2
1562 Words
หลังจากกินอาหารเช้าแล้วก็นั่งรถคันหรูไปมหาวิทยาลัยต่อ เธอเห็นนะว่าเขาแอบมองบ่อยๆเหมือนว่าสงสัยมากแต่ก็ไม่ถามอะไรออกมา เธอโพสต์รูปลงในอินสตาแกรมด้วยแคปชั่นน่ารักเหมาะสำหรับคนโสดแบบเธอที่สุดแล้ว พอรถจอดเพราะติดไฟแดงเขาก็หยิบน้ำไปดื่มพร้อมกับเปิดเพลงให้ฟัง
“หนูติดโซเชียลมากรู้ตัวบ้างไหม?”
“แต่โพสต์รูปขำๆน่ะค่ะ”
“อัพทุกวันเลยนะ”
“เอ้า! นี่มันก็เรื่องของหนูรึเปล่าคะ แฟนก็ไม่ใช่ ผัวก็ไม่ใช่แล้วเสี่ยชัชจะมาเดือดร้อนอะไรล่ะคะ?”
“เสี่ยแค่เป็นห่วง” เขาตอบสั้นๆด้วยความหงุดหงิดมากขึ้น ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูการแจ้งเตือนต่างๆระหว่างรอไฟเขียว แล้วหนึ่งในการแจ้งเตือนคือรูปที่อ้ายโพสต์ลงพร้อมกับแคปชั่นบ้าบออะไรก็ไม่รู้
“สดใสไหมไม่รู้ แต่ตอนนี้โสดอยู่สนใจไหมคับ”
นี่แหละแคปชั่นของเธอ
“อยู่กับผัวแต่โสดนี่นะ!!?”
“ผัว…ใครผัวหนูคะ?”
“ก็…”
“หนูโสดค่ะ เสี่ยชัชก็รู้ดีนี่ แล้วถ้าหนูจะโพสต์โสดก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่คะ ดีซะอีกคนจะได้มาจีบหนูเยอะๆไง”
“ขาดแคลนความรักมากงั้นเหรอ!?”
“ก็…”
“แค่เสี่ยคนเดียวเติมเต็มไม่พอรึไง!!”
เธอมองด้วยความไม่เข้าใจแล้วหันมาสนใจน้ำปั่นแทนดีกว่า วันนี้เสี่ยชัชอารมณ์ไม่ค่อยดีแต่เช้าเลย แต่ว่าคนอายุสามสิบปีแบบเขาคงจะมีงานให้ต้องคิดเยอะมากเลยอาจจะเครียดสะสมโดยไม่รู้ตัวจนเป็นแบบนี้ไง เสี่ยชัชใกล้วัยทอง! หลังจากไฟเขียวได้ไม่นานก็มาถึงมหาวิทยาลัยแล้วเธอลงจากรถไปทันที เธอเดินไปนั่งเล่นกับเพื่อนสนิทเพราะว่ายังไม่ถึงเวลาเข้าเรียน แล้วรถของเสี่ยชัชก็ไม่ขับออกไปสักทีจนน่าสงสัยว่ามีอะไรรึเปล่า หรือว่าเขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่ถึงลีลาไม่ไป แต่พอส่งข้อความไปถามก็ไม่ตอบอะไรเลย
ปรกติอายุสามสิบปียังไม่เข้าวัยทองนี่นา
งงกับเสี่ยชัชมากนะเนี่ย
“แฟนแกเหรอ?”
“ไม่ใช่ นั่นคนรู้จักเฉยๆ”
“แล้วทำไมเขามาส่งแกได้ล่ะ?”
“ก็บังเอิญมาทางเดียวกันน่ะแล้วฉันขี้เกียจจะขับรถด้วยไง เช้าแบบนี้รถติดจะตายไปแกก็รู้นี่ยัยน้ำ สรุปคืนนี้ไปเที่ยวผับแล้วแกจะไปไหนต่อรึเปล่าห่ะน้ำ?”
“ถามมาได้นะ ฉันก็ไปต่อกับผัวสิ! รู้ไหมว่ายิ่งเมายิ่งเอามันนะจะบอกให้แต่ว่าคนโสดอย่าวแกไม่น่าจะเก็ทหรอก ฉันว่านะแกก็รีบหาผัวสักทีเถอะ แกจะอยู่แบบโสดๆสวยๆนานไม่ได้นะเดี๋ยวคนไม่กล้าเข้าหากันพอดี”
“ก็กำลังคุยอยู่นี่ไงน้ำ”
“โพสต์เดียวทำเรื่องเหมือนกันนะเนี่ยยัยอ้าย!”
“ก็คนมันสวยอะ”
“จ้าแม่คนสวย แล้วแกชอบใครเป็นพิเศษปะ?”
“ตอนนี้ฉันยังไม่ได้ชอบใครเลยอะ ส่วนใหญ่มีแต่รุ่นพี่กับรุ่นน้องทักมาจีบแต่ฉันชอบคนอายุมากกว่านั้นน่ะ ฉันชอบคนที่ดูโตกว่าน่ะ เรื่องแบบนี้มันต้องคุยกันยาวๆ แต่ฉันว่าอีกไม่นานจะมีแน่นอน หรือไม่ก็เริ่มหาคืนนี้เลยดีไหมยัยน้ำ?”
“เลิศมากยัยอ้าย ถ้าแกมีผัวแล้วฉันจะไม่ต้องเป็นห่วงมากเวลาไปไหนด้วยกัน”
“เข้าห้องเรียนเถอะน้ำ”
“แล้วนั่นล่ะ?”
“เดี๋ยวเขาก็ไปมั้ง เขาน่าจะคุยโทรศัพท์เรื่องงานอยู่น่ะ”
ชัชมองจากในรถด้วยความสนใจมากเป็นพิเศษ ก่อนจะตาลุกวาวเมื่อมีนักศึกษาชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาอ้ายแล้วเดินโอบไหล่ออกไปด้วยกันเหมือนว่าสนิทมาก เขาเปิดประตูรถลงไปด้วยความโมโหแต่เธอก็เดินเข้าตึกเรียบร้อยแล้วนั่นยิ่งทำให้หงุดหงิดมากขึ้นไปอีก หรือที่เก็บทุกอย่างของเขาออกมาหมดเป็นเพราะจะเอาผัวใหม่เข้าไปอยู่ที่คอนโด
คงจะเบื่อคนแก่ๆแบบเขาสินะ
ยัยเด็กแรด!
เขาขับรถกลับบ้านพักแล้วนอนหลับต่อไม่นานก็ตื่นเพื่อเตรียมตัวไปกินอาหารค่ำกับแฟนเก่าที่พึ่งกลับมาได้ไม่กี่วัน วันนี้เป็นการเลี้ยงต้อนรับของเพื่อนกลุ่มเดียวกันและหนึ่งในนั้นก็คือเขาด้วย เราคบกันประมาณหนึ่งปีและจบความสัมพันธ์ด้วยเหตุผลว่าเข้ากันไม่ได้ อีกอย่างคือเธอกำลังจะไปเรียนต่อปริญญาโทที่เมืองนอกด้วยเลยคิดว่าจบกันแบบนั้นน่าดีกว่าเพราะรักทางไกลมันทรมานใจกันมาก ช่วงแรกๆที่เลิกกันเราก็คุยกันบ้างตามประสาคนคุ้นเคย แต่ช่วงหลังก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยเพราะต่างคนก็ต่างยุ่งวุ่นวายในหน้าที่การงานของตัวเอง
ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มครึ่งที่เราดื่มและคุยกัน
สองทุ่มที่อ้ายไปเที่ยวกับเพื่อน
ติ่ง!!
การแจ้งเตือนดังขึ้นเรียกความสนใจให้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูด้วยความสงสัย ก่อนจะตาเบิกโตมากขึ้นด้วยความไม่พอใจแล้วกดเข้าไปดูสถานที่เช็คอินของอ้ายทันทีว่าอยู่ที่ไหนในตอนนี้ เธอไปร้านอาหารกับเพื่อนหลายคนและหนึ่งในนั้นมันคือคนที่เข้าไปทักทายอ้ายเมื่อเช้านี้ ตาเบิกโตมากขึ้นกว่าเดิมและหูดับไปในทันทีไม่ได้ยินว่าเพื่อนคุยอะไรกันอยู่
เมียเขานั่งใกล้ชิดกับผู้ชายขนาดนี้เลยเหรอวะ!
“เป็นอะไรวะชัชหน้าบึ้งๆ” ชาถามพี่ชายด้วยความสงสัยมาก แล้วแอบมองโทรศัพท์ด้วยความสนใจ
“เด็กคนนั้นที่เคยไปค้างบ้านมึงนี่ สรุปว่าเลิกกันแล้วจริงๆเหรอ?” ชาถามต่อด้วยความสงสัยมาก
“เราไม่ได้คบกัน!” ชัชตอบเสียงแข็ง
“มิน่าละมึงถึงมากินข้าวกับฟ้าได้แบบสบายๆเลย” ชาแอบหัวเราะเบาๆแล้วพูดต่อ
“นั่นผัวน้องเขาเหรอวะ?” ชาถาม
“กูนี่ไงผัว!” ชัชตอบเสียงแข็ง
“เอ้า! แล้วไหนมึงว่าไม่ได้คบกันไงห่ะชัช มึงอยากจะมาขอคืนดีกับฟ้าไม่ใช่เหรอวะ?”
“ก็…”
“มึงก็คืนดีกับฟ้าไป ส่วนเด็กคนนี้คงจะมูฟออนได้แล้วมั้ง”
“ปากหมาไอ้ชา!!”
“เอ้า! กูพูดผิดเหรอ?”
ชัชส่ายหน้าด้วยความหงุดหงิดมากแบบที่ไม่รู้จะบอกน้องชายยังไงดี สิ่งที่ทำให้รู้สึกดีได้ตอนนี้คงเป็นเครื่องดื่มรสชาติร้อนแรงที่จะมอมให้เมาแล้วไม่ต้องคิดอะไรมากเกินไป แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรบทสนทนาที่ทำให้ทุกคนหัวเราะได้กลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีได้เลย แค่สนุกเรื่องเล่าของเพื่อนสักนิดยังทำไม่ได้ สมองมันใช้การไม่ได้รึยังไงถึงได้คิดถึงภาพอ้ายนั่งคู่กับผู้ชายคนอื่นซ้อนทับภาพของที่เราที่เคยอยู่ด้วยกันมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นมือเล็กคู่นั้น เรือนกายบอบบางที่เย้ายวน หรือทุกอย่างที่เป็นเธอล้วนผ่านการสัมผัสจากเขามาแล้วทั้งนั้น แล้วเขาไม่ใช่แค่จับต้อง ไม่ใช่แค่ลูบไล้ แต่ว่าเขาเสียบแทงเข้าไปจนหมดแรงแล้วนอนกอด หรือจูบไปทั้งตัวไม่เว้นแม้แต่เท้าเล็กแสนเนียนนุ่มก็ทำมาแล้ว
อยู่กับผู้ชายคนอื่นคิดถึงเขาบ้างไหมวะ
ทำไมเขาต้องคิดถึงเธอด้วยล่ะ
“ชัชคะเป็นอะไรรึเปล่า?”
“ไม่หรอกฟ้า แล้วคืนนี้กลับยังไงเหรอ ให้ชัชไปส่งไหม?”
“ไม่เป็นอะไรค่ะชัช ฟ้าเปิดห้องนอนที่นี่ไว้แล้วค่ะ ว่าแต่พรุ่งนี้ชัชว่างไหมคะ?”
“ว่างสิ ฟ้ามีอะไรรึเปล่า?”
“คือว่าฟ้าจะไปทำธุระที่ชาญเมืองน่ะค่ะ แล้วฟ้าไม่ค่อยรู้เส้นทางเท่าไร ฟ้าเลยคิดว่าชัชน่าจะช่วยได้”
“ได้สิ ชัชจะพาฟ้าไปทุกที่ที่อยากไปเอง”
“ชัชน่ารักไม่เปลี่ยนไปเลยนะคะ”
ชาแอบมองพี่ชายแล้วส่ายหน้าเล็กน้อยเพราะถึงมันจะพูดคุยกับฟ้าด้วยน้ำเสียงสุภาพขนาดไหน แต่มือที่กำโทรศัพท์มันแน่นขึ้นมากบอกให้รู้ว่ากำลังหงุดหงิดอยู่ เสียงการแจ้งเตือนดังขึ้นบ่อยๆจากคนที่รู้ว่าเป็นใครและนั่นทำให้แปลกใจนิดหน่อยนะ ปรกติแล้วชัชจะปิดการจากเตือนจากทุกแอปพลิเคชั่นเพราะรำคาญมากและมันทำให้ไม่มีสมาธิทำงาน แต่พอเป็นเด็กคนนั้นกลับเปิดการแจ้งเตือนไว้เป็นลำดับแรกและคนเดียวด้วย แล้วนี่จะหาทางคืนดีกับเมียเก่าทั้งที่ยังไม่ลบอะไรเกี่ยวกับเด็กคนนั้นออกไปนี่นะ ไม่รู้สิว่าเรื่องนี้ควรจะออกความคิดเห็นยังไงดี
ฟ้าคือความรักที่ชัชรอคอยมาหลายปี
ตอนนี้หัวใจยังเหมือนเดิมอยู่ไหม
- Writer
