We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
บทที่11
บทที่11 “นางมากวนเจ้าอีกหรือเปล่า” โจวตงอวี่เอ่ยถามเหมยเหมยเกือบทุกวัน แต่อีกฝ่ายกลับตอบมาเหมือนเดิมหลังจากวันที่เขาตกปากรับคำกับพระชายาตนเองไปแล้ว คุณหนูตระกูลจื่อผู้นั้นก็หายหน้าหายตาไป ไม่มาที่เรือนชมจันทร์อีกเลย ที่แปลกกว่านั้นคือของต่าง ๆ ที่นางซื้อและสั่งให้พ่อบ้านและนางกำนัลไปจัดหาจัดซื้อมาให้ ของแต่ละอย่างไม่มีแบบแผน เป็นของทั่ว ๆ ไปและมันก็มากมายจนดูเหมือนหญิงสาวแค่ต้องการซื้อเพื่อผลาญตำลึงในคลังของเขาก็เท่านั้น “หรือนี่คือวิธีบอกให้ข้ารู้ว่านางไม่พอใจแบบใหม่” โจวตงอวี่ถามคนของตน “บางทีพระชายาอาจจะเหงาจริง ๆ ก็ได้นะเพคะ” องค์ชายสี่ส่ายหน้า “คนอย่างนางน่ะหรือ มิใช่ว่าเจ้าเองก็เคยเจอฤทธิ์เดชของนางมาก่อน” เหมยเหมยไม่แก้ต่างให้พระชายาอีกเพราะมันก็จริงอย่างที่องค์ชายว่า เมื่อก่อนพระชายาไม่พอใจนางก็กลั่นแกล้งทุกวิถีทางแม้จะไม่ได้บาดเจ็บจริงจัง แต่ก็ต้องยอมรับว่าเหตุการณ์ช่วงนั้
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
