บาปรักสองภพ

บทที่10 มีเหตุให้ต้องฟิวส์ขาด

เช้าของวันอาทิตย์วันนี้บุษบาวรรณตื่นสายเล็กน้อยจึงลงมาช่วยคนงานที่บ้านเจ้าสัวเตรียมอาหารเช้าช้า ลงมาถึงทุกคนก็ช่วยเตรียมอาหารจนใกล้เสร็จแล้ว บุษบาวรรณจึงขึ้นไปเอาอุปกรณ์เครื่องเขียนมานั่งเขียนแบบที่ริมสระว่ายน้ำ วันนี้อภิวัตรเองก็ตื่นสายจึงเบี้ยวนัดเพื่อนไม่ได้ออกไปออกรอบตีกอล์ฟกับเพื่อนจึงเปลี่ยนใจใส่กางเกงว่ายน้ำลงมาว่ายน้ำแทนเมื่อมาถึงสระว่ายน้ำก็เห็นว่าบุษบานั่งเขียนแบบอยู่อภิวัตรที่ยังคงไม่พอใจบุษบาวรรณเรื่องงานเมื่อคืนอยู่จึงอยากแกล้ง

"เช้าๆ แบบนี้อากาศดีจังน้องบุษว่าไหม" อภิวัตรส่งเสียงทักทายมาจากทางด้านหลัง

"พี่ธรรพ์จะว่ายน้ำหรือคะตามสบายเลยค่ะ บุษขอเก็บของสักครู่นะคะ"บุษบาวรรณถามอภิวัตรและลงมือเก็บของไปด้วย

"วางของลงเลยจะไปไหนนั่งลงแล้วคุยกันก่อน" อภิวัตรสั่งเสียงดุทำให้บุษบาวรรณวางของลงและถามอภิวัตรว่า

"พี่ธรรพ์จะคุยอะไรกับบุษหรือคะ" บุษบาวรรณถาม

"บุษควรถามแบบนี้ไหมคนเป็นแฟนกันต้องมีเรื่องสำคัญด้วยหรือถึงจะคุยกันได้" อภิวัตรถามน้ำเสียงไม่ค่อยจะสบอารมณ์

"ก็....แล้วพี่ธรรพ์จะคุยเรื่องอะไรบุษเห็นพี่กำลังจะว่ายน้ำก็ไม่อยากกวนใจยังไงเล่าคะ" บุษบาวรรณพูดอธิบาย

"ก็จะชวนบุษไปซื้อของให้ตาหนูลูกชายพี่หมอ แล้วก็จะชวนไปเล่นกับหลานที่บ้านพี่หมอด้วย" อภิวัตรบอก

"อ๋อ! ได้สิคะพี่จะออกไปกี่โมงละคะบุษจะได้เตรียมตัว" บุษบาวรรณถามอภิวัตร

"ช่วงสายๆ สัก10โมงครึ่งแต่ตอนนี้อยากว่ายน้ำกับคนสวย ว่ายน้ำเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะไปเปลี่ยนชุดแล้วรีบลงมานะ" อภิวัตรพูดบงการเสร็จศัพท์

"แต่บุษไม่อยากว่ายน้ำมันหนาว" บุษบาวรรณปฏิเสธ

"แต่พี่สั่งนี่เป็นคำสั่งให้บุษขึ้นไปเปลี่ยนชุดลงมาว่ายน้ำ ว่ายน้ำเสร็จสั่งให้พี่สำลียกอาหารเช้ามานั่งกินตรงนี้กินเสร็จก็อาบน้ำออกไปซื้อของไปฝากตาหนูที่บ้านพี่หมอ" อภิวัตรวางแผนออกคำสั่งอย่างนักบริหารเวลาที่ดี

"ค่ะ" บุษบาวรรณรับคำเบาๆและหมุนตัวเดินไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ เมื่อเปลี่ยนชุดเสร็จบุษบาวรรณลงมาก็เห็นว่าธรรพ์กำลังว่ายน้ำอยู่ก่อนแล้ว จึงค่อยๆ ถอดชุดคลุมอาบน้ำวางไว้ที่เก้าอี้และลงสระว่ายน้ำลงไปแหวกว่ายสะกดสายตาอภิวัตร อภิวัตรปล่อยให้บุษบาวรรณว่ายไปกลับหลายเที่ยวจนพอบุษบาวรรณว่ายมาถึงกลางสระอภิวัตรกลับยึดเอวบางไว้และกอดไว้ทั้งตัวทำให้บุษบาวรรณตกใจหลุดอุทาน

"อุ๊ย! พี่ธรรพ์ปล่อยบุษเล่นอะไรเดี๋ยวบุษได้จมน้ำ" บุษบาวรรณว่าอภิวัตรและสั่งให้ปล่อย

"ใครจะยอมให้บุษจมน้ำล่ะ บุษพี่ว่าเราหมั้นกันไว้ก่อนดีไหมแม่ของพี่ชอบพาบุษออกงานในฐานะลูกสาวตลอด ใครๆ ต่างก็พากันคิดไปว่าพี่เป็นพี่ชายของบุษแล้วมารุมจีบบุษ ทั้งๆ ที่พี่อะเป็นว่าที่ผัวนะแล้วต้องมาทนดูไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้มาจีบว่าที่เมียของพี่พี่จะไม่ยอมอีกแล้วนะ" อภิวัตรเปิดประเด็นกลางสระ

"งั้นต่อไปบุษจะไม่ออกงานกับคุณท่านก็ได้ค่ะพี่ธรรพ์จะได้สบายใจแต่พี่ต้องไปบอกคุณท่านให้บุษนะคะ"บุษบาวรรณพูด

"พี่ไม่ได้จะไม่ให้บุษไปออกงานที่ไหนเลยแต่อยากจองบุษไว้ก่อนต่างหาก" อภิวัตรพูด

"ก็บุษ...ก็เป็นของพี่ธรรพ์ทั้งนานแล้วไงแค่รอเรียนจบก่อนนี่คะ" บุษบาวรรณพูดเสียงเบาด้วยความเขิน

"เป็นของพี่ยังไงครับคนดี พี่ยังไม่ได้...." อภิวัตรแกล้งถามทั้งที่เข้าใจความหมายของบุษบาวรรณดีแต่แกล้งล้อเพื่อให้บุษบาวรรณเขิน

"ก็....บุษก็ตกลงเป็นแฟนพี่ธรรพ์แล้วไงล่ะคะเป็นของพี่ธรรพ์แค่คนเดียวมาตั้งนานแล้ว" บุษบาวรรณพูดไปเองไม่ทันรู้ตัวว่าสามารถเรียกรอยยิ้มให้กับอภิวัตรได้เต็มใบหน้า

"พูดจาน่ารักแบบนี้อยู่กันแบบนี้พี่อดใจไหวก็แย่แล้ว ขอให้รางวัลคนปากดีหน่อย" อภิวัตรดึงบุษบาวรรณมาจูบเนิ่นนานจนบุษบาวรรณต้องประท้วงให้ปล่อย

"พี่ธรรพ์ปล่อยบุษได้แล้วค่ะ เดี๋ยวมีคนมาเห็นบุษอายเขา" บุษบาวรรณพูดเอียงอายจนอภิวัตรนึกสงสารจึงยอมปล่อยและพาขึ้นไปกินอาหารเช้าเตรียมตัวออกไปซื้อของไปเยี่ยมหลานชาย

อภิวัตรพาบุษบาวรรณมาซื้อของที่ห้างหรูใจกลางกรุงเทพ เมื่อซื้อของเสร็จแล้วจึงพาบุษบาวรรณไปเยี่ยมหลานชายตัวน้อยที่ตอนนี้กำลังน่ารักน่าชัง

"สวัสดีค่ะพี่ลูกจันทร์ตาหนูหลับหรือคะ" บุษบาวรรณทักทายลูกจันทร์ภรรยาสาวของหมอวัชระ

"อยู่กับพี่หมอค่ะเล่นกันอยู่ในสวนหลังบ้าน เพิ่งกินนมอิ่มแรงเยอะเล่นกับพ่อเขาอยู่ค่ะน้องบุษ" ลูกจันทร์เล่าให้ฟังยิ้มๆ

"หลานผมนี่นะเล่นกับพ่อได้แล้วกี่เดือนเอง" อภิวัตรถามพี่สะใภ้ที่อายุเด็กกว่าเขาเยอะ

"แสบแล้วนะคุณธรรพ์ เวลาเขาห่วงแม่ติดเต้าจะไม่ให้พ่อเขาเข้าใกล้เลยบางคืนพี่หมอต้องออกไปนอนข้างนอกรอให้เจ้าแสบเขาหลับก่อน"ลูกจันทร์เล่าให้น้องชายสามีฟัง

"เจ้าวิทย์หลานอามันแสบจริงๆ" อภิวัตรพูดถึงน้องวิทย์หลานชายแล้วหัวเราะชอบใจจนพี่ชายอุ้มลูกเดินออกมาทันได้ยินเสียงหัวเราะของน้องชาย

"อ้าวเจ้าธรรพ์ มาได้ยังไงเข้าใจว่าวันนี้จะพักผ่อนเห็นเมื่อคืนไปออกงานการกุศลมา" หมอวัชระทักทายน้องชายและหันไปยิ้มให้ว่าที่น้องสะใภ้

"พี่หมอสวัสดีค่ะ" บุษบาวรรณทักทายไหว้หมอวัชระและส่งยิ้มให้หลาน

"อยากอุ้มหรือเปล่าละบุษ เจ้าวิทย์มันชอบคนสวยเห็นคนสวยแล้วมันแกล้งตายใส่เลยนะมีซบเบาๆลูกพี่อ๊ะ" หมอวัชระเผาลูกต่อหน้า

"เอ๊ะๆ!...." น้องวิทย์ส่งเสียงอ้อแอ้เหมือนรู้ว่าผู้เป็นพ่อกำลังว่าตนอยู่พร้อมกับส่งแขนไปหาบุษบาวรรณให้บุษบาวรรณอุ้มทันที

"ไงล่ะลูกชายฉันคงได้เชื้อความเจ้าชู้เจ้าเล่ห์มาจากอาของมันมาเต็มๆ" หมอวัชระพูดโบ้ยว่าน้องชาย

"อ้าว! ยังไงกันมาว่าผมทำไม เจ้าวิทย์อาขอเตือนเลยนะคนนี้ว่าที่เมียอาโว้ย ห้ามเลยนะ" อภิวัตรพูดว่าหลานชายอย่างเอ็นดู บุษบาวรรณรับน้องวิทย์มาอุ้มไว้ อภิวัตรจึงเข้าไปโอบและก้มลงหอมหลานแต่ก็ปาดแก้มสาวไปด้วย

"อยากมีของตัวเองบ้างเรียนจบเปิดปุ๊บท้องปั๊บเลยนะบุษนะ" อภิวัตรพูด

"บ้าพูดอะไรคะหัดอายพี่หมอกับพี่จันทร์บ้าง" บุษบารรณว่าอภิวัตร

"โอ๊ยไม่ต้องอายหรอกพี่เข้าใจ แล้วทำไมมากันแค่สองคนไม่ชวนพ่อกับแม่มาด้วยละ" หมอวัชระถามน้องชาย

"เห็นบอกว่าจะตามมาตอนเย็นพรุ่งนี้แล้วค้างที่บ้านพี่เลย แม่จะอยู่ช่วยลูกจันทร์เลี้ยงหลานเพราะพี่ไปสัมมนาที่ญี่ปุ่นไม่ใช่เหรอ" อภิวัตรถามพี่ชาย

"เออใช่ ฉันไม่ค่อยอยากไปเลยแต่ทางโน้นเขาเชิญมาให้ไปบรรยายก็เป็นความรู้ทางวิชาการนะได้ช่วยเหลือคน แต่ติดเมียติดลูกไม่อยากไปเลยรอลูกโตอีกหน่อยไปไหนก็จะหนีบไปด้วย" หมอวัชระเล่า

"แล้วพี่จันทร์ละคะเลี้ยงลูกนี่มันเหนื่อยมากไหม" บุษบาวรรณถามลูกจันทร์

"ก็เหนื่อยเอาเรื่องอยู่นะ ตาวิทย์แกกินเยอะเจ้าอารมณ์ด้วยเอาแต่ใจพี่ก็จะเหนื่อยหน่อย" ลูกจันทร์เล่า

"แล้วพี่จันทร์คิดจะกลับไปทำงานอีกไหมคะถ้าตาวิทย์โตเข้าโรงเรียน"บุษบาวรรณถาม

"ไม่ให้ทำแล้วว่าจะปั๊มต่อเลยอีกสามคน" หมอวัชระตอบแทนภรรยาสาว

"บ้า ใครจะมีให้กันอีกสามคนจันทร์ตายกันพอดี" ลูกจันทร์ค้านความคิดสามีทันที

"ทำไมละบุษถามเพราะศึกษาดูงานไว้ก่อนหรือครับ พี่บอกเลยพี่ไม่ใจร้ายเหมือนพี่หมอบุษเรียนจบให้ทำงานแต่ก็ต้องมีลูกให้พี่ด้วยขอสองคนก็พอมีลูกเยอะวุ่นวายกลัวเมียจะรักลูกมากกว่ารักผัว" อภิวัตรพูดถามบุษบาวรรณอย่าล้อเลียนแกล้งให้เขินและบอกถึงความคิดของตนเองด้วย

"โธ่พ่อคุณ! น้องชายกูใจดีกับเมียเหลือเกิน" หมอวัชระพูดเหน็บน้องชายของตัวเองเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคน

บุษบาวรรณและอภิวัตรอยู่เล่นกับหลานชายจนมืดค่ำ ทานข้าวเย็นด้วยกันจนเสร็จก็จะขอตัวกลับบ้านแต่น้องวิทย์ติดบุษบาวรรณพอบุษบาวรรณจะกลับก็ทำท่าจะร้องไห้บุษบาวรรณและอภิวัตรจึงต้องอยู่เล่นด้วยรอให้หลับก่อนจนเวลาล่วงเข้าสองทุ่มถึงจะได้กลับบ้าน

บุษบาวรรณและอภิวัตรใช้ชีวิตอย่างคู่รักปกติทั่วไปจนบุษบาวรรณเรียนชั้นปีที่สามกำลังจะปิดเทอมเทอมที่หนึ่งอยู่ในตอนนี้ ความรักของคนทั้งสองก็ราบรื่นเป็นอย่างดีอภิวัตรตั้งใจทำงานไม่วอกแวกไปกับผู้หญิงคนไหนตั้งหน้าตั้งตารอคนสวยของเขาเรียนจบเพราะเหลือเวลาอยู่แค่ปีกว่าๆเท่านั้น

ช่วงเช้าของวันจันทร์วันนี้อภิวัตรต้องออกไปประชุมแต่เช้า บุษบาวรรณเตรียมอาหารเช้าเสร็จเด็กในบ้านก็มาตามบอกว่าอภิวัตรเรียกหาและรออยู่บนห้อง

"คุณบุษคะคุณธรรพ์ให้มาตามไปพบค่ะกำชับว่าเดี๋ยวนี้เลยเพราะรีบมากมีประชุมตอนเช้าค่ะ" เด็กคนงานในบ้านมาตาม

"ค่ะ ได้ค่ะเดี๋ยวบุษรีบไปอาหารเช้าเสร็จพอดีวานพี่จิกช่วยจัดโต๊ะอาหารแทนบุษหน่อยนะคะ" บุษบาวรรณสั่งเด็กจิกคนงานในบ้านของเจ้าสัว

"ได้ค่ะคุณบุษ" จิกรับคำ

บุษบาเดินขึ้นไปด้านบนและเคาะประตูห้องนอนของอภิวัตร

"เข้ามาเลยพี่ไม่ได้ล๊อคประตู" อภิวัตรตะโกนออกไป

"พี่ธรรพ์เรียกหาบุษทำไมหรือคะ" บุษบาวรรณเดินเข้าห้องไปเว้นระยะห่างแล้วถาม

"พี่อยากให้บุษช่วยพี่เลือกเนกไทให้หน่อยแล้วก็จะบอกบุษว่าพี่จะไปอิตาลีห้าวันนะบุษจะไปกับพี่ด้วยไหม" อภิวัตรถามแฟนสาว

"ไม่เป็นไรค่ะพี่ไปเถอะค่ะ พี่ไปทำงานนี่คะบุษอยู่บ้านดีกว่าแล้วเดินทางวันไหนคะ" บุษบาวรรณถาม

"ไปพรุ่งนี้เช้าบุษจัดกระเป๋าให้พี่ด้วยนะ" ธรรพ์สั่งบุษบาวรรณ

"ค่ะพี่ธรรพ์" บุษบาวรรณรับคำ

"งั้นช่วยไปหยิบเนกไทแล้วมาผูกให้พี่ด้วย" อภิวัตรสั่งทำให้บุษบาวรรณต้องเดินไปหยิบจากในตู้ออกมาและจะจัดการผูกให้แต่ธรรพ์ตัวสูงทำให้บุษบาวรรณทำไม่ถนัดจึงบอกให้ธรรพ์นั่งลงบนเก้าอี้ก่อนและทำการผูกให้จนเสร็จ อภิวัตรจึงให้รางวัลเป็นจูบหวานๆ พักหลังมานี้อภิวัตรรุกบุษบาวรรณหนักถึงเนื้อถึงตัวมากขึ้น เป็นสัญญาณเตือนว่าใกล้ถึงเวลาแล้วความอดทนรอความรักมันสุกงอมจนอภิวัตรคิดว่าเขาควรได้กินเสียที

"พี่ธรรพ์เอาอีกแล้วนะพักหลังชอบทำแบบนี้นะคะเดี๋ยวเถอะบุษจะฟ้องคุณท่านว่าพี่รังแกบุษ" บุษบาวรรณขู่เมื่ออภิวัตรจูบตนเอง

"เอาสิฟ้องเลยพี่ก็อยากให้ฟ้องแม่จะได้จัดการเรื่องของเราให้เรียบร้อยเสียที"อภิวัตรพูดและดึงบุษบามานั่งซ้อนตักของตนเองพร้อมกับขโมยหอมแก้มทั้งสองข้างอย่างแสนรัก

"พี่ธรรพ์พอแล้วเดี๋ยวจะไปประชุมสายนะ" บุษบาวรรณพูด

"ไปก็ได้แต่พี่กลับบ้านมาเย็นนี้อยากกิน..........." อภิวัตรพูดนัยน์ตาเป็นประกาย

"อยากกินอะไรหรือคะ" บุษบาวรรณถามแววตาใส่ซื่อ

"อยากกินน้ำพริกลงเรือทำให้กินหน่อยสิไปอิตาลีทั้งหลายวันคงคิดถึงอาหารไทยและคนสวยแย่เลย" อภิวัตรหยอดคำหวานอีกรอบ

"ได้สิคะเดี๋ยวตอนเย็นบุษทำให้กินแต่ตอนนี้ไปทำงานได้แล้ว บุษให้คนตั้งโต๊ะอาหารรอพี่ธรรพ์กับคุณท่าน คุณท่านคงลงไปกันแล้วนะคะ" บุษบาพูดอภิวัตรเลยยอมปล่อยและลงไปกินข้าวเช้าพร้อมกัน

หลังจากอภิวัตรไปทำงานแล้วมะนาวและตะวันก็มาหาบุษบาวรรณที่บ้าน มาขอร้องขอช่วยให้บุษบาวรรณช่วยรับงานถ่ายโฆษณารีสอร์ตของตะวันที่กระบี่ให้หน่อยงานนี้มะนาวรับงานของตะวันไว้แล้วแต่พอดีว่าผู้จัดการส่วนตัวของมะนาวรันคิวงานผิดและมะนาวมีงานซ้อนเป็นอีกงานที่สำคัญมากจำเป็นต้องเลือก จึงปรึกษากับตะวันทางฝั่งตะวันเองก็เตรียมตัวถ่ายทำไว้แล้วแต่นางแบบไม่มีอาจจะทำให้ทีมงานคนอื่นๆที่เตรียมตัวกันแล้วไม่พอใจได้จึงมาขอร้องให้บุษบาวรรณช่วยเป็นนางแบบให้หน่อย

"นะบุษนะนาวขอร้องนาวไหว้ก็ได้ วันมะรืนนี้ช่วยนาวหน่อยนะให้ปุยนุ่นไปเป็นเพื่อนด้วยก็ได้ถ้าบุษยอมช่วยนาวจะกราบขออนุญาตท่านเจ้าสัวกับคุณหญิงให้เอง" มะนาวพูดขอร้องเพื่อน

"แต่ว่า...." บุษบาวรรณกังวลใจความกังวลนี้ไม่ใช่ความกังวลที่เกิดจากคุณท่านทั้งสองหรอกแต่เป็นอภิวัตรถ้ารู้เข้ามีหวังได้บ้านแตก

"นะบุษนะช่วยหน่อยนะนาวสงสารตะวันนัดทีมงานไว้หมดแล้วงานถ่ายทำก็วันมะรืนแล้วจะหานางแบบจากที่ไหน" มะนาวยังคงขอร้องเพื่อน

"ช่วยตะวันหน่อยนะบุษ" ตะวันเสริมอีกคน

"ก็ได้แต่ว่าบุษเดินทางได้วันพรุ่งนี้ตอนบ่ายไปแล้วนะเพราะว่าต้องอยู่ส่งคุณธรรพ์ไปอิตาลีก่อนตอนเช้า" บุษบาวรรณรับคำแต่สีหน้าก็เป็นกังวลมาก

เช้าของวันใหม่บุษบาวรรณส่งธรรพ์ขึ้นเครื่องไปอิตาลีแล้วตัวเองก็เตรียมตัวเดินทางไปถ่ายแบบที่รีสอร์ตของตะวันที่กระบี่โดยมีปุยนุ่นเดินทางไปเป็นเพื่อนด้วย ตะวันดูแลสองสาวเมื่อมาถึงที่พักเป็นอย่างดีและพาบุษบาวรรณและปุยนุ่นมากราบสวัสดีพ่อแม่ของตนเองด้วย

"บุษ ปุยนุ่นนี่พ่อกับแม่เราเอง" ตะวันแนะนำ

"สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า" บุษบาวรรณและปุยนุ่นทักทายและไหว้พ่อแม่ของตะวันอย่างนอบน้อม

"สวัสดีจ้ะสวยทั้งสองคนเลยว่าแต่คนไหนจะมาเป็นนางแบบถ่ายโฆษณาให้กับรีสอร์ตป้าละลูก" คุณพัชราแม่ของตะวันถามขึ้น

"คนนี้เลยค่ะคุณป้า" ปุยนุ่นพูดพร้อมกับจับแขนเพื่อนดันไปข้างหน้าเล็กน้อย

"ค่ะ หนูจะพยายามทำให้ออกมาดีนะคะหนูไม่ใช่นางแบบอาชีพมาแทนนางแบบอาชีพเขานะคะคุณป้าคุณลุง" บุษบาวรรณพูดออกตัวไว้ก่อน

"โอ๊ย! ลุงว่าเป็นนางแบบมืออาชีพได้สบายเลยสวยๆแบบหนู ลุงนี่อยากจองเป็นลูกสะใภ้เลยนะเนี่ย" นายหัวโภคินพูดขึ้นพร้อมกับหันไปสบตาลูกชายทำไมนายหัวโภคินจะไม่ทราบว่าตะวันนายน้อยของเขาได้แอบรักแอบชอบแม่หนูคนสวยคนนี้อยู่

"พ่อครับพูดอะไรก็ไม่รู้บุษเป็นเพื่อนน้อยนะครับ" ตะวันพูดปรามพ่อของตนกลัวจะหลุดพูดทำให้บุษบาวรรณลำบากใจแค่บุษบาวรรณยอมมาเขาก็ดีใจจะแย่แล้วเขารักบุษบาวรรณแม้ว่าจะไม่ได้ครอบครองก็ขอรักอย่างคนที่ปรารถนาดีต่อกัน

"แม่ว่ามาถึงเหนื่อยๆ เข้าบ้านไปดื่มน้ำเย็นๆ อาบน้ำพักผ่อนแล้วลงมากินมื้อเย็นกันดีกว่านะลูก วันนี้นะแม่จะเข้าครัวทำเมนูอาหารใต้เลี้ยงลูกๆด้วยตัวเองเลยจ้ะ" คุณพัชราพูดขึ้น

"ขอบคุณ คุณลุงคุณป้ามากนะคะ" บุษบาวรรณยกมือไหว้ขอบคุณและเดินเข้าบ้านของตะวันไปพักผ่อนเมื่อพ้นร่างของปุยนุ่นและบุษบาวรรณแล้วพ่อของตะวันก็พูดขึ้น

"ชอบเขาก็สู้สิวะไอ้นายน้อย คนนี้สวยจริงนิสัยกิริยามารยาทเรียบร้อยดีพ่อชอบ" นายหัวโภคินพูด

"เขามีคนที่เขารักอยู่แล้วครับพ่อ" ตะวันพูด

"อ้าว งั้นก็ถือเสียว่าไม่ใช่คู่กันอีกหน่อยแกก็จะเจอคนที่เป็นของแก" นายหัวพูดปลอบใจลูกชายของตนเอง

เช้าวันรุ่งขึ้นบุษบาวรรณถ่ายแบบจนเสร็จเรียบร้อย เมื่อทำงานเสร็จก็ได้อยู่เที่ยวกระบี่กับปุยนุ่นอีกหนึ่งวันและเดินทางกลับกรุงเทพ ตลอดสองวันมานี้อภิวัตรได้ส่งไลน์มาคุยด้วยน้อยมากแค่วันละครั้งเพราะเป็นช่วงเวลาการเดินทางและเจรจาธุรกิจบุษบาวรรณกลับมาถึงกรุงเทพก่อนที่อภิวัตรจะกลับมาเรื่องมาถ่ายแบบจึงไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไรบุษบาวรรณปลอบใจตัวเอง

ด้านอภิวัตรเมื่อเดินทางไปถึงอิตาลีก็ได้เจรจาร่วมทุนกับนักธุรกิจในการเปิดโรงแรมใหม่งานลุล่วงไปได้ด้วยดีจึงโทรหาเชิดให้ช่วยดูแลบุษบาวรรณแทนตัวเองด้วย

"เชิดงานทางนี้เรียบร้อยดีฉันฝากแกดูแลคุณบุษด้วย วันนี้อยู่บ้านหรือเปล่าหรือออกไปเล่นกับเจ้าวิทย์มันหรือเปล่า" อภิวัตรโทรคุยกับคนสนิท

"ครับคุณธรรพ์ผมจะช่วยดูแลคุณบุษให้ คุณบุษเพิ่งกลับจากกระบี่กับคุณปุยนุ่น ได้ข่าวว่าไปถ่ายแบบโฆษณาแทนคุณมะนาวนะครับนาย"เชิดรายงานผู้เป็นเจ้านาย

"อะไรนะไปกระบี่แล้วทำไมเขาไม่บอกกู" อภิวัตรถามด้วยความโมโหในใจก็คิดไปถึงว่าต้องไปเจอกับไอ้ตะวันความโมโหขึ้นมาเป็นริ้วยังกับระลอกคลื่นทันที

"อ้าว! คุณบุษไม่บอกนายหรือครับคุณมะนาวมากราบขอร้องคุณท่านให้คุณบุษไปช่วยถ่ายแบบแทนด้วยตัวเองเลยนะครับ" เชิดถามและรายงานเจ้านาย

"เปล่า สงสัยกลัวกูจะไม่ให้ไปกลับไปนี่จะโดนดีแน่ๆแม่ตัวดี กูจะไม่ทนรออีกแล้วไอ้เชิดมึงไปจัดการเรื่องที่กูสั่งด้วยนะแล้วเดี๋ยวกูพิมพ์ไลน์บอกไป เสร็จธุระแล้วกูจะรีบไปจัดการ" อภิวัตรพูดสั่งลูกน้องอารมณ์โมโหบุษบาวรรณยังไม่ทันเลือนหายไปและเห็นปุยนุ่นโพสต์รูปของบุษบาวรรณตอนถ่ายแบบลง IG ด้วยแล้วอภิวัตรยิ่งร้อนรุ่มไปทั้งหัวใจ

"บุษแล้วเราจะได้เห็นดีกันกล้าหนีพี่ไปถ่ายแบบให้ไอ้ตะวัน นี่คงได้ไปทำความรู้จักทางบ้านมันพ่อแม่มันแล้วด้วยแน่ๆ" ยิ่งคิดอภิวัตรก็ร้อนรนด้วยความหึงหวงในตัวบุษบาวรรณมากขึ้นไปอีก