บทที่16
ไม่เกี่ยวกับผีน่ะสิ!
ก่อนหน้านี้พัดชายังคิดอยู่เลยไม่ว่าละครที่อีกฝ่ายต้องการแสดงคืออะไรนางก็คงไม่ต้องยื่นมือเข้าไปยุ่ง แต่นี่พัดชาในร่างจื่อหยางมองคนที่เมาเป็นหมา นางเปรียบเทียบไม่ผิดหรอก
โจวตงอวี่ทำตัวร่าเริงส่งยิ้มให้เหล่าคุณหนู ไม่เว้นกระทั่งฮูหยินของขุนนาง ไม่พอยังเคารพสุรากับคนไปทั่วทั้งงานทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่งานของตนเองสักหน่อย สุดท้ายก็เมาเละ เดือดร้อนถึงพระชายาอย่างนางนี่ที่ต้องพยุง พระสวามีขี้เมาขึ้นรถม้า และยังต้องมานั่งเป็นเบาะให้อีกคนหนุนหัวอีก
“ประหลาดคนจริง ๆ ดื่มเสียมากมาย เสียรสสุราหมด เสียบรรยากาศข้าด้วย แทนที่จะได้ดื่มสุราดี ๆ ในงานนานหน่อย”
โจวตงอวี่ที่แกล้งเมา แปลกใจกับคำพูดและท่าทางของคุณหนูตระกูลจื่อ ไม่พอใจที่เขาเมาและหลับอยู่ที่ตักของนาง และสนใจสุรามากกว่า เห็นทีเขาคงต้องตรวจสอบแล้วว่าแม่นางตรงหน้านี่คือใครกันแน่ เพราะชายาของเขาไม่มีวันแลกช่วงเวลาที่ได
