Chapter 21 ถอนตัวไม่ขึ้น
ไม่บ่อยนักที่ลูกสาวคนเล็กของบ้านจะทำตัวหายหน้าหายตา หาข้ออ้างไปนอนบ้านเพื่อนบ่อย ๆ เดือดร้อนถึงเจ้าของบริษัทอย่างไกรสรซึ่งเป็นญาติมิตรสนิทกัน การที่เด็กเส้นเข้ามาเป็นพนักงานฝ่ายขาย หากมีหนุ่มไหนมาทอดสะพานแจกขนมจีบ เจ้านายคงต้องรู้
คิ้วเข้มหนาที่เรียบขนานไปกับดวงตาคู่คมขมวดมุ่น เพราะเรื่องรำคาญใจ หลังออกจากห้องประชุมบอร์ดผู้บริหารมาจนถึงหน้าห้องพนักงาน ขณะร่างบางในเดรสสูทพนักงานเพิ่งเสร็จธุระจากลูกค้ารายสุดท้าย ในอุ้งมือของเธอยังกอดแท็บเล็ตและแฟ้มเอกสารแนบกาย
“ไปไหนครับ เลิกงานแล้วหรือ?” เสียงเข้มถามคนที่ปิดประตูกระจกบานเลื่อนลงเบา ๆ ค่อยตอบ
“เพิ่งเคลียร์เอกสารเสร็จค่ะ กำลังจะกลับบ้าน”
“อยู่คุยกับพี่ก่อน เดี๋ยวพี่ไปส่งครับ”
“มีอะไรคะ? กันคงกลับด้วยไม่ได้นะ ไม่ค่อยสะดวกค่ะ” ปฏิเสธไปโดยไม่ได้บอกว่าทำไม ก่อนที่เธอจะเง้อคอมองผ่านแผ่นหลังแกร่งไปยังลานโล่งกว้างถึงหน
