อัลรีน่ายิ้มเย็นไม่สะทกสะท้านกับท่าทีของอีกฝ่าย ก่อนจะต่อว่าเสียงเย็น “คุณนี่ท่าจะหูตึงก็บอกแล้วว่าห้องอเมทิตส์ไม่ว่าง จะมีว่างก็ห้องโกเมนสนใจจะเข้าพักไหมคะ ถ้าสนใจก็กรุณากลับไปกรอกข้อมูลจ่ายเงินให้เรียบร้อย ทำตัวเป็นลูกค้าที่ดีหน่อย”
พนักงานที่ทำงานอยู่ชั้นสอง ปรายฟ้าและรุ่นน้องที่วิ่งขึ้นบันไดมาเกาะติดสถานการณ์ รวมทั้งชนุสรที่มาเห็นเหตุการณ์พอดี ต่างก็พากันอ้าปากค้างด้วยความคาดไม่ถึง ไม่นึกว่าอัลรีน่าจะกล้าต่อกรเล่นงานจนนางแบบสาวขี้วีนอึ้งไปนาน ใบหน้าที่ตกแต่งมาอย่างดีบูดเบี้ยวเบิกตาถลนด้วยความโกรธ
“นี่เธอ! รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”
รวีพรกระทบเท้าชี้หน้าด่าโกรธสุดขีด ด้วยไม่เคยเจอพนักงานต้อนรับคนไหนกล้ามาด่าเธอฉอดๆ ต่อหน้าคนอื่นเช่นนี้มาก่อน
‘ขี้วีนแบบนี้นี่เอง พนักงานถึงได้กลัวกันหัวหด เปลี่ยนชื่อจากรวีพรเป็นราวีพรดีไหมนี่’
อัลรีน่าหัวเราะเบาๆ ขณะเปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามให้อีกฝ่ายเสร
