บทที่11
“นางมากวนเจ้าอีกหรือเปล่า” โจวตงอวี่เอ่ยถามเหมยเหมยเกือบทุกวัน แต่อีกฝ่ายกลับตอบมาเหมือนเดิมหลังจากวันที่เขาตกปากรับคำกับพระชายาตนเองไปแล้ว คุณหนูตระกูลจื่อผู้นั้นก็หายหน้าหายตาไป ไม่มาที่เรือนชมจันทร์อีกเลย ที่แปลกกว่านั้นคือของต่าง ๆ ที่นางซื้อและสั่งให้พ่อบ้านและนางกำนัลไปจัดหาจัดซื้อมาให้ ของแต่ละอย่างไม่มีแบบแผน เป็นของทั่ว ๆ ไปและมันก็มากมายจนดูเหมือนหญิงสาวแค่ต้องการซื้อเพื่อผลาญตำลึงในคลังของเขาก็เท่านั้น
“หรือนี่คือวิธีบอกให้ข้ารู้ว่านางไม่พอใจแบบใหม่” โจวตงอวี่ถามคนของตน
“บางทีพระชายาอาจจะเหงาจริง ๆ ก็ได้นะเพคะ”
องค์ชายสี่ส่ายหน้า
“คนอย่างนางน่ะหรือ มิใช่ว่าเจ้าเองก็เคยเจอฤทธิ์เดชของนางมาก่อน”
เหมยเหมยไม่แก้ต่างให้พระชายาอีกเพราะมันก็จริงอย่างที่องค์ชายว่า เมื่อก่อนพระชายาไม่พอใจนางก็กลั่นแกล้งทุกวิถีทางแม้จะไม่ได้บาดเจ็บจริงจัง แต่ก็ต้องยอมรับว่าเหตุการณ์ช่วงนั้
