We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
บทที่15
บทที่15 ใจหนึ่งจื่อหยางก็ชอบชุดและเครื่องประดับที่พระสวามีของนางจัดเตรียมเอามาให้ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะแกล้งนางให้ได้อายเสียมากกว่า “เหตุใดพระองค์ให้หม่อมฉันแต่งเสียมากมายแต่พระองค์กลับแต่งเท่านี้เล่าเพคะ” จื่อหยางมองคนที่อยู่ในชุดขาวดิ้นเงิน แม้จะดูหรูหรา แต่กลับดูน้อยไปเลยเมื่อเทียบกับชุดของนางเพราะชุดที่จื่อหยางใส่อยู่ตอนนี้ ถึงแม้จะเป็นผ้าแบบเดียวกัน แต่การตัดเย็บและความวุ่นวายในการสวมใส่ดูจะต่างกับลิบ ไอ้ชุดหลายชั้นและยังเครื่องประดับราวกับงานใหญ่โตและผมที่ม้วนเป็นก้อน ๆ บนหัวนี่มันทำให้หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะบ่น “หากพระองค์ยังยืนยันให้ใส่ชุดและเครื่องประดับที่พระองค์เตรียมมาหม่อมฉันก็จะไม่ไป เรียกหาแม่นางเหมยเหมยได้เลยเพคะ” โจวตงอวี่ไม่รู้จะทำเช่นไร แม้จะบอกว่าเป็นงานฉลองแต่ก็เพียงแค่แวะไปทักทายเอาของขวัญไปป่วนงานของเสด็จพี่อีกนิด แสดงงิ้วอีกสักบทแล้วก็กลับเท่านั้น ส่วนชุดก็แค่ต้องก
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
