“ยัยนี่เมียกูครับ”
“พูดบ้าอะไร! ปล่อย!” ฉันร้องขัดสิ่งที่แผ่นดินพูด สีหน้าของเขาดูพอใจที่ได้เห็นพี่เตโชเริ่มมีท่าทีทำตัวไม่ถูกกับสิ่งที่ได้ฟัง
“ดิ้นไรนักหนาว่ะ” เขาหันมาดุและหันกลับไปจ้องสู้ตากับพี่เตโชอีกครั้ง “รู้แล้วก็ไสหัวไปซะนะ...รุ่นพี่ J” น้ำเสียงและรอยยิ้มยียวนของเขาทำคนฟังกัดกรามกรอดก่อนถอนหายใจออกมาเบาๆ เขากล่าวยอมรับในสิ่งที่ได้ยิน
“เข้าใจแล้ว….อย่างงั้น” แววตาขี้เล่นของพี่เตโชบัดนี้กลับเปลี่ยนไป เขาดูจริงจัง ไม่เหมือนกับแววตาที่ใช้มองฉันเลยสักนิด “คืนนี้ขออนุญาตพาเมียมึงไปเที่ยววันนึงนะ” คำขอแสนสุภาพ แฝงไว้ด้วยคำประชดประชันของพี่เตโช ทำเอามือแกร่งที่กอดรัดรอบตัวฉันเกร็งจนสั่น เมื่อไม่มีวาจาใดตอบโต้จากปากของแผ่นดินออกมาอีก นั่นจึงทำให้พี่เตโชแทรกเสียงขึ้นอีกเป็นหนที่สอง ท่าทางไม่รู้สึกรู้สาใดๆ
“นี่วันใหม่ คืนนี้2ทุ่ม ร้านนั่งชิวK23 อยู่ตรงข้ามกับหน้ามหาวิทยาลัย มาด้วยนะพี่จะ
