“อีบ้า! ไม่ไปด้วยหรอก” นลินดาถึงกับนั่งไม่ติดเก้าอี้เมื่อรู้ว่าต้องย้ายไปอยู่กับภวิศด้วย
“อ้าว! แกบอกเองไม่ใช่เหรอว่าฉันจะปลอดภัยถ้าอยู่เขา แล้วฉันจะปล่อยให้แกไม่ปลอดภัยได้ยังไง”
“ฟังนะ! ฉันไม่ได้อยู่ในวงโคจรเลย แล้วใครจะมาทำอะไรฉัน แกบ้าเหรอ มีสติหน่อย ไม่งั้นแกจะเป็นจริง ๆ นะพลอย หรือแกเป็นห่วงเพราะฉันเพิ่งโดนโจรปล้น เล็กน้อยมาก แกลืมเหรอ ฉันเกิดมาในสลัมนะเว้ย เรื่องถูกจี้ปล้นมันธรรมดาสำหรับฉันมาก ถึงฉันจะลืมตาอ้าปากจนออกมาจากตรงนั้นได้นานได้ แต่ทักษะการเอาตัวรอดยังดีอยู่เว้ยพลอย”
“อย่ามั่นใจ อย่าทำเป็นเก่ง คิดว่าไม่รู้เหรอว่าแอบร้องไห้ตลอด สิ่งแวดล้อมมันบังคับให้แกต้องเข้มแข็งก็จริง แต่แกไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นกับฉัน อ่อนแอได้ ฉันไม่ล้อแกหรอก”
“บ่นจังวะ สงสารคนที่จะได้แกเป็นเมีย”
“ไม่ได้บ่น พูดให้แกเห็นความจริงต่างหาก”
“งั้นไหนลองบอกมาสิ ขอสักสองสามเหตุผลที่แกมั่นใจว่าพูดแล้วฉันจะย
