We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
บทที่12
บทที่12 “มีอะไรถึงมาที่นี่อีก“ แม้จะอึ้งและตกตลึงกับใบหน้าและท่าทางของหญิงสาวที่เปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน แต่องค์ชายสี่ก็ยังรักษาอาการของตัวเองเอาไว้ได้เป็นอย่างดี “หม่อมฉันก็แค่แวะมา ขอบพระทัยพระองค์ที่ทรงใจกว้าง” โจวตงอวี่เลิกคิ้วทวนคำ “ใจกว้างเรื่องใดกัน” จื่อหยางยิ้มจนตาหยี “ก็เรื่อง...ช่างเถอะเพคะ ถึงพระองค์จะเห็นแต่ก็คงไม่สนใจ” นางต้องการจะขอบคุณอีกฝ่ายเรื่องที่ยอมให้นางผลาญตำลึงทองของเขาด้วยงบประมาณเกือบสามปีของพระชายา แต่เห็นทีคงไม่จำเป็น สงสัยรวยมากเงินหายไปขนาดนี้สีหน้ายังไม่เปลี่ยนสีสักนิด “หม่อมฉันคงมารบกวนพระองค์ ว่าแต่มีอีกเรื่องที่หม่อมฉันอยากขอ” โจวตงอวี่ถอนหายใจ “หากเป็นเรื่องออกไปข้างนอกข้าไม่อนุญาตไม่ว่าเจ้าจะพูดเช่นไรก็ตาม” จื่อหยางจิ๊ปากอย่างขัดใจ และนั่นก็ทำให้ทุกคนตรงนั้นตาโตเพราะนี่ไม่ใช่ท่าทางที่คุณหนูตระกูลใหญ่ดีควรมี ”นี่เจ้า” “ทำไมหรือเพคะ” จื่อห
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
