May dalang sasakyan si Yudz at doon namin hinatid ang mga pinamili niya na para daw sa'kin.
Hindi ako madadaan sa suhol-suhol na iyan pero aaminin ko na unti-unti nang nababawasan ang pagkainis ko sa kanya, mga point five percent iyong nabawas.
"Alam mo may kasama naman akong pumunta rito," sabi ko sa kanya habang pinapanood siyang ikarga sa trunk ng sasakyan ang mga dala naming supot.
"Ako iyong nandito ngayon kaya ako na ang kasama mo," balewala niyang sagot bago isinara ang trunk lid. "Huwag kang mag-alala, hindi naman kita gugutumin, girl friend." Nagawa pa talaga niyang ng haluan ng pang-aasar ang tono niya sa bandang dulo.
"Alam mo, nabawasan na sana iyong inis ko sa'yo, eh," iritable kong pahayag. "Pero binabawi ko na dahil sadyang nakakainis ka talaga!" gigil kong dagdag.
"
