2

1562 Words
หลังจากกินอาหารเช้าแล้วก็นั่งรถคันหรูไปมหาวิทยาลัยต่อ เธอเห็นนะว่าเขาแอบมองบ่อยๆเหมือนว่าสงสัยมากแต่ก็ไม่ถามอะไรออกมา เธอโพสต์รูปลงในอินสตาแกรมด้วยแคปชั่นน่ารักเหมาะสำหรับคนโสดแบบเธอที่สุดแล้ว พอรถจอดเพราะติดไฟแดงเขาก็หยิบน้ำไปดื่มพร้อมกับเปิดเพลงให้ฟัง “หนูติดโซเชียลมากรู้ตัวบ้างไหม?” “แต่โพสต์รูปขำๆน่ะค่ะ” “อัพทุกวันเลยนะ” “เอ้า! นี่มันก็เรื่องของหนูรึเปล่าคะ แฟนก็ไม่ใช่ ผัวก็ไม่ใช่แล้วเสี่ยชัชจะมาเดือดร้อนอะไรล่ะคะ?” “เสี่ยแค่เป็นห่วง” เขาตอบสั้นๆด้วยความหงุดหงิดมากขึ้น ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูการแจ้งเตือนต่างๆระหว่างรอไฟเขียว แล้วหนึ่งในการแจ้งเตือนคือรูปที่อ้ายโพสต์ลงพร้อมกับแคปชั่นบ้าบออะไรก็ไม่รู้ “สดใสไหมไม่รู้ แต่ตอนนี้โสดอยู่สนใจไหมคับ” นี่แหละแคปชั่นของเธอ “อยู่กับผัวแต่โสดนี่นะ!!?” “ผัว…ใครผัวหนูคะ?” “ก็…” “หนูโสดค่ะ เสี่ยชัชก็รู้ดีนี่ แล้วถ้าหนูจะโพสต์โสดก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่คะ ดีซะอีกคนจะได้มาจีบหนูเยอะๆไง” “ขาดแคลนความรักมากงั้นเหรอ!?” “ก็…” “แค่เสี่ยคนเดียวเติมเต็มไม่พอรึไง!!” เธอมองด้วยความไม่เข้าใจแล้วหันมาสนใจน้ำปั่นแทนดีกว่า วันนี้เสี่ยชัชอารมณ์ไม่ค่อยดีแต่เช้าเลย แต่ว่าคนอายุสามสิบปีแบบเขาคงจะมีงานให้ต้องคิดเยอะมากเลยอาจจะเครียดสะสมโดยไม่รู้ตัวจนเป็นแบบนี้ไง เสี่ยชัชใกล้วัยทอง! หลังจากไฟเขียวได้ไม่นานก็มาถึงมหาวิทยาลัยแล้วเธอลงจากรถไปทันที เธอเดินไปนั่งเล่นกับเพื่อนสนิทเพราะว่ายังไม่ถึงเวลาเข้าเรียน แล้วรถของเสี่ยชัชก็ไม่ขับออกไปสักทีจนน่าสงสัยว่ามีอะไรรึเปล่า หรือว่าเขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่ถึงลีลาไม่ไป แต่พอส่งข้อความไปถามก็ไม่ตอบอะไรเลย ปรกติอายุสามสิบปียังไม่เข้าวัยทองนี่นา งงกับเสี่ยชัชมากนะเนี่ย “แฟนแกเหรอ?” “ไม่ใช่ นั่นคนรู้จักเฉยๆ” “แล้วทำไมเขามาส่งแกได้ล่ะ?” “ก็บังเอิญมาทางเดียวกันน่ะแล้วฉันขี้เกียจจะขับรถด้วยไง เช้าแบบนี้รถติดจะตายไปแกก็รู้นี่ยัยน้ำ สรุปคืนนี้ไปเที่ยวผับแล้วแกจะไปไหนต่อรึเปล่าห่ะน้ำ?” “ถามมาได้นะ ฉันก็ไปต่อกับผัวสิ! รู้ไหมว่ายิ่งเมายิ่งเอามันนะจะบอกให้แต่ว่าคนโสดอย่าวแกไม่น่าจะเก็ทหรอก ฉันว่านะแกก็รีบหาผัวสักทีเถอะ แกจะอยู่แบบโสดๆสวยๆนานไม่ได้นะเดี๋ยวคนไม่กล้าเข้าหากันพอดี” “ก็กำลังคุยอยู่นี่ไงน้ำ” “โพสต์เดียวทำเรื่องเหมือนกันนะเนี่ยยัยอ้าย!” “ก็คนมันสวยอะ” “จ้าแม่คนสวย แล้วแกชอบใครเป็นพิเศษปะ?” “ตอนนี้ฉันยังไม่ได้ชอบใครเลยอะ ส่วนใหญ่มีแต่รุ่นพี่กับรุ่นน้องทักมาจีบแต่ฉันชอบคนอายุมากกว่านั้นน่ะ ฉันชอบคนที่ดูโตกว่าน่ะ เรื่องแบบนี้มันต้องคุยกันยาวๆ แต่ฉันว่าอีกไม่นานจะมีแน่นอน หรือไม่ก็เริ่มหาคืนนี้เลยดีไหมยัยน้ำ?” “เลิศมากยัยอ้าย ถ้าแกมีผัวแล้วฉันจะไม่ต้องเป็นห่วงมากเวลาไปไหนด้วยกัน” “เข้าห้องเรียนเถอะน้ำ” “แล้วนั่นล่ะ?” “เดี๋ยวเขาก็ไปมั้ง เขาน่าจะคุยโทรศัพท์เรื่องงานอยู่น่ะ” ชัชมองจากในรถด้วยความสนใจมากเป็นพิเศษ ก่อนจะตาลุกวาวเมื่อมีนักศึกษาชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาอ้ายแล้วเดินโอบไหล่ออกไปด้วยกันเหมือนว่าสนิทมาก เขาเปิดประตูรถลงไปด้วยความโมโหแต่เธอก็เดินเข้าตึกเรียบร้อยแล้วนั่นยิ่งทำให้หงุดหงิดมากขึ้นไปอีก หรือที่เก็บทุกอย่างของเขาออกมาหมดเป็นเพราะจะเอาผัวใหม่เข้าไปอยู่ที่คอนโด คงจะเบื่อคนแก่ๆแบบเขาสินะ ยัยเด็กแรด! เขาขับรถกลับบ้านพักแล้วนอนหลับต่อไม่นานก็ตื่นเพื่อเตรียมตัวไปกินอาหารค่ำกับแฟนเก่าที่พึ่งกลับมาได้ไม่กี่วัน วันนี้เป็นการเลี้ยงต้อนรับของเพื่อนกลุ่มเดียวกันและหนึ่งในนั้นก็คือเขาด้วย เราคบกันประมาณหนึ่งปีและจบความสัมพันธ์ด้วยเหตุผลว่าเข้ากันไม่ได้ อีกอย่างคือเธอกำลังจะไปเรียนต่อปริญญาโทที่เมืองนอกด้วยเลยคิดว่าจบกันแบบนั้นน่าดีกว่าเพราะรักทางไกลมันทรมานใจกันมาก ช่วงแรกๆที่เลิกกันเราก็คุยกันบ้างตามประสาคนคุ้นเคย แต่ช่วงหลังก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยเพราะต่างคนก็ต่างยุ่งวุ่นวายในหน้าที่การงานของตัวเอง ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มครึ่งที่เราดื่มและคุยกัน สองทุ่มที่อ้ายไปเที่ยวกับเพื่อน ติ่ง!! การแจ้งเตือนดังขึ้นเรียกความสนใจให้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูด้วยความสงสัย ก่อนจะตาเบิกโตมากขึ้นด้วยความไม่พอใจแล้วกดเข้าไปดูสถานที่เช็คอินของอ้ายทันทีว่าอยู่ที่ไหนในตอนนี้ เธอไปร้านอาหารกับเพื่อนหลายคนและหนึ่งในนั้นมันคือคนที่เข้าไปทักทายอ้ายเมื่อเช้านี้ ตาเบิกโตมากขึ้นกว่าเดิมและหูดับไปในทันทีไม่ได้ยินว่าเพื่อนคุยอะไรกันอยู่ เมียเขานั่งใกล้ชิดกับผู้ชายขนาดนี้เลยเหรอวะ! “เป็นอะไรวะชัชหน้าบึ้งๆ” ชาถามพี่ชายด้วยความสงสัยมาก แล้วแอบมองโทรศัพท์ด้วยความสนใจ “เด็กคนนั้นที่เคยไปค้างบ้านมึงนี่ สรุปว่าเลิกกันแล้วจริงๆเหรอ?” ชาถามต่อด้วยความสงสัยมาก “เราไม่ได้คบกัน!” ชัชตอบเสียงแข็ง “มิน่าละมึงถึงมากินข้าวกับฟ้าได้แบบสบายๆเลย” ชาแอบหัวเราะเบาๆแล้วพูดต่อ “นั่นผัวน้องเขาเหรอวะ?” ชาถาม “กูนี่ไงผัว!” ชัชตอบเสียงแข็ง “เอ้า! แล้วไหนมึงว่าไม่ได้คบกันไงห่ะชัช มึงอยากจะมาขอคืนดีกับฟ้าไม่ใช่เหรอวะ?” “ก็…” “มึงก็คืนดีกับฟ้าไป ส่วนเด็กคนนี้คงจะมูฟออนได้แล้วมั้ง” “ปากหมาไอ้ชา!!” “เอ้า! กูพูดผิดเหรอ?” ชัชส่ายหน้าด้วยความหงุดหงิดมากแบบที่ไม่รู้จะบอกน้องชายยังไงดี สิ่งที่ทำให้รู้สึกดีได้ตอนนี้คงเป็นเครื่องดื่มรสชาติร้อนแรงที่จะมอมให้เมาแล้วไม่ต้องคิดอะไรมากเกินไป แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรบทสนทนาที่ทำให้ทุกคนหัวเราะได้กลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีได้เลย แค่สนุกเรื่องเล่าของเพื่อนสักนิดยังทำไม่ได้ สมองมันใช้การไม่ได้รึยังไงถึงได้คิดถึงภาพอ้ายนั่งคู่กับผู้ชายคนอื่นซ้อนทับภาพของที่เราที่เคยอยู่ด้วยกันมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นมือเล็กคู่นั้น เรือนกายบอบบางที่เย้ายวน หรือทุกอย่างที่เป็นเธอล้วนผ่านการสัมผัสจากเขามาแล้วทั้งนั้น แล้วเขาไม่ใช่แค่จับต้อง ไม่ใช่แค่ลูบไล้ แต่ว่าเขาเสียบแทงเข้าไปจนหมดแรงแล้วนอนกอด หรือจูบไปทั้งตัวไม่เว้นแม้แต่เท้าเล็กแสนเนียนนุ่มก็ทำมาแล้ว อยู่กับผู้ชายคนอื่นคิดถึงเขาบ้างไหมวะ ทำไมเขาต้องคิดถึงเธอด้วยล่ะ “ชัชคะเป็นอะไรรึเปล่า?” “ไม่หรอกฟ้า แล้วคืนนี้กลับยังไงเหรอ ให้ชัชไปส่งไหม?” “ไม่เป็นอะไรค่ะชัช ฟ้าเปิดห้องนอนที่นี่ไว้แล้วค่ะ ว่าแต่พรุ่งนี้ชัชว่างไหมคะ?” “ว่างสิ ฟ้ามีอะไรรึเปล่า?” “คือว่าฟ้าจะไปทำธุระที่ชาญเมืองน่ะค่ะ แล้วฟ้าไม่ค่อยรู้เส้นทางเท่าไร ฟ้าเลยคิดว่าชัชน่าจะช่วยได้” “ได้สิ ชัชจะพาฟ้าไปทุกที่ที่อยากไปเอง” “ชัชน่ารักไม่เปลี่ยนไปเลยนะคะ” ชาแอบมองพี่ชายแล้วส่ายหน้าเล็กน้อยเพราะถึงมันจะพูดคุยกับฟ้าด้วยน้ำเสียงสุภาพขนาดไหน แต่มือที่กำโทรศัพท์มันแน่นขึ้นมากบอกให้รู้ว่ากำลังหงุดหงิดอยู่ เสียงการแจ้งเตือนดังขึ้นบ่อยๆจากคนที่รู้ว่าเป็นใครและนั่นทำให้แปลกใจนิดหน่อยนะ ปรกติแล้วชัชจะปิดการจากเตือนจากทุกแอปพลิเคชั่นเพราะรำคาญมากและมันทำให้ไม่มีสมาธิทำงาน แต่พอเป็นเด็กคนนั้นกลับเปิดการแจ้งเตือนไว้เป็นลำดับแรกและคนเดียวด้วย แล้วนี่จะหาทางคืนดีกับเมียเก่าทั้งที่ยังไม่ลบอะไรเกี่ยวกับเด็กคนนั้นออกไปนี่นะ ไม่รู้สิว่าเรื่องนี้ควรจะออกความคิดเห็นยังไงดี ฟ้าคือความรักที่ชัชรอคอยมาหลายปี ตอนนี้หัวใจยังเหมือนเดิมอยู่ไหม
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD