เล่ห์รักนายหัว

ไปเที่ยวร้านกาแฟ

"แม่ขาพ่อออกไปกับลุงบุญเหรอคะ" หญิงสาวถามมารดา พลางตักไข่เจียวเข้าปาก วันนี้แม่ทำผัดพริกแกงถั่วฝักยาวใส่หมูสามชั้น ไข่เจียวกรอบๆ มัสมั่น แกงจืดผักรวม บัวว่าภายในหนึ่งเดือนน้ำหนักบัวขึ้นพรวดๆแน่เลยค่ะแม่ อาหารการกินอุดมสมบูรณ์แบบนี้ทุกมื้อ

"ใช่ลูกกินข้าวเช้าเสร็จแล้วก็ออกไปเลย เห็นว่าจะแวะไปหาอาชาติ คุยงานของเมื่อวานต่อจ๊ะ ว่าแต่วันนี้มีโปรแกรมไปที่ไหนบ้างลูก"

"บัวว่าจะไปที่ร้านกาแฟสักหน่อยค่ะแม่ จะเข้าไปดูแบบแป๊ปนึง แม่ไปด้วยกันไหมคะ ถ้าแม่ไปบัวจะเอารถเก๋งออก แต่ถ้าแม่ไม่ไปบัวจะใช้มอเตอร์ไซค์ค่ะ"

"ไม่ล่ะลูกแม่อยู่บ้านดีกว่า เย็บผ้ายังไม่เสร็จเลย แม่จะทำต่อสักหน่อย ลมหนาวมาแล้วเผื่อได้ใช้ทัน" นางจันทราไม่ใคร่ชอบออกนอกบ้านนัก ถ้าไม่มีงานที่จำเป็นจริงๆ ตั้งแต่ออกจากงานประจำมานางก็รู้สึกเบื่อ ไม่อยากเจอใคร นางชอบอยู่แบบนี้ ทำงานบ้าน อ่านหนังสือ ดูทีวี อยู่เงียบๆ แบบนี้ คอยดูแลสามี ดูแลบ้าน งานใหม่ของนางช่วงนี้คือการเย็บผ้าต่อ ซื้อผ้าลายสวยๆมาตัดเป็นแบบต่างๆ แล้วก็เย็บให้เป็นลวดลาย เย็บปลอกหมอนบ้าง กระเป๋าบ้าง หรือไม่ก็กระเป๋าสตางค์เล็กๆ ผ้าม่าน ผ้าคลุมเตียงเย็บมือบ้าง ใช้จักรบ้าง แล้วแต่ความขยันในแต่ละวัน

บัวชอบงานของแม่มาก สมัยก่อนแม่ถักโครเชต์ กระโปรงบ้าง เสื้อบ้าง ให้บัวกับน้องได้ใส่เล่น ผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน แม่ก็ทำได้ แต่หลังๆ มาอายุมากขึ้นสายตาเริ่มไม่ดีแล้ว หยุดไปนานเหมือนกัน แม่เพิ่งมาเริ่มงานเย็บผ้าต่อ พอมีอินเตอร์เนต แม่ก็เข้ากลุ่มต่างๆ งานฝีมือ ทำไป แม่ไม่เคยปล่อยเวลาให้ว่างเลย เพราะพ่อก็ไม่ยอมให้แม่ไปช่วยงานในไร่ด้วย

หญิงสาวหยิบหมวกกันน็อค แทนหมวกแก๊ปที่ชอบใส่ประจำ สมัยก่อนที่เป็นเด็ก นอกจากจะชอบพาสีนิลเที่ยวแล้ว สองพี่น้องยังชอบรถมอเตอร์ไซค์วิบาก มีกันคนละคัน จริงๆ แล้วมันเป็นของพ่อกับแม่ ใช้สมัยที่มาบุกเบิกไร่ใหม่ๆ ที่เลือกใช้เพราะมันสะดวก ประหยัดน้ำมันดี คล่องตัวด้วย บัวกับน้องไม่ค่อยชอบใส่หมวกกันน็อค เพราะรำคาญหนักหัวด้วย จะใส่แต่หมวกแก๊ป แต่พอมีกฎหมายออกมาเข้มงวด ก็ต้องปรับมาใช้ เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

"บัวไปก่อนนะคะแม่ ไม่ต้องรอกินข้าวกลางวันนะคะ บัวน่าจะกลับไม่ทัน อาจหาข้าวกินที่ในเมืองเลย"

หญิงสาวร้องบอกมารดา และวิ่งลงบันไดลงไปด้านล่าง มอเตอร์ไซค์ยังใช้งานได้ดีทุกอย่างเหมือนสมัยที่บัวอยู่บ้าน ลุงบุญอีกนั้นแหละที่คอยดูแลทุกอย่างให้อยู่เหมือนเดิม เช็คซ่อมโน้นนี่นั้น ช่วยพ่อก้บแม่ได้มากจริงๆ

ดีนะที่เธอสูงและขายาว ทำให้ไม่ลำบากกับการขี่รถคันนี้ นึกถึงสมัยเด็กประมาณประถมหก แขนขายังสั้น เวลาจะขี่คันนี้ บัวต้องเข็นรถไปที่ตอมะพร้าวก่อน แล้วค่อยเหยียบตอขึ้นรถอีกที ช่วงหน้าฝน เธอแอบเอารถพ่อไปขับ เข้าไปในไร่ข้ามสะพานไม้ ด้วยว่ารถมันใหญ่กว่าตัว ทำให้ลื่นล้มบนสะพานไม้ เข่ากระแทกกับน็อตที่เจาะติดกับไม้ หัวเข่าถลอกหนังขาดเป็นแผลลึก ยกรถก็ไม่ไหวจนมีชาวบ้านที่หาของป่าแถวนั้นมาช่วยยกรถขึ้น เธอก็ขี่รถกลับบ้านทั้งที่เลือดไหลเต็มขาแบบนั้น แต่เธอก็ไม่ร้องสักแอะ รู้ตัวว่าผิด ที่แอบเอารถออกมาขับเล่น พ่อกับแม่ตกใจกันใหญ่ แต่ก็ไม่เคยห้าม เตือนแค่ทีหลังให้ระวังให้ดี

นอกจากขี่ม้าแล้ว เธอก็ชอบมอเตอร์ไซค์นี่แหละ สะดวกดี รถไม่ติด สมัยที่อยู่กรุงเทพเธอก็มีคนละคันกับน้องชาย ขับไปเรียน ไปทำงาน รถรุ่นนี้จะสูงน้ำท่วมก็ไม่มีปัญหา แถมเวลารถติดก็ลัดเลาะไปได้ตลอดเวลา

ที่ต้นยางใหญ่ริมทางก็ยังคงมีนักท่องเที่ยวแวะถ่ายรูปกันประปราย อากาศดีมาก กำลังเย็นสบาย ลมแรงนิดหน่อย แต่เป็นลมเย็นก็โอเคแหละ จริงๆ เธออยากถอดหมวกกันน็อคเพื่อรับอากาศบริสุทธิ์ แต่ก็นั่นหละ ไม่ถอดดีกว่า เมื่อวานสระผมตั้งสองครั้ง ขี้เกียจสระอีก ผมเธอยิ่งเยอะถ้าปล่อยแล้วลมพัดยุ่งพันกันไปหมด

วันนี้ลูกค้าที่ร้านกาแฟน่าจะเยอะ ดูจากรถที่จอด ดีที่เอามอเตอร์ไซค์มา ไม่งั้นไม่มีที่จอดแน่ๆเลย หญิงสาวได้ที่จอดรถใกล้หน้าต่างพอดี ถอดหมวกแขวนไว้ที่แฮนด์รถ พร้อมเสื้อคลุมตัวใหญ่หวังว่าฝนจะไม่ตกนะ ปลายฝนต้นหนาวแบบนี้ บางทีฝนก็ลงมาแบบไม่ได้ทันตั้งตัว แค่ดูแบบแป๊ปเดียวเองไม่น่าใช้เวลานานหรอก

"น้องบัว ๆน้องบัวใช่ไหมคะ พี่ภัสเองคะ จำได้ไหม เราเจอกันเมื่อวานทางเข้ารีสอร์ทไงคะ" เธอว่าแล้วว่าทำไมลูกค้าร้านกาแฟคนนี้คุ้นจัง ขี่มอเตอร์ไซค์คันสูง และมีคันเดียวด้วยที่แวะมาร้านกาแฟแห่งนี้ เธอนั่งหันหน้าออกหน้าต่างพอดีเลยเห็นตั้งแต่รถวิ่งเข้ามา ตอนยังไม่ถอดเสื้อถอดหมวกก็นึกว่าผู้ชาย แต่พอถอดเสื้อ ถอดหมวกเท่านั้น อ้าวผู้หญิงนี่นา

"สวัสดีค่ะพี่ภัส พบกันอีกแล้ว มานานหรือยังคะ" สโรชายกมือไหว้ภัสรา

"เพื่งมาก่อนหน้าน้องบัวแป๊ปเดียวค่ะ ดื่มกาแฟยังไม่หมดแก้วเลย พี่นั่งมองตั้งแต่ขับรถเข้ามาแล้วค่ะ ว่าท่าทางคุ้นๆ พอถอดหมวกก็จำได้เลยมาๆ ค่ะมานั่งด้วยกัน พี่มาคนเดียวค่ะ เมื่อวานว่าจะขอเบอร์โทรไว้ อยากเลี้ยงขอบคุณที่ช่วยเหลือกัน คุยเพลินลืมไปเลยค่ะ น้องบัวห้ามปฏิเสษนะคะ มื้อนี้พี่เลี้ยงเอง มาค่ะมานั่งนี่" ภัสราเข้ามาจับแขนสโรชาพาเข้าไปนั่งที่โต๊ะ

"โอ้ย…….ไม่เป็นไรหรอกค่ะ บัวเต็มใจช่วย ทางผ่านบ้านบัวพอดีไม่มีปัญหา ไม่เป็นการรบกวนเลยค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมยิ้มหวานให้ภัสรา

"วันนี้พี่พอดีพี่มีธุระในเมือง ก็เลยมาคนเดียวปล่อยให้ สาวๆ เขาไปเที่ยวกับทัวร์ค่ะ" ภัสราบอกกับสโรชาพรางโบกมือเรียกพนักงานมารับออเดอร์

"สวัสดีครับคุณบัว สบายดีนะครับ" ก้องเกียรติ ผู้จัดการร้านกาแฟ มาแทนพนักงาน "กลับมาหลายวันแล้วเหรอครับ" พร้อมยกมือไหว้หญิงสาว

"มาได้เกือบอาทิตย์แล้วค่ะคุณก้องสบายดีนะคะ แต่ไม่ได้แวะมาที่นี่ บัวขอเอสเปรสโซ่เย็นนะคะ ครัวซองอร่อยๆด้วยค่ะ รับแค่นี้ก่อนค่ะ เดี๋ยวบัวดูอีก"

"เอ้อ....คุณก้องคะบัวจะขอแบบอาคารทั้งหมด ยกเว้นของร้านกาแฟ รบภวนช่วยหยิบให้บัวทีนะคะ ขอพลาสติกห่อด้วย บัวไม่แน่ใจกว่าจะถึงบ้านฝนตกไหม"

"ได้ครับคุณบัว เดี๋ยวผมเตรียมไว้ให้ ผมเก็บไว้อย่างดีเลย รอสักครู่นะครับ "

"ขอบคุณมากค่ะคุณก้อง ก้อยกับเด็กๆ สบายดีนะคะฝากความคิดถึงทุกคนด้วยค่ะ"

"สบายดีครับคุณบัว ขอบคุณมากนะครับผม เมื่อเช้าคุณอาทิตย์กับลุงบุญก็เข้ามาครับ"

"อ้าวเหรอคะ พ่อออกมาบัวยังไม่ตื่นเลยค่ะ หญิงสาวพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ โอเคค่ะคุณก้อง สบายๆค่ะ"

"พี่ภัสรับอะไรเพิ่มไหมคะ ที่นี่ขนมอร่อยหลายอย่างเลยนะคะ ลองครัวซองก่อนก็ได้ค่ะ"

น่าจะได้ทานหลายอย่างแน่ๆ เลยค่ะน้องบัว เพราะพี่ยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลย เมื่อเช้าออกมาแต่เช้าเหมือนกัน ได้แค่น้ำเปล่าขวดเดียวค่ะ พอดีขับผ่านร้านกาแฟร้านนี้ เลยแวะ เข้ามาก็ไม่ผิดหวังเลย ต้องชมคนออกแบบ ทำออกมาได้ดีมากๆ ทุกอย่างเลยค่ะ ทีแรกพี่กะว่าจะเข้ามาแค่ซื้อกาแฟนะคะ แต่พอได้เข้ามานั่งแล้ว ประทับใจค่ะ นั่งยาวเลย

ดีนะคะที่พี่ยังไม่ออกไป ทันที่น้องบัวเข้ามาพอดี น้องบัวมาธุระหรือคะ จะไปที่ไหนต่อไหมคะ ถ้าว่างพี่อยากเลี้ยงข้าวสักมื้อค่ะ ลองหาร้านในเมืองดู นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว เสียดายที่ร้านนี้เขาไม่มีอาหารขาย ไม่งั้นเราไม่ต้องออกไปหาร้านที่ไหนเลย น้องบัวมีแนะนำไหมคะ

ได้เลยค่ะพี่ภัส บัวยังไม่มีแพลนไปที่ไหนค่ะ กะว่ามาธุระเสร็จแล้วก็จะหาข้าวกลางวันกินและกลับบ้านเลย สักพักไปกันเลยก็ได้นะคะเดี๋ยวบัวพาไป

"โอเคค่ะงั้นน้องบัวฝากรถไปไว้ที่นี่ดีไหม แล้วไปรถคันเดียวกับพี่ แต่ว่าตอนนี้ขอเซลฟี่หน่อยนะคะ บรรยากาศร้านมันได้ พี่สายกาแฟ สายคาเฟ่ค่ะ " ภัสราก็เป็นแบบนี้ ถ้าถูกใจใครก็เปิดเผย ไม่มีกั๊ก ชอบก็ชอบ ไม่ชอบก็ไม่ยุ่งเลย "มาค่ะน้องบัวมาถ่ายรูปด้วยกันค่ะ น้องขารบกวนถ่ายรูปให้พี่กับพี่คนสวยหน่อยได้ไหมคะ" ภัสราเรียกให้พนักงานร้านมาถ่ายรูปให้ สองสาวถ่ายรูปมุมนั้นมุมนี้สนุกสนาน พูดคุยกันอย่างถูกคอ จนใกล้เวลาอาหารกลางวัน

ไปกันค่ะน้องบัว หาข้าวกลางวันกินกันเถอะใกล้เที่ยงแล้ว มีร้านไหนแนะนำบ้างคะ น้องบัวบอกทางพี่นะคะ

เดี๋ยวอีก 5 กิโลเมตรพี่ภัสเลี้ยวซ้ายเลยค่ะ ร้านอาหารอยู่ติดถนนที่จอดรถกว้างขวาง อาหารมีหลากหลายมากเลยค่ะ เหนือ ใต้ กลาง เลือกทานได้เลย และที่สำคัญอร่อยทุกอย่างเลยค่ะ

พี่อยากทานอาหารเหนือค่ะ แต่ก็ติดอาหารบ้านตัวเอง มันเผ็ดซะใจไปหมดทุกอย่าง ทานกับข้าวที่ไหนก็ไม่ถูกใจเหมือนบ้านตัวเอง เอ๊ะแต่พี่ชอบมากเลยนะคะน้องบัวที่รีสอร์ทเขามีเมนูอาหารใต้เยอะแยะเลยค่ะ ดูว่าเจ้าของจะเป็นคนใต้หรือเปล่านะคะ รสชาติก็ใต้จริงๆเลยค่ะ

บัวก็ชอบทานอาหารใต้ค่ะ พ่อบัวเป็นคนใต้จังหวัดระนองค่ะ แม่เป็นคนเหนือ แต่แม่ไม่ค่อยชอบอาหารเหนือ ชอบอาหารใต้ และส่วนมากที่บ้านก็ทำแต่เมนูใต้ ทำให้บัวติดค่ะ งั้นมื้อนี้เราผสมนะคะ ใต้บ้างเหนือบ้าง ว่าแต่เราทานสองคนจะหมดไหมคะพี่ภัส หญิงสาวพูดพรางมองอาหารที่สั่งมา แต่พี่ภัสไม่ต้องเป็นห่วงนะคะบัวทานจุค่ะ ทานมื้อกลางวันอิ่มไปถึงมื้อเย็นเลย หญิงสาวพูดและยิ้มกว้าง

อ้าวเหรอคะ แล้วน้องบัวแหลงใต้ได้ไหมคะเนี้ย พี่ว่าแล้วค่ะ น้องบัวหน้าคมเข้มมาก แต่ผิวเขาว แล้วก็มีเชื้อทางใต้จริงๆ กลับไปเที่ยวใต้บ้างไหมคะ

เมื่อก่อนไปกันบ่อยค่ะ ปูกับย่าไม่อยู่แล้ว มีลุง กับป้า และญาติๆ อยู่ค่ะ เทศกาลปีใหม่ทีก็ถึงจะได้ไป พูดได้นิดหน่อยค่ะพี่ภัส ภาษาเหนือก็ได้ แต่ส่วนมากบ้านเราจะใช้ภาษากลางกันค่ะ ไปใต้ก็พูดใต้ อยู่ที่นี่ก็พูดเหนือค่ะ แต่ส่วนมากก็จะพูดกลาง

ผู้หญิงคนนี้น่ารักสดใสเหลือเกิน จากที่ดูการพูดคุยกับพนักงานร้านกาแฟแล้ว หญิงสาวชาวเหนือ บุคลิกดี กิริยามารยาท อ่อนน้อม น่าคบหาคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ ๆ มีอะไรหลายอย่างน่าสนใจ ทีเดียว "พี่ขออนุญาตโพสต์รูปที่เราถ่าย ลงกลุ่มไลน์ส่วนตัวของที่บ้าน และที่ทำงานได้ไหมคะน้องบัว ต้องขออนุญาตน้องบัวก่อนค่ะ"

"ได้เลยค่ะพี่ภัส บัวไม่มีปัญหา โพสต์ได้ตามสบายเลยค่ะ" หญิงสาวพูดพลางทานข้าวกลางวันไปพลาง อาหารที่นี้รสชาติยังดีเหมือนเดิม นานแล้วที่บัวไม่ได้มาทาน ตั้งแต่ไปอยู่กรุงเทพฯ นานๆกลับบ้านทีบัวก็คลุกอยู่แต่บ้าน อยู่กับแม่กับพ่อ น้องเสียมากกว่า บ้านเราไม่ชอบทานข้าวนอกบ้าน

"เฮ้ย.....น้องบัวขา มาแล้วๆ มีคนเข้ามาชมเพียบเลย ร้านกาแฟสวย คนข้างๆก็สวย นี่พี่ชายพี่เข้ามาชมคนแรกเลยนะคะเนี้ย ปกติเขาไม่ค่อยจะสนใจอะไรหรอก เขาบอกไร้สาระ เวลาเราโพสไปเที่ยวตรงโน้นตรงนี้ ธรรมดาของคนบ้างาน"

"ขึ้นมาคราวหน้าสงสัยพี่ต้องพาพนักงานขึ้นมาเที่ยวอย่างเดียวแน่ๆเลยค่ะ ทริปเที่ยวไม่เกี่ยวกับงาน" ภัสราพูดไปยิ้มไปอย่างมีความสุข

"ยินดีเลยค่ะพี่ภัส มีอะไรให้บัวช่วย หรืออยากให้แนะนำอะไรก็บอกได้เลยนะคะ บัวยินดีค่ะ"

"ฮัลโหล.....ว่าไงคะคุณพี่ มีอะไรด่วนคะ ทำไมโทรมาตอนนี้ ปกติไม่เห็นโทร มีปัญหาอะไรเหรอคะ เรื่องเอกสารเรียบร้อยค่ะ แต่เรื่องอื่นภัสว่าให้พี่ขึ้นมาดูเองดีกว่า ภัสไม่ถนัด อีกสองวันก็จะกลับแล้วค่ะ น้องๆต้องทำงาน ตอนนี้เหรอ อยู่ที่ร้านอาหารกับน้องค่ะ เป็นไงคะอาหารน่าตาน่าทานไหม มาเหนือมาเจออาหารใต้ อร่อยมาก เหมือนอยู่บ้านเราเลย โอเคค่ะไว้ค่อยคุยกันนะคะ ภัสทานข้าวก่อน เดี๋ยวจะโพสรูปอาหาร สถานที่สวย ลงเรื่อยๆ อย่าเพิ่งเบื่อนะคะบายค่ะ" หลังจากวางสายแล้ว ภัสราก็ลงรูปที่ถ่ายกับสโรชาแบบรัวๆ ให้คนทางใต้อิจฉาเล่น

อิ่มและอร่อยมากๆเลยค่ะน้องบัว บรรยากาศก็ดีมากๆ คราวหน้าพี่จะไม่พลาดร้านนี้แน่ๆค่ะน้องบัว เสร็จจากนี้แล้วมีไปไหนต่อไหมคะ ของพี่ก็เสร็จธุระหมดแล้ว พรุ่งนี้ก็จะพาเด็กๆไปเที่ยว วันมะรืนพี่ก็จะกลับใต้แล้วค่ะ

ไม่ค่ะพี่ภัส เสร็จจากนี้แล้วเดี๋ยวบัวก็จะกลับบ้านเลยเหมือนกันค่ะ ป่านนี้แม่คงรอแล้ว บัวออกมาตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ

งั้นพี่ไปส่งน้องบัวแวะเอารถที่ร้านกาแฟ และขับตามกันกลับบ้านนะคะ ทางเดียวกันอยู่แล้ว

"ได้เลยค่ะพี่ภัส ส่งบัวหน้าร้านได้เลยนะคะ พี่ภัสขับไปเรื่อยๆ หรือจะรอบัวให้นำไปก็ได้ค่ะ บัวไปเอารถแป๊ปเดียว" โชคดีที่ไม่มีฝน เสื้อคลุมและหมวกกันน็อคของหญิงสาว พนักงานได้เอาไปเก็บไว้ให้ในร้านแล้ว รับแบบเสร็จเรียบร้อยก็สตาร์ทรถขับออกถนนเส้นหลัก

ภัสรายังคงรอและขับรถตามหญิงสาว เพราะไม่คุ้นกับทาง เวลามาเธอก็มาตาม จีพีเอส ขากลับควรตามเจ้าบ้านดีกว่า เพราะจีพีเอสบางทีก็พาไปหลงเหมือนกัน ข่าวก็มีให้ดูอยู่บ่อยๆ ภัสราขับตามหลังบัวไปเรื่อยๆ มองตามหลังแบบนี้แต่งตัวขับมอเตอร์ไซค์มองเผินๆ ก็คิดว่าเป็นผู้ชาย ถ้าไม่ถอดหมวกก็ไม่มีใครรู้เลยว่าเป็นผู้หญิง ดูพะรุงพะรังเหมือนกันนะนั่น ดีที่มีสายคล้องคาดไว้ไม่งั้นน่ากลัวจะปลิว พักเดี๋ยวก็ถึงปากทางเข้ารีสอร์ท

สโรชาหยุดรถพร้อมยกมือไหว้ภัสรา "บายค่ะพี่ภัสแล้วเจอกันนะคะ"

ดีจังที่ตามหลังสโรชามา พามาทางลัดใกล้นิดเดียว "บายค่ะน้องบัวไว้เจอกันนะคะ" ภัสราตะโกนพร้อมโบกมือให้หญิงสาวบนรถมอเตอร์ไซค อิ่มมากๆ วันนี้อิ่มเอมใจจังเลย คืนนี้เธอคงหลับฝันดี ภัสรามีความรู้สึกว่า แค่เวลาไม่นานที่รู้จักสโรชา เหมือนกับว่ารู้จักกันมานานมากๆ มีโอกาสเธอจะต้องพาพี่ชายเธอขึ้นมาเที่ยวเชียงรายบ้าง พี่ชายเธอเป็นคนแรกที่เข้ามาถูกใจ รูปท่ี่เธอลงไป ปกติเขาจะไม่สนใจอะไรเลย ทำแต่งานตลอดเวลา เธออยากให้พี่ชายเธอได้ผ่อนคลายบ้าง เพราะเขาทำงานหนักมาตลอด