ฮองเฮานอกสายตา

ตอนที่ 5 เจ้ามันสตรีร้ายกาจ

“ปล่อยสิเพคะ” ฮองเฮาเรียกสติของฮ่องเต้กลับคืนมา ด่ากูแต่มือนี่จับแน่นเชียว นี่ละน่ะผู้ชาย เอ จะว่าไปถ้าเป็นฮองเฮาก็รวยดีแฮะ ถ้ารีบกอบโกยเงินตอนนี้ในอนาคตเวลาโดนปลดจะได้มีเงินใช้ สงสัยต้องใช้มารยาหญิงสักหน่อยแล้ว กูจะหลอกเอาเงินให้หมดเลยไอ้ฮ่องเต้หน้าตาย

“เจ้าทำร้ายหวงกุ้ยเฟยทำไมกัน หรือเจ้าคิดแผนเะไรในใจอยู่” ฮ่องเต้มองฮองเฮาด้วยแววตาไม่ไว้ใจนัก นางดูน่ากลัวมากเล่ห์แสนกลอย่างไรไม่รู้

“นั่นสิเพคะ หม่อมชั้นเข้าเฝ้าเพียงเพราะเป็นห่วงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาอื่นใด” หวงกุ้ยเฟยทำหน้าเศร้าพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับน้ำตาด้วยท่าทางน่าสงสาร

“หึ ห่วงข้างั้นเหรอ ไม่ใช่อยากให้ข้าตายหรอกหรือ เรื่องยาพิษอย่าคิดว่าข้าจะปล่อยผ่านเลย ข้าไม่ใช่ฮองเฮาโง่เง่าเช่นแต่ก่อนแล้วนะ อย่าหาว่าข้าร้ายกาจแล้วกัน” มิลกี้ใช้มือบีบที่คางหวงกุ้ยเฟยอย่างแรงพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกจนแม้แต่ฮ่องเต้ยังทรงตกพระทัยไม่คิดว่าฮองเฮาจะดูมีอำนาจมากถึงเพียงนี้

“โอ๊ย ปล่อยหม่อมชั้นเถอะ ฮึกๆ ว้าย!!” หน้าหวงกุ้ยเฟยสบัดไปตามแรงเหวี่ยงของฮองเฮา จนร่างนั่นล้มจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่

“หยุดนะ!! ฮองเฮา ต่อหน้าข้าเจ้ายังกล้าทำขนาดนี้ เจ้ามันสตรีร้ายกาจนี่คงเป็นธาตุแท้ของเจ้าสินะ” ฮ่องเต้ชี้หน้าฮองเฮาพร้อมกับเปล่งเสียงต่อว่าดังไปทั่วห้องทรงงาน หึ คิดว่ากูจะกลัวเหรอแค่ผัว สมัยเป็นมิลกี้ไฮโซกูมีผัวเป็นสิบยังจัดการได้ นับประสาอะไรแค่ไอ้หน้าตายนี่คนเดียว

“หุบปาก!! หยงไป๋ข้าเพียงสั่งสอนนางเท่านั้น ข้าร้ายกาจก็เพราะเจ้า ถ้าอยากให้ทุกอย่างสงบเจ้าต้องจ่ายเงินข้าพร้อมกับปลดข้าออกจากตำแหน่งฮองเฮา” มิลกี้พูดอย่างเป็นต่อ ฮี่ๆ แค่นี้กูก็จะมีเงินไปเปิดร้านเหล้าแล้ว ช่องทางหาผัวใหม่กูก็จะราบรื่นขึ้น

“เสี่ยวลี่!! เจ้าสติฟั่นเฟือนหรืออย่างไรถึงเอ่ยวาจาเช่นนี้ และยังกล้าเอ่ยเรียกนามข้าตรงๆ มิกลัวหัวหลุดออกจากบ่าหรืออย่างไรกัน” ฮ่องเต้หยงไป๋ชี้หน้าฮองเฮาด้วยความโกรธเคืองที่นางกล้าเรียกพระองค์เช่นนี้

“ผัวเมียเรียกชื่อกันแปลกด้วยเหรอ ข้ามาแจ้งแค่นี้แหละ เก็บไปคิดดีๆ ถ้าไม่ปลดข้าวังหลังแห่งนี้จะลุกเป็นไฟแน่ ไปละนะผัวขา” ฮองเฮายิ้มหวานหยดก่อนจะสะบัดชายกระโปรงเดินออกจากตำหนักออกไปอย่างไม่สนใจใยดีฮ่องเต้ที่มองนางราวกับตื่นตะลึงกับท่าทางจริตจะก้านนั่น

“สตรีร้ายกาจ ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆ แน่” ฮ่องเต้พูดขึ้นโดยไม่รู้สึกพระองค์แต่คนที่ได้ยินอย่างหวงกุ้ย้ฟยกลับมองอย่างริษยา ดูเท่านี้ก็รู้ว่าฮ่องเต้ทรงสนใจฮองเฮาขึ้น และนางจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นเป็นอันขาด