พันธนาการไร้รัก

ตอนที่6

เพียะ!

ทันทีที่การันต์ถอนจูบออกมาแล้วปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ ฝ่ามือเล็กก็ฟาดลงบนใบหน้าของเขาทันที การันต์หน้าหงายด้วยแรงตบ ยิ่งสร้างความโกรธให้เขามากขึ้น

"นี่เธอกล้าตบชั้นเหรอ?"

ร่างบางถูกกระชากเข้าไปจูบอีกครั้ง คราวนี้การันต์จูบรุกรานลึกล้ำ ลิ้นเรียวของเขาสอดเข้าไปในโพรงปากของกอบัวจูบเม้มกระดกลิ้นเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กของเธออย่างเร่าร้อนรุนแรงมากขึ้น สภาพของการันต์ตอนนี้เหมือนคนคลั่งเพราะความโกรธ เขายกร่างของเธอขึ้นมา อุ้มพาเข้าไปในห้องเล็กที่จัดเอาไว้สำหรับพักผ่อนคล้ายห้องนอน

ปัง!

ประตูห้องที่เปิดอยู่ก่อนหน้านี้ถูกปิดล็อกทันทีที่การันต์เข้ามาข้างใน เขาวางร่างเพรียวของกอบัวลงบนเตียงขนาดไม่ใหญ่มาก ก่อนลุกขึ้นปลดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงลงมาแต่กางเกงยังคงใส่ไว้เหมือนเดิมแก้เฉพาะบางส่วนที่ใช้งานเท่านั้น กอบัวตกใจตาเบิกโพลงอีกครั้งเมื่อรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไรกับเธอ

"พี่การันต์อย่านะ.."

กอบัวขยับร่างจะลุกหนีแต่ถูกเขารั้งไว้ได้ทัน

"เธอกล้าตบชั้น ก็ต้องรับโทษของมันให้ได้ด้วย"

เขาผลักร่างของเธอลงไปบนที่นอนอีกครั้ง กระโปรงถูกถลกขึ้นเห็นแพนตี้สีดำขวางกั้นอยู่ เขารีบรูดมันออกมาโยนไปไว้ข้างปลายเท้า แล้วชักแก่นกายที่กำลังพองโตออกมาจากกางเกงใน กอบัวมองภาพนั้นอย่างนึกขยาด น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากเบ้าอีกครั้งด้วยความกลัว

"ไม่นะ! มันเจ็บ"

"เดี๋ยวเธอก็จะชิน เอาบ่อยๆจะได้ชิน อวดดีบ่อยๆจะได้โดนบ่อยๆ"

การันต์แยกขาเรียวของกอบัวออก แล้วสอดแทรกแก่นกายเข้าไปในขณะที่ร่างบางของเธอยังคงถูกตรึงไว้แน่นไม่ให้ดิ้นด้วยมือข้างเดียว ขาสองข้างถูกเขากดไว้ เสือผู้หญิงอย่างเขาเรื่องแค่นี้นั้นชำนาญและช่ำชองอยู่แล้ว แต่ปกติแล้วการันต์ไม่เคยปล้ำผู้หญิงหรอกกอบัวนี่คือคนแรกเลยที่เขาทำแบบนี้ ผู้หญิงคนอื่นก็แค่กระดิกนิ้วเชิญชวนพวกเธอเหล่านั้นก็แทบจะมาสยบแทบเท้าเขาแล้ว

"อ๊า..เจ็บ"

กอบัวทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด ตอนนี้เธอเลิกดิ้นแล้วปล่อยให้เขากระทำพร้อมกับน้ำตา เพราะดิ้นไปก็เท่านั้นเหนื่อยเปล่า ๆ อย่างไรเสียก็ไม่หลุดพ้นไปจากกรงแขนแข็งแรงของเขาอยู่ดี

"เสียว อ่าส์"

การันต์ครางออกมาเมื่อความเป็นชายเข้าไปในรูร่องจนสำเร็จ เขาต้องยอมรับว่าร่องสาวของกอบัวมันแน่นและตอดจนเขาติดใจจริงๆ เอวของเขาเริ่มทำงานในขณะที่สะโพกของกอบัวทั้งสองข้างถูกเขาจับเอาไว้

จังหวะโยกเข้าออกเริ่มทำงานอย่างช้าเนิบและเร็วขึ้น การันต์เลื่อนมือของเขาสอดเข้าไปใต้ร่มเสื้้อของกอบัว มือใหญ่บีบขยำเต้าทรวงที่ยังมียกทรงตัวจิ้วปิดกั้นเอาไว้ แต่สถานการณ์ตอนนี้กำลังรีบเร่งเขาเลยไม่อยากแก้ผ้าจนล่อนจ้อน

"ให้ตายสิบัว ของเธอทำชั้นเสียวจริงๆ"

การันต์หยุดขยับจังหวะ เขาเงยหน้าเสยผมที่พรกหน้าลงมาขึ้นไปในขณะที่ส่วนล่างหยุดนิ่งเพราะความเสียว

"พอแล้ว..บัวเจ็บ"

กอบัวพูดขอร้องเขา บนหน้างามหวานซึ้งนั้นเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา

"หึ หึ เจ็บก็ต้องทน เธออยากท้าทายชั้นเอง"

ไม่มีความปราณีใด ๆ เขาเริ่มขยับเข้าออกอีกครั้ง คราวนี้รัวเร็วขึ้นจนคนใต้ร่างเริ่มรู้สึกได้ถึงความเสียวปนๆความเจ็บ

"อื้อ..."

เสียงครางดังออกมาจากลำคอของเธอเบาๆอย่างเผลอตัว การันต์รู้ว่าตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกสนุกกับมันแล้ว

"เสียวใช่มั้ย?"

เขากระแทกแรงขึ้นเมื่อเธอไม่ตอบ ขาทั้งสองข้างของเธอถูกยกขึ้น บั้นท้ายของเธอถูกจับเอาไว้ถาโถมเข้าแก่นกายของเขา

ตั่บ!ๆ ๆ

เสียงกระทบของเนื้อจากแรงกระแทกดังขึ้น

"จะแตกแล้ว โอว~"

การันต์กระแทกเข้าใส่ร่องกอบัวอีกสองสามครั้งน้ำขาวขุ่นของเขาพุ่งเข้าไปในร่องสาวอีกครั้ง ใช่ เขากะจะทำให้เธอท้อง ไหน ๆ ก็เลิกไม่ได้ก็อุ้มท้องไปเลยก็แล้วกัน อยู่เป็นของตายไปนานๆ

แฮ่ก ๆ

การันต์ล้มลงมานอนหายใจถี่ๆ หอบแฮ่ก อยู่ข้างๆร่างบางที่นอนตะแคงข้างให้เขาเธอเช็ดน้ำตาจนแห้งเหือดและพยายามจะไม่ร้องอีก

"เป็นไงล่ะ ผลของการพยศกับชั้น"

"เลว!"

กอบัวอดที่จะก่นด่าเขาไม่ได้

"ดี ด่าออกมา ด่าอีก"

การันต์คร่อมไปบนร่างของเธออีกครั้ง คราวนี้เขาตั้งใจจะทำต่อ แต่ ทว่า!

ก๊อก ! ๆ ๆ

"ไอ้รันต์ อยู่มั้ย?"

เสียงก้องเกียรติเรียกเขาอยู่หน้าห้องทำงาน การันต์ชะงักรีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าจัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยทันที ก่อนจะหันไปมองกอบัวที่กำลังลุกขึ้นมาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองเหมือนกัน

"เธออยู่นี่แหละ ชั้นออกไปเอง"

การันต์เปิดประตูออกไปแต่ไม่ลืมที่จะล็อกประตูในห้องนอนเล็กของห้องทำงานที่มีกอบัวอยู่ข้างในในตอนนี้ เขาอารมณ์เสียนิด ๆ ที่อยู่ ๆ ก้องเกียรติก็ดันมาหาอะไรตอนนี้ขัดจังหวะเขาจริงๆ

แกร๊ก!

"มีอะไรวะ มาหากู?"

"มึงทำอะไรอยู่ แล้วน้องบัวเมียเลขามึงไปไหน?"

ก้องเกียรตินั้นรู้สถานะระหว่างการันต์กับกอบัวดีว่าเป็นอย่างไร เพราะเขาสนิทกับการันต์มากที่สุดในแก๊งเพื่อน

"อื้อ.."

"มึงออกมาจากห้องนั้นเหรอ ทำอะไรอยู่วะ อ้อ แค่เห็นสภาพซิปกางเกงมึงกูก็รู้แล้ว เชี่ย หื่นในเวลางานเลยเหรอวะ?"

การันต์ก้มลงรูดซิปกางเกงอย่างไม่ได้ตกใจอะไรเพราะระหว่างเขากับก้องเกียรตินั้นแทบจะไม่มีเรื่องอะไรต้องปิดบังกันอยู่แล้ว

"มีอะไรตกลงถึงมาหากูตอนนี้"

"เปล่า แค่จะมารับมึงไปหาอะไรแดกตอนเที่ยง จะเที่ยงแล้วไปเลยมั้ย ชวนน้องบัวไปด้วยสิ"

"สถานะกูกับเมียกูในบริษัทมันปกติที่ไหน ไปได้ยังไงกันล่ะ ไปกันสองคนนี่แหละ พาเมียไปทำไม เดี๋ยวเค้าก็รู้กันหมดว่ากูแต่งงานแล้วยิ่งไม่ค่อยอยากให้แม่งรู้"

เรื่องนี้การันต์เป็นคนต่อรองกับพ่อแม่เองว่าไม่ให้ใครรู้เรื่องเขาแต่งงานแล้วเพราะไม่อย่างนั้นเขาจะไม่ยอมมาทำงานดี ๆ

"เออ ๆ ตามใจมึง ป่ะ ๆ"

การันต์สำรวจตัวเองอีกครั้ง เขาหันไปมองในห้องที่มีกอบัวอยู่อย่างรู้สึกผิดนิดๆที่ปล่อยเธอไว้แบบนั้น แต่เขาไม่อยากให้กอบัวออกมาในสภาพที่ผมเผ้ารุงรังจากกิจกรรมเมื่อสักครู่เลยรีบพาก้องเกียรติออกไปก่อน

กอบัวที่แอบอยู่ในห้องได้ยินทุกถ้อยคำที่เขาพูดออกมากับเพื่อน ว่าไม่อยากพาเธอไปไม่อยากให้ใครรู้ว่าแต่งงานกับเธอ หญิงสาวนั่งกอดเข่าอยู่ในห้องไม่ได้ฟูมฟายอะไรแต่น้ำตามันไหลออกมาเองอย่างไม่ได้ตั้งใจ

วันนี้เธอเช็คตารางงานแล้วว่าไม่มีการประชุมหรือนัดหมายใดๆกับลูกค้า เหลือก็แค่แฟ้มบางแฟ้มที่เขาต้องเซ็นอนุมัติ หญิงสาวเตรียมทุกอย่างไว้ให้เขาบนโต๊ะทำงานแล้ว วันนี้เธอตั้งใจจะลางานครึ่งวัน เพราะรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวไม่สบายขึ้นมากะทันหัน เนื่องจากบาดเจ็บจากอะไรก็คงไม่ต้องอธิบายกันมากมาย