EP.10 สามแสบแห่งตรีธาร
1251 Words
EP.10 สามแสบแห่งตรีธาร
“ช่วงนี้เข้าวัดทำบุญบ้างนะไอ้บุญ ไม่ใช่เข้าแต่ผับ” นาวาตบไหล่น้องชายแล้วเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆ อย่างขบขัน โดยไม่รู้เลยว่าตนเองก็กำลังชะตาขาดไม่ต่างจากน้องชาย
“ทำเป็นพูดดีเข้าเถอะพ่อคาสโนวา เมื่อวานแม่รู้นะว่าแกแอบพาผู้หญิงไปที่บ้านริมน้ำ แหม...ไม่พาเข้าทางประตูหน้าไร่ แต่แอบพายเรือเข้าทางหลังไร่ ระวังเถอะพ่อนักรักจะเป็นเอดส์ตายเข้าสักวัน” จันทร์แรมจัดการบุตรชายคนกลางได้อย่างอยู่หมัด ยังผลให้บุตรชายตัวโตหน้าหดเหลือแค่สองนิ้วโดยไม่อาจโต้แย้ง เพราะตนแอบพาผู้หญิงมาจริงๆ
“ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมป้องกันอย่างดี”
“ย่ะ อย่าให้เห็นว่ามีผู้หญิงอุ้มท้องมาหาก็แล้วกัน”
จันทร์แรมมองค้อนด้วยความหมั่นไส้ ก่อนจะหันไปหาบุตรชายคนโตที่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จาเฉกเช่นทุกครั้ง ราวกับว่ากำลังคิดอะไรภายในใจอยู่ตลอดเวลา “เหนือวันนี้ทำงานเหนื่อยมากมั้ยลูก ดูสินั่งหน้าเครียดมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว มีเรื่องไม่สบายใจอะไรบอกแม่ได้นะ หรือว่าเหนือจะลาพักร้อนไปเที่ยวอีกสักสองสามเดือนดีมั้ย งานทางนี้เดี๋ยวให้ไอ้สองแสบมันช่วยดูแล”
“อ้าว! คุณแม่ ทำไมทีกับพี่เหนือถึงพูดด้วยเสียงสองล่ะครับ” นาบุญโวยวายกับท่าทางลำเอียงของมารดาที่ใช้น้ำเสียงอ่อนโยนคุยกับพี่ชาย ในขณะที่ใช้น้ำเสียงจิกกัดเวลาพูดคุยกับตน
“อยากให้แม่คุยดีด้วยก็ทำตัวดีๆ เหมือนพี่เหนือเขาสิ ตั้งแต่พี่เหนือเขาโตเป็นผู้ใหญ่ก็ไม่เคยให้แม่ต้องว่ากล่าวตักเตือนเลยสักครั้ง ไม่เหมือนเราที่หาเรื่องให้แม่บ่นด่าไม่เว้นแต่ละวัน ตั้งแต่เด็กจนโตป่านนี้แม่ยังต้องคอยปากเปียกปากแฉะอยู่เลย” จันทร์แรมมองค้อนจนบุตรชายคนเล็กถึงกับคอตก ส่วนผู้เป็นบิดานั่งเงียบไม่คิดแทรกปล่อยให้ผู้บัญชาการสูงสุดของบ้านทำการสอบสวนความประพฤติของผู้ใต้บังคับบัญชาตามอัธยาศัย
“เห็นพี่เหนือเงียบๆ อาจซุกลูกซุกเมียแอบไว้โดยคุณแม่ไม่รู้ก็ได้นะครับ” นาวาพูดขึ้นอย่างขบขัน ในบรรดาสามพี่น้อง พี่ชายคนโตเป็นคนที่ไม่ว่าจะคิดหรือทำอะไรก็จะยึดความถูกต้องและความชอบธรรมมาก่อนหัวใจเสมอ ดังนั้นสิ่งที่เขาพูดจึงไม่มีทางเป็นไปได้เลย
“โห! ถ้าเป็นแบบนั้นคุณแม่คงอกแตกตายแน่ๆ เลยพี่นาวา” นาบุญหัวเราะจนตาเล็กหยี จะว่าไปแล้วเขามองนาเหนือเป็นพี่ชายที่สมบูรณ์แบบ ไม่ว่าการเรียน การทำงาน การวางตัว และการใช้ชีวิต ส่วนนาวาพี่ชายคนรองนั้นเป็นพี่ชายที่ช่วยเปิดโลกของความเป็นชาย การสับเปลี่ยนรางรถไฟ และการวันไนต์สแตนด์อย่างไรที่ไม่ทำให้เกิดพันธะผูกพัน เรียกได้ว่าเป็นกูรูทางด้านอิสตรีเลยทีเดียว
“เหนือไม่มีทางทำอะไรแบบนั้นหรอก ถ้าเป็นพวกแกสองคนก็ว่าไปอย่าง กะล่อนลื่นเสียยิ่งกว่าปลาไหล คอยดูเถอะ! วันไหนที่แกสองคนถูกถอดเขี้ยวถอนเล็บ วันนั้นแม่จะหัวเราะให้ดังไปทั้งไร่เลย”
“ไม่มีทางหรอกครับ ระดับพวกผมไม่ยอมหยุดอยู่ที่ผู้หญิงคนเดียวแน่นอน”
“หึ! แล้วแม่จะคอยดู” จันทร์แรมหยักยิ้มที่มุมปากอย่างคนอาบน้ำร้อนมาก่อน
“ว่ายังไงเหนือ ตกลงมีเรื่องกลุ้มใจอะไรหรือเปล่า” พิทักษ์เอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นว่าบุตรชายคนโตยังนิ่งเงียบ ทั้งที่มารดาและน้องชายทั้งสองคนกำลังประกาศสงครามย่อมๆ ภายในห้องอาหาร
“ผมกำลังคิดเรื่องงานวันเกิดคุณพ่อครับ” นาเหนือโกหกออกไปคำโต จะบอกได้อย่างไรว่าเขากำลังคิดถึงใบหน้าหวานๆ ของขวัญข้าว ผู้หญิงที่สมองสั่งให้เกลียดแต่หัวใจกลับคิดคดทรยศ
“ก็จัดเหมือนทุกปีนั่นแหละเหนือ ไม่ต้องอะไรมากมาย กินเลี้ยงเรียบๆ กันภายในไร่ก็พอ”
พิทักษ์พูดขึ้น เขาเป็นคนง่ายๆ สบายๆ เกิดและเติบโตในไร่ บุกเบิกสร้างไร่แห่งนี้ขึ้นมาตั้งแต่ตนเองยังเป็นหนุ่มๆ สามสิบกว่าปีก่อนนั้นไร่แห่งนี้มีชื่อว่า ‘ภาพนัส’ ตามนามสกุล แต่เมื่อภรรยาสุดที่รักได้ให้กำเนิดบุตรชายทั้งสามคน เขาและภรรยาจึงช่วยกันเปลี่ยนชื่อไร่แห่งนี้ว่า ‘ตรีธาร’ ซึ่งมีความหมายว่าสายน้ำสามสายไหลมาบรรจบ ณ ไร่แห่งนี้
“ผมคิดและเตรียมงานเอาไว้กว่าห้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ งานวันเกิดของคุณพ่อปีนี้ตั้งใจจัดใหญ่กว่าทุกครั้ง เพราะคุณพ่ออายุครบหกสิบปี พนักงานในไร่ทุกคนก็อาสาอยากมอบความสุขให้กับคุณพ่อด้วยการจัดเตรียมการแสดงต่างๆ ไว้ด้วยครับ”
“การแสดงของคนงานในไร่จะไปทำให้หนุ่มใหญ่วัยหกสิบอย่างคุณพ่อกระชุ่มกระชวยได้ยังไง พี่เหนือต้องจ้างโคโยตี้มาเต้นกลางท้องทุ่งนา รับรองเลยว่างานนี้สนุกสุดเหวี่ยงแน่นอน” นาบุญพูดขึ้นด้วยความคะนอง แต่กลับถูกมารดายื่นมือไปหยิกที่สีข้างเต็มแรง
“โอ๊ย! เจ็บนะครับคุณแม่”
“เจ็บสิดีจะได้ไม่พูดอะไรทะเล้นๆ แบบนี้อีก”
“อย่าเลยบุญ พ่อกลัวว่ามันจะกลายเป็นงานศพแทนที่จะเป็นงานวันเกิดมากกว่า” พิทักษ์ส่ายหน้าอย่างหวาดผวา ภรรยาของเขานั้นขึ้นชื่อเรื่องความหึงโหดมาตั้งแต่ยังเป็นสาวๆ กว่าเธอจะยอมตกลงปลงใจแต่งงานด้วย เขาต้องถอดเขี้ยวเล็บและตามพิสูจน์ตัวเองอยู่หลายปี เชื่อได้เลยว่าถึงจะแก่จนแทบเดินไม่ไหว ความหึงหวงของภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากก็คงไม่ลดน้อยลงอย่างแน่นอน
“ตอนคุณแม่สาวๆ คงดุมากเลยใช่มั้ยครับ แล้วคุณพ่อก็คงเหมือนพี่เหนือ ท่าทางนิ่งๆ ทำแต่งาน” นาวาเอ่ยขึ้นอย่างตั้งข้อสงสัย ทว่าจันทร์แรมกลับส่ายหน้าแล้วตบโต๊ะจนเกิดเสียงดัง
ปัง!
ตวัดสายตานางพญามองสามีอย่างเอาเรื่อง “พ่อเขาเหมือนเรานั่นแหละนาวา เจ้าชู้ เสียเรื่องผู้หญิง ทำเป็นเงียบๆ นิ่งๆ แต่ซุกรายชื่อสาวๆ ยาวเป็นหางว่าว อย่าให้แม่ต้องเล่าเลย แค่คิดก็โมโหจนความดันขึ้น อยากจะคว้าปังตอในครัวเฉาะหัวคนเจ้าชู้ให้เหมือนเฉาะมะพร้าว!”
จันทร์แรมกัดฟันกรอดหายใจแรงอย่างพยายามระงับความโกรธ ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปีแต่วีรกรรมความเจ้าชู้ของสามีก็ทำให้เธอเลือดขึ้นหน้าได้เสมอ พิทักษ์เห็นท่าไม่ดี รีบขยับเข้าไปโอบไหล่ภรรยาเอาไว้อย่างรู้งาน
“คุณก็รู้ว่าผมหยุดอยู่ที่คุณคนเดียว ตั้งแต่มีคุณผมก็ไม่เคยชายตาแลผู้หญิงคนไหนอีกเลย เรื่องในอดีตมันผ่านไปแล้วอย่าไปคิดถึงมันอีกเลยนะ”
“ของอย่างนี้มันก็ไม่แน่หรอกค่ะ สันดอนขุดง่าย แต่สันดานเจ้าชู้ขุดยาก ของมันเคยๆ กันอยู่ ใครจะไปรู้...คุณอาจกลับไปทำนิสัยเดิมๆ อีกเมื่อไหร่ก็ได้ ยิ่งสมัยนี้คนวัยเดียวกับคุณขยันซุกอีหนูนักศึกษา ผูกปิ่นโตส่งเสียเลี้ยงดูจริงจัง บางทีคุณอาจจะมีแอบไว้โดยที่ฉันไม่รู้ก็ได้”
- Writer
