บทที่15
เขาช่างเอาใจใส่นางยิ่ง...
ทะลสาบพระตำหนักจันทรา
อีอีนั่งอยู่บนรถม้าด้วยใจที่ไม่สงบนัก ทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามนิยายที่ตนได้อ่านเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ยังมีบางเหตุการณ์ที่นางไม่สามารถล่วงรู้อนาคตได้
นางกำลังเป็นกังวลเรื่องราวต่อจากนี้...
หากหลานสาวของหญิงชราเฒ่านั่นทำตามเเผนการสำเร็จไม่เเน่ว่าต่อไปภายหน้าอาจเป็นนางเองที่ลำบาก
องค์ชายรองหลงจิ้นหยางที่สังเกตสีหน้าร่างบางตั้งเเต่ขึ้นบนรถม้าเเล้ว ใบหน้างามบ้างขมวดคิ้วบ้างทำหน้าหงิกงออย่างขัดใจกับบางสิ่งบางอย่าง
"ไม่ชอบสตรีสองนางเพียงเอ่ยกับเราเดี๋ยวเราจัดการให้ มิใช่คิดมากเพียงนี้คิ้วขมวดพันกันกว่ารังไหมเเล้ว อัปลักษณ์ยิ่ง" องค์ชายรองจิ้นหยางเอ่ยเเซวร่างบางด้านข้าง
"หากบอกไม่ชอบ หยางหยางจะช่วยข้ากลั่นเเกล้งคนหรือไม่"อีอีเอ่ยอย่างนึกสนุก
พวกนั้นมีจุดประสงค์ที่ไม่ดีต้องเเกล้งให้เข็ดหลาบ....
"ได้ พรุ่งนี้จะส่งสาวรับใช้ที่มีวร
