When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
บทที่23 “ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเจ้าชอบร่ำสุราขนาดนี้” คำขององค์ชายสี่ดูเหมือนจะไม่เข้าหูของจื่อหยางแล้ว สุราไหนี้หมอหลวงทำมาให้กับทั้งสองพระองค์เป็นพิเศษ ขับพิษ และลดความเหนื่อยล้า เป็นสุราที่มีสมุนไพร พอได้ดื่มก็จะรู้สึกสดชื่นและมึนน้อย ๆ เพราะมันสร้างมาไว้เพื่อให้กินก่อนนอนจะได้หลับสนิทมากขึ้น “ข้าเตือนแล้วเจ้าก็ไม่ฟัง” โจวตงอวี่อุ้มพระชายาของตนที่สลบเหมือดไปแล้วเพราะสมุนไพรของหมอหลวง ที่จริงมันก็คงเหมือนกับยาสลบนั่นแหละ ใบหน้าของจื่อหยางคงไม่มีใครไม่ชอบนางเคยเป็นถึงหนึ่งในสี่หญิงงาม แต่ตลอดมาเพราะนิสัยของนางจึงทำให้โจวตงอวี่ไม่เคยมองว่าใบหน้านี้งดงามน่ามองเลยสักครั้ง แต่วันนี้กลับต่างออกไป เป็นเรื่องปกติไปเสียแล้วที่องค์ชายสี่จะแวะเวียนมาที่ตำหนักจิ่วเฟิ่น บางวันก็เอาขนมมาฝาก บางวันก็สุรา หรือไม่ก็ของที่เหมาะจะเอาไว้แกล้มกับสุรา พระชายานั้นชอบร่ำสุราชมจันทร์ ดอกไม้และดนตรีมาก ๆ ดีไม่