ตอนที่ 4 ปลดข้าจากตำแหน่งฮองเฮาเถอะ

538 Words
ฮ่องเต้นั่งหน้าเครียดเมื่อหวงกุ้ยเฟยมานั่งร้องห่มร้องไห้บอกว่าฮองเฮานั่นทำร้ายร่างกายของนางจนบอบช้ำหน้าผากปูดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ไม่คิดว่าฮองเฮาจะกล้าทำได้ขนาดนี้ หึ คิดว่าเสด็จแม่เสด็จพ่อให้ท้ายเลยกล้าทำเรื่องข้ามหัวเขาเช่นนี้ “มีอะไรเพคะ หม่อมชั้นเพิ่งหายดี ฝ่าบาทเรียกพบมีสิ่งใดเพคะ ลุกข้าจะนั่ง” มิลกี้ถามทั้งที่รู้คำตอบนั้นดี ก็อีหน้าวอกนั่งอยู่เก้าอี้ข้างๆ ที่ที่ควรจะเป็นฮองเฮาที่ได้นั่ง “ฮองเฮา เออ ไปนั่งที่อื่น” ฮ่องเต้ที่เอาแต่ตะลึงกับความงามแสนย่ัวยวนของเฮาเฮาถึงกับเรียกนางเสียงแผ่ว ก่อนจะบอกหวงกุ้ยเฟยให้นั่งที่อื่น ที่จริงหวงกุ้ยเฟยก็ไม่ควรนั่ง เห็นแก่ที่นางโดนทำร้ายจึงไม่อยากติติงนางมากนัก แต่คนที่ทำให้พระองค์แปลกใจคือฮองเฮานี่ต่างหาก เหตุใดจึงแต่งกายยั่วยวนเช่นนี้กริยาท่าทางก็เย้ายวนแปลกยิ่งนัก ดูร้อนแรงต่างจากฮองเฮาแสนจืดชืดที่พระองค์ทรงรู้จัก “เพคะ เรียกหม่อมชั้นมีเรื่องอะไรเพคะ” ร่างเย้ายวนเดินนวยนาดมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆ ฮ่องเต้พร้อมกับหยิบชาของฮ่องเต้ขึ้นมาจิบอย่างไม่กลัวตาย “หวงกุ้ยเฟยแจ้งว่าเจ้าทำร้ายนาง” ฮ่องเต้พยายามบังคับเสียงให้เย็นชา ทั้งที่ใจนั่นเต้นระส่ำกับการเปลี่ยนไปของฮองเฮา “เพคะ หม่อมชั้นทำจริง ปลดหม่อมชั้นจากตำแหน่งฮองเฮาสิเพคะ” มิลกี้พูดอย่างไม่สนใจอะไร รีบๆ ปลดกูเถอะ กูจะไปเปิดร้านเหล้า อยู่ในวังนี่น่าเบื่อหน่ายชิบหาย ทำอะไรก็มีแต่คนจ้องจะทำร้าย เสียเวลาหาผัว สวยๆ แบบร่างนี้คงหาผัวใหม่ได้ไม่ยาก ทำไมถึงต้องมาแคร์ไอ้ฮ่องเต้หน้าตายนี่ด้วย “เจ้าพูดอะไรออกมารู้ตัวรึเปล่าฮองเฮา” ฮ่องเต้ถามอย่างตกใจไม่คิดมาก่อนว่าคนที่ตามตนมาตลอดจะขอให้พระองค์ปลดจากตำแหน่งแม่ของแผ่นดิน “รู้เพคะ หม่อมชั้นทำผิดย่อมได้รับโทษ ขอฝ่าบาทจงเมตตา” ฮองเฮาลุกขึ้นแล้วเดินไปด้านหน้าฮ่องเต้พร้อมกับย่อกายลงทำความเคารพและรับผิด แต่ฮ่องเต้กาได้ใจใจไม่เพราะสิ่งที่พระองค์สนใจตอนนี้คือหน้าอกที่เบียดกันที่โผล่จากเสื้อของฮองเฮานั้นทำพระองค์ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว “โอ๊ะ นานแล้วนะเพคะฝ่าบาท” มิลกี้เตือนฝ่าบาทที่บอกให้หล่อนลุกได้เสียที แม่ง คาระวะจนเมื่อยแล้วนะเว้ย ชาไปหมดแล้วเนี้ย “ลุกเถิดเจิ้นขออภัยที่ปล่อยให้เจ้ายืนนาน” ฮ่องเต้เอ่ยด้วยเสียงที่อ่อนโยนลง จนหวงกุ้ยเฟยไม่พอใจ “อุ๊ย!” เพราะความเหน็บชาจึงทำให้มิลกี้เซจนเกือบล้ม ดีที่ฮ่องเต้มารับเอาไว้ได้ทันไม่เช่นนั้นหล่อนคงลงไปนั่งกับพื้นแน่ๆ “เป็นอย่างไรบ้างฮองเฮา ครั้งหน้าจงระวังกริยาหน่อย” พระองค์กล่าวด้วยน้ำเสียงตำหนิเล็กน้อย แหม ทำเป็นขรึม เวลานอนเอากับบรรดาเมียอยากรู้จริงๆ ว่าทำหน้าแบบนี้ตลอดหรือเปล่า
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD