บทที่14
ไม่อยากมาก็ไสหัวกลับไป..
ขบวนฮูหยินผู้เฒ่ามาถึงในช่วงสายมีเพียงพ่อบ้านออกมาตอนรับ สร้างความไม่พอใจเเก่ฮูหยินผู้เฒ่าไม่น้อย พอรถม้าจอดคนเเรกที่ลงมาคือ หลิ่งมาม่า นางประคองฮูหยินผู้เฒ่าลงรถม้าอย่างเคารพ คนที่สองที่ลงมาคือหนิงฮวาสร้างความฮือฮาจากชาวบ้านที่ผ่านไปผ่านมาไม่น้อย หนิงฮวาก้มหน้ายิ้มน้อยๆๆ ไม่สนใจเสียงอื่นใด ฮูหยินผู้เฒ่าพึงพอใจต่อการเเสดงออกของหลานสาวไม่น้อย
"คาราวะฮูหยินผู้เฒ่า ไม่ทราบว่าเดินทางมาราบรื่นดีไหมขอรับ" พ่อบ้านเว่ยเอ่ยขึ้นอย่างรู้งาน
"นับว่าราบรื่นไม่น้อย ท่านเสนาบดีกับหลานจิ้งอีเล่าไม่อยู่จวนหรือ" สิ้นเสียงฮูหยินผู้เฒ่าพ่อบ้านเว่ยคิ้วกระตุก หญิงชรานางนี้มาถึงวางท่าทางใหญ่โตไม่น้อย
"นายท่านไปประชุมที่ท้องพระโรง คุณหนูอยู่ที่สวนกลางจวนขอรับ"เขาตอบตามพิธีความเหมาะสมไม่ได้ลงรายละเอียดมากนัก เนื่องจากเป็นเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย
ไม่ทันที่ฮูหยินผู้เฒ่าจะเอ่ย มี
