When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
บทที่14 ตอนแรกทุกคนคิดว่าสิ่งที่องค์ชายสี่นั้นเอ่ยเพียงแค่พูดออกมาลอย ๆ ไม่ได้ตั้งใจจะทำจริง แต่เมื่อพระองค์นำชุดที่ต้องการให้พระชายาใส่ในวันงานพระราชสมภพขององค์รัชทายาทไปให้พระชายาจริง ๆ ทั่วทั้งตำหนักจิ่วเฟิ่นต่างก็โจษจันสิ่งที่เกิดขึ้น “นี่เจ้ารู้หรือไม่องค์ชายเสด็จตำหนักจิ่วเฟิ่นด้วยเมื่อวันก่อน” นางกำนัลสาวคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะชวนเพื่อนนางกำนัลคนอื่นพูดคุยถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น หากนางไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ก็คงคิดว่านี่เป็นเรื่องที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริงเป็นแน่ “ข้าเองก็ได้ยินมาเหมือนกัน เห็นว่าไล่ทุกคนออกไปจนหมดและเหลือเพียงแค่สองพระองค์พูดคุยกันเพียงลำพัง” นางกำนัลจากตำหนักจิ่วเฟิ่นที่เห็นเรื่องราวเกือบทั้งหมดอดไม่ได้ที่จะเอ่ยขัด “ที่จริงก็ไม่ลำพังเสียทีเดียวหรอก เพราะหลังจากผ่านไปสักพักแม่นางเหมยเหมยก็ตามมา” แน่นอนว่าคำพูดนั้นยิ่งทำให้นางกำนัลคนอื่น ๆ อยากรู้เรื่องราวจริง ๆ ที่เกิดข