CHAPTER FOUR
1337 Words
Alejandro heard a soft knock from the outside of his private office door. It's an adjacent office from the one he uses as a Mayor. Kapag may mga pagkakataong masama ang kanyang pakiramdam o kaya ay gabing-gabi na at tinatamad siyang umuwi, doon siya natutulog. May mini ref doon kung saan palaging siyang may stock na pagkain. May pangdalawahang kama din doon na siya niyang tinutulugan. Few of his stuff was there also.
Nag-angat siya ng paningin ng marinig niya ang pagbukas ng pinto. He saw Rosaline walking towards him.
Yumukod ito sa kanya. "Good morning, Mister Mayor! Pasensiya na po, pinapasok na po kasi ako ni Mrs. Cruz eh kaya pumasok na ho ako."
Tumango siya. "Yeah, I ordered her to send you in when you arrive. Please have a seat."
Umupo ito sa pang-isahang silya na nasa kanyang harapan. Pa-simple niyang pinagmamasdan ang kabuuan ng dalaga. According to her profile, she's nineteen and could be considered an orphan since her mother died and her father eloped with someone else. Currently, she's in her third year in pre-med taking up BS Chemistry.
"I have a proposition to make." Hindi na siya nagpaligoy-ligoy pa.
Mukhang nagulat ito sa kanyang sinabi. "Ano po?"
"I'm offering you a job here. As you can see, I am taking a lot of Mrs. Cruz's time. Kailangan niya ng makakatulong." He told her. Hindi na siya nagpaligoy-ligoy pa.
"Wala naman po akong alam sa mga ganitong trabaho, eh. Baka magkamali po ako eh."
"Don't worry, Mrs. Cruz would assist in everything you do. You would handle all of my affairs and schedule about work. Hindi ka naman mahihirapan kasi flexible naman ang sched mo dito and if ever tapos ka na, pwede ka ng umuwi. Simple as that...." Matiim ang mga titig ni Alejandro sa dalaga.
"And you will be compensated. Ako mismo ang magpapasahod sa'yo," dagdag ni Alejandro.
Atubiling tanggapin ng dalaga ang alok nito ngunit nanghihinayang siya. Ang kinikita niya kasi sa pagbi-bake niya ng cake ay sapat lang upang matustusan ang kanyang pang- araw araw na gastos na kung minsan ay kulang pa kapag dumarating na ang kanyang monthly bills. Chance na niya din ito upang pag-ipunan ang pagpapaayos niya sa kusina ng bahay. May parte na kasi doon na tumutulo.
"When do I start, Mister Mayor?" Kahit siya ay nabigla sa lumabas sa kanyang bibig. Nakita niya ang makahulugang pagngiti ng binatang alkalde. Pinagtaasan niya ito ng kilay.
Sinundan niya ito ng tingin ng tumayo ito at naglakad patungo sa kanya. Naramdaman niya ang pagtigil nito sa kanyang likuran.
"Madali ka naman pa lang kausap, Miss Acosta..." Pakiwari niya ay biglang nanigas ang buo niyang katawan ng maramdaman niya ang mainit nitong hininga sa kanyang batok. Hindi siya tanga para hindi mahulaan ang ginagawang pahiwatig nito.
Naglakad ito papunta sa kanyang harapan at umupo sa silyang katapat niya. He stared at her at alam niya ang ibig sabihin ng mga titig nito. Kung iniisip nitong titiklop siya at sasambahin ito, manigas siya. Pero kung gusto nito ng laro, kaya naman niyang sabayan ang trip nito. Hindi rin naman niya binabawi ang tingin dito, pilit niyang inaarok ang pagkatao nito ngunit nahihirapan siya.
"So, you treat your scholars like this?" tanong niya.
"Sa'yo lang, Miss Acosta."
"Bakit ako? Maraming babae diyan na willing sakyan ang laro mo." Alam ni Rosaline kung anong ibig nitong ipahiwatig. Hindi siya tanga.
"I want you...."
Napatawa siya ng malakas dahil sa sinabi nito. "You want me?" Napailing siya. Hindi makapaniwala. Mukhang totoo nga ang hinala niyang f*ckboy yata ang mayor nila. Tumayo siya at naglakad palapit dito. Well, kung gusto nitong makipaglaro, sino ba siya para tumanggi? Binata ito at dalaga siya.
Halos lumuwa naman ang mata ng binata dahil sa sunod niyang ginawa. She kissed him torridly on the lips not thinking what might be the consequence afterward. Pati naman siya ay nagulat din sa kanyang ginawa. Kaya bago pa man ito makapag-react ay tumayo na siya at naglakad palabas ng opisina nito. Pero bago pa siya makalabas ay naalala pala niyang hindi pa nito sinasagot ang tanong niya kung kialan siya mag-uumpisa.
"Hinalikan lang, tuliro na agad? What more kung-" Sadya niyang ibinitin ang sasabihin at tiningnan ang parte ng pagkalalake nito. She's really enjoying this.
Nakita niya ang paglunok nito. Bigla itong namula. Pilit naman niyang hinamig ang sarili ng tumayo ito at maglakad palapit sa kanya. Ngayon siya biglang nataranta ngunit pinanatili niya ang pagiging kalmado niya.
Hinapit siya nito palapit sa katawan nito. My God! Muntikan na siyang tumakbo palabas ng maramdaman ang naninigas nitong pagkalalake na bahagyang nakadaiti sa ibabang parte ng katawan niya. Inilapit nito sa punong tainga niya ang bibig nito at doon ay bumulong, "Hindi mo ba alam na wala pang nakakagawa sa akin ng ganito? Be careful who you mess with, young lady."
Nag-angat siya ng paningin. Nakipagtagisan siya ng tingin dito. "So, ako pala ag unang naglakas ng loob na sagot-sagutin ka? And why should I be careful? Wala akong itinatagong baho, Mister Mayor! At kahit halungkatin man ang buong pagkatao ko, wala akong pakialam. Ikaw ba?" Hindi niya alam kung saan siya kumuha ng lakas ng loob para sabihin dito ang mga salitang iyon.
Lalo siyang hinapit nito. Nakagat naman niya ang ibabang labi ng maramdaman niya ang dila nito sa leeg niya. Nakakairita! Subalit sa kabila noon ay nakaramdam siya ng kasiyahan at pananabik dahil sa ginawa nito.
"Baby girl....."
"What did you call me?" Lalo siyang nairita dahil narinig naman niya ang itinawag nito sa kanya. Bigla niya tuloy naalala si Massimo sa 365days. Crush pa naman niya iyon.
Pilit naman siyang kumakawala sa pagkakahapit nito ngunit sadyang malakas ito. Hindi niya ito magawang maitulak dahil hawak ng kaliwang kamay nito ang mga kamay niya at nakapinid iyon sa itaas ng kanyang ulo. Samantalang ang kanang nitong kamay ay nasa baywang niya. Bigla siyang natuod ng walang babala nitong sinakop ang kanyang mga labi. At dahil nakaawang ang kanyang bibig ay malaya nitong nagagawa ang gusto nito. He could feel his tongue inside her mouth, urging her to kiss him back. Nang mga oras na iyon ay hindi niya alam ang gagawin. She was caught off guard. So she needed to do something. Hindi na siya nakapag-isip pa. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi nito.
Hindi nga siya nagkamali dahil binitawan siya nito. Salubong ang kilay na tanong nito.
"Why did you do that?"
Inis niya itong hinampas sa dibdib. "And you're asking me that? Sa tingin mo, tutunganga lang ako pagkatapos mo akong halikan ng walang paalam?"
"Gusto mo rin naman eh," tudyo ng alkalde sa kanya. "Hinalikan mo din naman ako kanina eh. Hindi mo rin naman ako tinanong kung payag ako."
Hindi siya makapaniwala sa inaasta nito. Ito ba talaga ang Mayor nila? Mukhang pagsisisihan niya yata ang ginawa niyang pagsuporta rito noon. Walang magandang maidudulot ang kalokohan at kalandiang ginagawa nito. Hinablot niya ang bag niya na naiwan sa upuan, akamng lalabas na ng opisina nito. Aalis na lang siya. Naiirita na talaga siya sa pinaggagagawa nito.
"Baby girl...." tawag nito
"Gago!"
Tawang-tawa ito sa kanya. Bigla naman siyang nakaramdam ng kasiyahan ng makita niya ang pagtawa nito. Sa maraming beses na nakita niya ito, ngayon lang niya ito nakitang tumawa.
"What a feisty and delectable woman," bulong nito subalit umabot pa rin iyon sa kanyang pandinig.
"Hindi ako pagkain. Gagong Mayor 'to!" sagot niya. Hindi na niya hinintay na makaimik pa ito at lumakad na siya palabas. Lumingon ulit siya rito.
"Good day, Alejandro..." Were her last words before she left.
Naiwan naman doon ang binata na hindi makapaniwalang nagawa iyon sa kanya ng babaeng iyon. Unpredictable, funny, and...yummy? Dahil hanggang ngayon, pilit niyng pinipigilan ang pag-alpas ng kanyang alaga na kanina pa gustong magwala. He need a cold shower! Subalit hindi niya mapigil ang excitement na nararamdaman knowing na araw-araw na niya itong makakasama.
"You'll definitely give in to me, Miss Acosta. You'll be mine without realizing it," nakangiting bulong niya sa sarili.
- Writer
