บทที่ 17
เริ่มเบื่อหน่าย.....
ทางด้านหนิงฮวาที่กลับจากห้องทานอาหารไม่ได้เเตะสำรับอาหารเเม้สักนิด เเผนการวางยาท่านเสนาบดีล่มไม่เป็นท่าเพราะยัยคุณหนูบุตรสาวของท่านเสนาบดีนั่น ใบหน้างามมืดครึ้มเต็มสิบส่วน เหตุใดไม่เป็นดั่งที่ใจนางงต้องการกันนะเเค่คิดก็เครีบดเเค้นชิงชังนักเเทนที่จะได้เอาอกเอาใจในรสสวาทของท่านเสนาบดีผู้หล่อเหล่าคมเข้ม กลับต้องมานั่งแห้งเหี่ยวเฉาอยู่ในห้อง มือบางบิดผ้าเช็ดหน้าเกือบขาดวิ่น พลางนึกในใจอย่าให้ถึงตานางเเล้วกันพอนางได้เป็นใหญ่ของจวนนี้จะส่งยัยคุณหนูนั่นไปเป็นอนุเศรษฐีบ้ากามสักคนหนึ่งเป็นเเน่
ตำหนักองค์ชายรองจิ้นหยาง
"รายงานมา"
"อากาารองค์ชายใหญ่ดีขึ้นตามลำดับหมอหลวงบอกว่าอีกเจ็ดถึงสิบราตรีคงเดินได้เเล้ว มีอนุเล่อเยียนคอยดูเเล นางแอบออกไปเที่ยวนอกจวนกับองค์ชายสาม ถูกพระชายาขององค์ชายสามจับได้นำอนุเล่อเยียนมาส่งถึงตำหนักองค์ชายใหญ่เมื่อองค์ชายใหญ่ทราบเรื่องไม่ได้
