Dicle Şahindağ
O an öyle sinirliydim ki canımın acısını bile düşünecek halim yoktu. Hayır ne diye her yerden zırt pırt çıkardı ki bu? Hani derler ya istenmeyen ot dibinde biter diye. Geldi tam da burnumun dibinde bitmeyi başardı.
“Yine mi sen?” diye aynı anda bağırdığımda bir süre sessizlik yaşandı.
“Geçen gün kurtarmaya çalışıyordun, baktın olmuyor bu sefer öldürmeyi mi seçtin?”
Çemkirmem üzerine yüzünü buruşturmaktan bir an olsun gocunmadı.
“He dedim böyle manyakların yaşamaya hakkı yok bari bir daha bulayım da bu sefer ezeyim başını yılan gibi!”
Yersiz öfkesine sinirlenmemek elde değil. Allah aşkına burada yerde sürünüyorum resmen bana arabayla çarptı sayılır, Bir de geçmiş karşıma haklıymış gibi konuşuyor patavatsız patavatsız.
“Sen ne biçim insansın be! Hem benim düşmeme ned
