เธอยืนล้างมือตรงเคาน์เตอร์อ่างล้างมือคนเดียวหลังจากทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จ สายตาเหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามายืนล้างมืออยู่ข้างๆ และผู้หญิงคนนั้นก็คือ….จัซมิน
“ไปเจอกันกับคินได้ยังไงเหรอ?” นางแบบสาวขยับริมฝีปากเอ่ยถามนาร์มินระหว่างยืนล้างมือ
“ทำไมเหรอคะ?” เธอถามจัซมินกลับ
“ก็แค่อยากรู้น่ะ…” จัซมินหันไปมองหน้านาร์มินแล้วยิ้ม ก่อนจะพูดต่ออีกประโยค “อยากรู้ในฐานะคนเคยเป็นแฟนกัน หวังว่าเธอจะดูแลมาร์คินได้ดีกว่าฉันนะ”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจะดูแลเขาให้ดี”
“เคยได้ยินประโยคนี้ไหมคะ? คนเก่าเขาทำไว้ดี…หวังว่าเธอจะทำได้ดีกว่าฉันนะ”
“….”
“มาร์คินเขาบ้างานมาก เวลาเขาทำงานเหมือนเขาจะอยู่ในอีกโลก ไม่ชอบให้ใครเข้าไปยุ่งวุ่นวายหรือขอให้มีเวลาให้ เพราะสำหรับเขา…งานมาก่อนเสมอ”
เธอยืนฟันจัซมินพูดเงียบๆ พลางเริ่มคิดตาม ทุกอย่างที่จัซมินพูดออกมาตรงกันข้ามกับการกระทำของมาร์คินโดยสิ้นเชิง เธอไม
