THE RUTHLESS KING

Chapter 4

"Strip, now!" Dumagundong ang nakakatakot nitong boses sa buong paligid.

Halos mapatalon siya sa takot at gulat na nararamdaman. Napakagat-labi pa siya para pigilan ang hikbi na gustong kumawala sa bibig niya. Humigpit din ang pagkakayakap niya sa sarili.

"I hate it when my slaves are not obedient."

"P-please..." tanging usal niya sa basag na boses.

"Please what? Are you begging me, just like your father?" wika nito sa nang-uuyam na tono.

Para na namang sinaksak ang puso niya nang mabanggit nito ang ama. Naging matigas ang mukha niya at ang takot na naramdaman kanina ay napalitan na naman ng galit. Sinalubong niya ang nakakatakot nitong tingin. Sumilay naman ang nakakaloko nitong ngiti sa labi.

"I love it when you look at me like that. As if you wanted to kill me but you can't, slave girl." Puno ng galit at pangkukutya ang tono nang pananalita nito.

"Hindi ko alam kung ano ang nagawa ng Daddy ko sa'yo, pero hindi mo na siya dapat pinatay pa." She choked her words. Para siyang nabulunan sa sarili niyang sinabi. "Lahat naman nababayaran ng pera at kahit ubusin n'yo pa ang salapi ng ama ko ay wala akong pakialam dahil mas mahalaga ang buhay ng Daddy ko! You should not killed him!" Tuluyan ng nabasag ang boses niya. Gusto na niyang umiyak ulit.

Nagtagis ang mga bagang nito at tumiim ang mga mata na nakatitig sa kaniya. Alam niyang naintindihan nito ang sinabi niya dahil hindi magbabago ang reaksyon ng mukha nito kung hindi siya nito naiintindihan.

"Blood must be blood," saad nito sa baritonong boses. Kinilabutan na naman siya.

"My father can't hurt a fly. He's sweet, loving and caring... H-how could you do that to him?" nanginginig ang boses na pahayag niya.

Isang malakas na halakhak ang pumuno sa buong paligid. Kung nasa ibang sitwasyon lang sana siya ay baka humanga na siya sa mala-demonyo nitong tawa.

"Is that so? Don't you know that your father killed my father? Because your father was a traitor!" Pinagdidiinan nito ang bawat salita. Saka marahas nitong binitiwan ang baba niya.

Napagtanto niya na paghihiganti ang dahilan nito kaya nagawa nitong patayin lahat ng mga nasasakupan ng ama niya. Her body shivered with fear. Pilit niya mang pinagdidiinan sa isipan niya na huwag matakot pero hindi niya talaga kaya, nanginginig ang mga tuhod niya pati buong katawan.

She's scared what will happen to her now. And her father... Sunod-sunod na naman ang pagtulo ng mga luha niya nang mag-flashback sa isipan ang pagkamatay ng ama.

She wanted to look at her father lying on the floor, cold and dead. Pero hindi niya kaya, dinudurog ang puso niya nang paulit-ulit lalo na't alam niyang wala pa siyang magagawa para bigyan ng hustisya ang pagkamatay nito.

"He's not a traitor! At mas lalong hindi siya mamamatay tao!" asik niya rito sa kabila nang takot na nararamdaman.

He smirked at her. Naglalaro rin ang amusement nito sa mga mata. Nagtayuan ang balahibo niya sa buong katawan dahil sa paglapat ng mga daliri nito sa collarbone niya. Pinaglalaruan nito ang suot niyang kwentas.

Natulos siya sa kinatatayuan dahil sa kapangahasang ginawa nito. Kailanman ay walang naglakas loob na hawakan siya lalo na't lalaki ito.

"Don't touch me–" Nilamon niya ang mga salita dahil bigla na lang dumapo ang kamay nito sa leeg niya saka sinakal siya.

She looked at him with wide eyes. Hinahabol niya ang kaniyang paghinga lalo na at pahigpit nang pahigpit ang pagsakal nito sa kaniya.

"Ayaw ko nang marinig pa ang tungkol sa ama mo!" asik nito sa nagpipigil na boses. Mas lalong lumaki ang mga mata niya dahil sa language na ginamit nito.

May accent ang tono ng boses nito pero halatang magaling itong magsalita ng Filipino language. Muling bumuka ang bibig nito.

"Strip, schiava!" Puno na nang pagkasuklam ang mga mata nito. Hindi niya matukoy kung ano ang ibig sabihin ng huling salitang sinabi nito pero nasisiguro niyang bad word iyon.

Umiling-iling siya. Mas gugustuhin niyang mamatay kaysa maghubad sa harapan nilang lahat. Para niya na ring niyurakan ang dignidad niya bilang isang babae.

Halos mapugto na ang hininga niya dahil sa pagsakal nito buti na lang naisipan pa nitong bitiwan siya. Kaagad niyang hinaplos ang leeg dahil kahit wala na ang kamay nito ay parang nananatili pa rin sa leeg niya.

"If you don't want to strip with your own free will, I'll let my men do it."

Namilog na naman ang mga mata niya sa sinabi nito. Napaatras pa siya ngunit maagap nitong nahawakan ang braso niya.

"L-let me go!" she freaked out.

Hindi niya akalain na may ganito kasamang tao. Mas lalo lang siyang nasaktan sa ginawa niyang pagpupumiglas dahil bumaon ang mga daliri nito sa balat niya.

"Strip, now... before I lose my temper." Kalmante ang boses nito pero may nakatagong pagbabanta.

Sunod-sunod ang iling na ginawa niya. Over her dead body. She will never strip naked in front of them.

He dragged her harshly at the center and pushed her to the floor. Pabalang ang pagkakatulak nito sa kaniya sa sahig kaya malakas ang naging impact nang pagkasubsob niya.

"Strip her!" he commanded to his men.

"P-please... don't!" pakiusap niya sa nanginginig na boses.

Nakangising lumapit sa kaniya ang tatlong tauhan nito. Niyakap niya ang sarili dahil sa takot. "Huwag kayong lumapit! No!" she scream.

Pero bago makalapit sa kaniya ang mga ito ay nanlaki ang mata niya nang mula sa pinto patungo sa harden ay bumulaga sa kanila si Anya.

Umiiyak ito at nagmamakaawang lumuhod kay Esteban sabay sabi, "Sir, pakiusap... Take me instead of her." Saglit siya nitong nilingon bago muling ibinalik ang tingin kay Esteban.

Personal maid niya ito pero isang kaibigan at kapatid ang turing niya rito. Matagal na itong naninilbihan sa pamilya nila kahit pa sabihing may pinag-aralan naman ito. She's loyal to the family.

"A-ako na lang po ang maghuhubad imbes na siya. Please allow me," ulit pa nito sa namamaos na boses. "Pakiusap pakawalan n'yo na lang po si Miss Lorraine."

Her hurt aches hearing what her personal maid said. Sunod-sunod na rin ang pagtulo ng mga luha niya. Hindi niya matanggap na ito ang sasalo sa pinapagawa ni Esteban sa kaniya. Kasalanan niya kung bakit mapapahamak ang buhay nito ngayon.

Esteban grinned at her. Naglalaro pa rin sa mga mata nito ang pagkasuklam at pangungutya. What have she done to deserve this? Nothing. Wala siyang natandaan na may ginawa siyang hindi maganda sa kapwa niya.

Hindi niya alam kung bakit sa kabila nang takot na nararamdaman niya ay may lakas nang loob pa rin siyang salubungin ang bawat tingin ni Esteban.

"Saved by your slave?" usal nito sa nang-uuyam na boses.

"She's not my slave! S-she's my friend..." umiiyak na saad niya, saka tiningnan si Anya na ngayon ay nakatingin na rin sa kaniya.

Nangungusap ang mga mata nito at ipinapahiwatig na huwag na siyang manlaban pa. Na tumahimik na lang siya, na hayaan niya na lang. Tipid itong ngumiti sa kaniya. Siya naman ay halos hindi na makahinga sa sobrang sakit ng puso niya. She wanted to scream all the pain she felt but she can't.

Namalayan niya na lang na nasa likuran na niya si Esteban, nakayuko. Nararamdaman niya ang hininga nito sa kabilang tainga niya.

And he whispers, "She's pretty. I know my men will enjoy having their way with her."

Marahas niya itong binalingan at muntikan nang maglapat ang labi nilang dalawa. Their faces were too close. She could feel his breath fanning her face and his intoxicating scent that every woman will go crazy for him.

Siguro kung nasa ibang sitwasyon sila ay ganoon ang mararamdaman niya. Mababaliw rin siya sa klase ng pabangong ginamit nito at lalo na sa mala-adonis nitong mukha at katawan.

She parted her lips to say something, but nothing came out. Nakatitig lang siya sa mga mata nito na nakatuon sa labi niya. Akala niya hahalikan siya nito katulad ng mga napapanood niyang palabas sa TV, pero ngumisi lang ito saka inilayo ang mukha sa kaniya.

Ibinaling nito ang tingin sa mga tauhan. Sumenyas ito na lapitan si Anya. Tatlong lalaki ang lumapit dito.

"N-no! A-Anya..." nanginginig ang boses na sambit niya.

Gumapang siya palapit dito at niyakap ito nang mahigpit. Napahagulhol na siya nang iyak. Ayaw niyang bumitaw, pakiramdam niya ito na ang huli nilang pagkikita at sa ganitong paraan pa.

"Miss Lorraine..." usal nito sa nanginginig na boses.

"N-no... Please don't do this. We can negotiate." Umiling-iling siya. Inilayo nito ang katawan niya saka masuyong niyapos ang mukha niya.

"You don't know them. They were cold and merciless." Pinipigilan nito ang pag-iyak. Pinilit na pinapatatag ang sarili. "This is my duty and responsibility. Kasama ito sa sinumpaan ko sa pamilya Javier."

"Mababaliw ako... hindi ko kayo maintindihan." Muli siyang napahagulhol nang iyak.

Malungkot itong ngumiti saka bumulong sa nanginginig na boses, "Don't be afraid. Be strong." Tila ba alam na nito kung ano ang mangyayari. Inulit na naman nito ang sinabi ng ama niya bago bawian ng buhay.

She screamed in agony when Esteban grabbed her away from Anya. Napayuko siya habang impit na umiiyak. Hindi niya kayang tingnan ang ginagawa ng mga tauhan nito na unti-unting hinuhubaran ang babaeng itinuturing na niyang kaibigan at kapatid.

"Do whatever you want to do with her," utos ni Esteban sa tatlong lalaki.

Alonzo chuckled. Amused itong napatingin kay Esteban.

"What?" sita ni Esteban dito. "Do you want to join them?"

"Nah, I'll just watch and enjoy the live show." Nagkibit-balikat ito.

"H-hindi... pakiusap... huwag!" Hinawakan niya ang binti ni Esteban para maagaw ang atensyon ngunit ngumisi lamang ito at niyuko siya.

"Look at your slave... she's obedient, isn't she? You must be thankful to her." Tumawa ito nang nakakaloko bago muling sumeryoso ang mukha. "Make sure to watch until they're done with her. Because if you don't? I will add three more men, is that clear?"

Tumango siya bilang pagsang-ayon kahit nadudurog ang puso niya sa sobrang sakit. Ibinaling niya ang tingin sa deriksyon ni Anya. Mariin niyang naikuyom ang mga kamao bago niya itinaas sa magkabilaan niyang tainga.

Ayaw niyang marinig ang boses nilang lahat. Ang tawa't iyak. Para sa kaniya ay torture ang nakikita niya at naririnig.

She screamed once more before losing consciousness.

***