sleeping now."
"Can i see him?"
"Yes go ahead."
Pagkakakita sa bata ay nag iba ang kaniyang pakiramdam. Something inside his chest na hindi maipaliwanag. Titig na titig sa kabuuan ng bata and he want to touch the little angel inside the crib. Biglang gumalaw at nag dilat ng mata at sabay pa silang nakatitigan. "My eyes the same him" he smile kaya nakangiti din siya.
"Hello little master, i'm Colt 'your personal bodyguard."
"Mr. Montereal, be ready it's time."
"Yes i am."
Nang mabihisan ang bata ay isinakay ito sa stroller at siya naman ay nakasunod sa likoran ng yaya nito.
Sa basement sila bumaba sakay ng elevator. Doon ay naka park ang limang black car at nasa gitna ang kanilang sasakyan. Alam ni Colt na bullet proof ang sasakyan. Puro high caliber ang mga dala ng nasa apat na sasakyan.
Isang private hospital ang kanilang pinuntahan. General check up ng bata iyon ang nabasa niya sa schedule. Then ang next ay sa private nusery. Gustong mapailing ni Colt dahil sa edad ng bata ay may mga pang araw-araw na itong routine.
Pasunod sunod lang siya sa bawat room na papasokan ng mag yaya. Biglang may ingay siyang naririnig sa air piece na suot. At pasimple na nagsalita.
Nagkagulo sa loob ng biglang talunin niya ang bata. But he make sure na hindi ito masasaktan. Bumagsak sila sa sahig na nasa ibabaw niya ito.
"Dapa!"
Nagkabasag basag ang mga bintana sa tama ng bala. Sininyasan ni Colt ang yaya na gumapang papunta sa ilalim ng table. Mabilis na lumapit doon at ibinigay ang umiiyak na bata. Agad namang tumahan ito ng tapiktapikin.
"Don't move! Wait for my sign okay?"
"Okay."
Tumunog ang kaniyang mobile phone at nasa linya ang Don.
"Sir please calm down safe po ang apo ninyo."
Nang mawala ang linya ay narinig niya sa kasamahan na maari na silang lumabas.
"Give me the baby, i will take care of him. Now go to the south exit!"
"But the baby is not safe!"
"Go i said!" Malakas na sigaw niya dito.
Umingit ang bata na ikinataranta ni Colt.
"Shhh baby master, shhh don't cry please."
Para namang nakakaintindi at agad na tumahan. Nang matanawan ang yaya nito na malapit na sa kotse ay agad na lumabas sila. Mabilis ang kilos na narating ang sasakyan.
May ilan pang putok at may mga kalalakihang nakahandusay sa ibat-ibang parti ng parking lot. Nagkalat din ang mga pulis sa paligid ang iba ay lumapit sa kanila at nakipag kamay.
"Colt Montereal, I’m the personal bodyguard."
"Capt. Marasigan, nakatanggap kami ng tawag pero mukhang late kami."
"Kailangan ko ba ng statement?"
"Yes Mr. Montereal, kaunting pahayag lang at ipatatawag na lang kayo pag kailangan ng inyong presensiya."
"Sure."
Habang nasa daan ay inisip niya ang nga nangyari. Impossible na may nakatunog agad ng kanilang lakad. Possible na inside job? Aalamin niya iyon at pag napatunayan niya ay baka siya pa mismo ang papatay sa traidor.
"What the hell Colt? Hindi man lang ninyo natunogan ang mga kalaban?"
"Pasinsya na Don. Manolo pero gusto ko po sana kayong makausap."
"Get out all of you! Follow me Colt!"
Walang imik na sumunod siya sa matanda. Ayon sa kilos nito ay galit na galit kaya naman nanatili siyang tahimik.
"Now talk!"
Kasabay ng malakas na sigaw ay ang pagsara ng pintuan.
"Sir, i think someone traitor inside the mansion."
"Impossible! They loyal to my family!"
Subalit biglang natigilan ang Don sa pagsasalita at bumaling sa kaniya.
"Do you think someone spy here?"
"Yeah i think so, if not why suddenly they attacking to us? Unless naka plano na ang lahat."
Kumuyom ang kamao ng matanda at nagtagis ang ngipin nito.
"I give you another job, and also to give you the access all connection inside the mansion."
"And the young master? Don Manolo, wala akong tiwala sa mga taohan ninyo."
"Still you are the body guard, just for a couple of weeks until the investigation done."
"Copy sir."
Hatinggabi na ay hindi pa rin siya dalawin ng antok. Malakas ang kaniyang pakiramdam na ano mang oras ay atakihin ng mga kalaban. Bumangon at nagbihis ng all black, ipinasok ang double blade knife sa kaniyang boots. Ang silencer niyang personal gun as usual nasa kaniyang katawan. Maingat na umakyat kong saan ang silid ng bata. Nang marating ang lugar ay nagkubli siya sa my gilid ng wall. Malamig ang gabi at may mga kumakagat sa kaniya na lamok pero baliwala iyon. Ang kaniyang isipan ay nakatutok sa bata. Nagsasalimbayan ang mga katanungan sa kaniyang isipan. Ang sobra ng tiwala na ibinigay ng Don sa kanya. Pati na ang lahat ng nakasulat sa confidential na penermahan niya. Bakit siya ang napili ng matanda, hindi lingid sa kanya na matatagal na ang mga taohan nito na nagtatrabaho sa mansion. Siya na kailan lang nakilala nito, unless matagal na siyang kilala ng bigbos. Para pagkatiwalaan ng ganon kahalagang bagay.
"f**k!
Isang bagay ang muntik ng tumama sa kaniyang mukha. Naging alerto agad sa paligid dahil siguradong bala iyon. Halos talonin na niya ang bintana para lang makarating agad sa loob ng kwarto ng bata. Pero bago niya magawa iyon ay isang tunog ng nabasag na bintana.
"Young master?"
Tanging nasa isip niya ay ang kaligtasan nito.
***