We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
บทที่16
บทที่16 ไม่เกี่ยวกับผีน่ะสิ! ก่อนหน้านี้พัดชายังคิดอยู่เลยไม่ว่าละครที่อีกฝ่ายต้องการแสดงคืออะไรนางก็คงไม่ต้องยื่นมือเข้าไปยุ่ง แต่นี่พัดชาในร่างจื่อหยางมองคนที่เมาเป็นหมา นางเปรียบเทียบไม่ผิดหรอก โจวตงอวี่ทำตัวร่าเริงส่งยิ้มให้เหล่าคุณหนู ไม่เว้นกระทั่งฮูหยินของขุนนาง ไม่พอยังเคารพสุรากับคนไปทั่วทั้งงานทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่งานของตนเองสักหน่อย สุดท้ายก็เมาเละ เดือดร้อนถึงพระชายาอย่างนางนี่ที่ต้องพยุง พระสวามีขี้เมาขึ้นรถม้า และยังต้องมานั่งเป็นเบาะให้อีกคนหนุนหัวอีก “ประหลาดคนจริง ๆ ดื่มเสียมากมาย เสียรสสุราหมด เสียบรรยากาศข้าด้วย แทนที่จะได้ดื่มสุราดี ๆ ในงานนานหน่อย” โจวตงอวี่ที่แกล้งเมา แปลกใจกับคำพูดและท่าทางของคุณหนูตระกูลจื่อ ไม่พอใจที่เขาเมาและหลับอยู่ที่ตักของนาง และสนใจสุรามากกว่า เห็นทีเขาคงต้องตรวจสอบแล้วว่าแม่นางตรงหน้านี่คือใครกันแน่ เพราะชายาของเขาไม่มีวันแลกช่วงเวลาที่ได
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
