When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
บทที่24 ท่าทางที่หงอยไปของพระชายาของตนทำให้คนมองทั้งอยากแกล้งและอยากอธิบายเรื่องทุกอย่าง แต่โจวตงอวี่คิดว่าควรจะรอให้นางเปิดเผยความรู้สึกในใจมากกว่านี้เสียก่อน หลังจากที่จื่อหยางนิสัยเปลี่ยนไป คนอย่างเขายอมรับตรง ๆ ว่าเริ่มสนใจนาง แค่สิ่งของมากมายที่สรรหามาให้ก็คงจะบอกได้ชัดแล้ว เพียงแต่ทุกครั้งที่ทำอะไรให้จื่อหยางมักจะเมินเฉย ไม่สนใจสิ่งที่ได้รับ ไม่รู้ว่าเพราะปมที่นางเคยรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับการกระทำของเขาเมื่อก่อน หรือว่าหมดใจไปแล้วจริง ๆ ก่อนหน้านี้องค์ชายอย่างเขาเคยคิดแบบนั้น แต่วันนี้ไม่แล้ว แววตาที่ไม่ได้เห็นนานบางทีมันก็ดูเหมาะดีบนใบหน้าสวย ๆ นั้น ดวงตาสวยแสดงท่าทีรั้นนิด ๆ แต่ก็มีความโศกปนอยู่ที่จริงก็เป็นอะไรที่น่ามองแต่มันช่างดูน่าเศร้าใจยิ่งนัก เมื่อก่อนเขาไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะไม่รักจึงไม่สงสาร เพราะนางใช้ความอ่อนแอของตนเองบังคับคนอื่น แต่ยามนี้ไม่ใช่อีกแล้ว แม้จะมีเรื่อ