แกร๊ก
เธอเปิดประตูห้องน้ำออกมาหลังจากอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายตัวเองเสร็จแล้วเรียบร้อย โดยเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่คือของมาร์คิน เป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่ง ด้วยความที่เขาตัวโตและสูงกว่าเลยทำให้เสื้อเชิ้ตเขากลายเป็นชุดเดรสของเธอไปโดยปริยาย
มาร์คินเปิดประตูห้องนอนเข้ามาพอดีแล้วปะทะเข้ากับนาร์มินที่สวมใส่เสื้อผ้าตัวเอง สายตาคมเข้มไล่มองตั้งแต่เรียวขาขาวเนียนมาจนถึงใบหน้าหวานละมุนไร้เครื่องสำอาง หญิงสาวทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนมาเฟียหนุ่มจ้อง
“คุณ…มองฉันทำไมเหรอคะ?” ความอยากรู้ทำให้เธอเอ่ยถามมาร์คิน
“นานแล้วที่ไม่ได้เห็นผู้หญิงใส่เสื้อผ้าของฉัน”
“….”
“พอเห็นแล้วก็อดทำให้ฉัน…อยากถอดมันออกไม่ได้”
นัยน์ตาดำขลับนุ่มลึกหากแค่แฝงไปด้วยความร้ายกาจที่แสดงออกมาเริ่มทำให้หญิงสาวรู้สึกไม่ปลอดภัย ทันทีที่มาร์คินเคลื่อนไหวเข้ามาหา หัวใจดวงน้อยก็พลันเต้นแรงอัตโนมัติและค่อยๆ ถอยออกห่างจากคนตรงหน้าด้วยความหวาด
