Mihrimah Şahindağ
Sabah ilk kez Hazar’dan önce uyandım. Bugün öğleden sonra Midyat merkezde ki konağa geri dönecektik. Malum, tanışma vardı. Dicle’yi verecekleri adamlar gelecekti. Bir hafta sonra ise isteme olacak sonrası ise zaten koşturmacaydı. Anlaşılan bizim 1 aylık burda kalma işimiz bu gidişle yalan olacaktı ama Hazar söz vermişti. Beni buraya getirecekti.
Fakat işin garip yanı Hazar iki gündür benden kaçıyordu. Nedenini bir türlü çözememiştim ama ne yüzüme bakıyor Ne de doğru düzgün yanımda yatıyordu. Sabah erkenden kalkar ve onu görmemi asla müsaade etmezdi. Tüm gün ise atın tepesinde bir oraya bir buraya koşturuyordu.
Onu seyre dalmışken aklıma kötü kötü fikirler gelmedi desem yalan olur. Yüzümde oluşan sinsi sırıtmaya engel olamadım. Madem benden kaçıyordu o zaman ben de onu
